Chương 390: ฤดูหนาว

บทที่ 390 ฤดูหนาว

เปเปอร์ล้างหน้าบ้วนปากแล้วหยิบผ้ามาบิดจนแห้ง จากนั้นจึงนำไปแขวนที่ระเบียงซึ่งเต็มไปด้วยหิมะ

ผ้านี่จะแห้งจนแข็งทั้งผืนภายในเวลาเพียงหนึ่งวัน พอวันรุ่งขึ้นถึงเวลาใช้อีกครั้ง ก็แค่นำมันมาบิดๆ ตีๆ เพื่อไล่เศษน้ำแข็งเท่านั้น แน่นอนว่าเธอสามารถใช้พลังวิเศษเสกให้น้ำระเหยได้อย่างรวดเร็วภายในห้องที่อบอุ่น แต่หากเธอทำแบบนั้น เธอก็จะเหลือพลังสำหรับใช้ในการฝึกประจำวันน้อยลง

เปเปอร์รู้ว่าพลังวิเศษของตัวเองอยู่ในระดับต่ำสุดในบรรดาแม่มดทั้งหมด ดังนั้น เธอต้องใช้พลังทุกหยาดหยดอย่างคุ้มค่าที่สุด

เธอจัดการตัวเองเสร็จแล้วก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้นพอดี พี่เวนดี้มักพาเธอไปกินอาหารเช้าที่โถงใหญ่ในปราสาทเวลานี้เสมอ

“ข้ามาแล้ว!”

เปเปอร์เปิดประตูห้องอย่างเบิกบาน คนที่ยืนอยู่ข้างนอกเป็นเวนดี้ตามคาด...อีกฝ่ายอุ้มเธออย่างสนิทสนม ก่อนจะสูดจมูกฟุดฟิดที่แก้มเธอ “อืม ไม่เลวนี่ สะอาดสะอ้านเชียว”

“ฮะๆๆ” เปเปอร์ฉีกยิ้มแล้วเดินจูงมือเวนดี้ไปที่โถงใหญ่

เธออยู่เมืองชายแดนมาเกือบครึ่งเดือนแล้ว จึงเริ่มชินกับความเป็นอยู่ในปราสาทพอสมควร