บทที่ 123-1 พันธนาคารสายน้ำ
เปลวเพลิงปลิวสะบัด หมื่นกระแสเสียงเงียบสงบ!
สายตาของทุกคนล้วนจ้องมาที่ชิงเซี่ยเป็นตาเดียว ฉู่หลีที่ยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนเลิกคิ้วขึ้น เขาค่อยๆ หันหน้ามองไปยังทิศทางของท่านมู่ คิดหาโอกาสจัดการศัตรูให้ราบคาบในครั้งเดียว อย่างไรก็ตามกลับถูกแววตาที่แสนเย็นยะเยียบของชิงเซี่ยหยุดเอาไว้เสียก่อน ดวงตาทั้งคู่ที่แสนมืดมนและหนาวเหน็บกวาดมองไปรอบๆ อย่างเย็นชา
ชิงเซี่ยยืนกั้นอยู่ด้านหน้าหลินมู่ไป๋ที่มีสภาพเปลือยเกือบครึ่งล่าง กระนั้นสมองของนางกลับกำลังวิ่งหมุนไปด้วยความรวดเร็ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในค่ำคืนนี้พิลึกและน่าสงสัยมากเกินไป อย่างน้อยๆ ดูจากนิสัยของหลินมู่ไป๋เขาไม่มีทางทำเรื่องเช่นนี้ได้แน่ พวกชาวเผิงไหลเองก็ไม่น่าจะลงมือกับผู้นำทางจิตวิญญาณของตนอย่างโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้ ดังนั้นทั้งสองฝ่ายจึงถูกตัดออก ยามนี้ก็เหลือเพียงแต่เลี่ยอวิ๋นจี้แห่งเมืองผัวโหลวที่มีที่มาที่ไปไม่ชัดเจนและมีท่าทางกำกวมคลุมเครือ กับฉู่เจิงในสภาพครึ่งเป็นครึ่งตายที่ถูกขังอยู่ในคุกเท่านั้นถึงจะทำเรื่องเช่นนี้ได้