บทที่ 129-3 ข้อตกลงของสุภาพบุรุษ
ไม่พบกันเพียงไม่กี่วัน ทว่ากลับรู้สึกว่ามีบางอย่างเปลี่ยนไป ชิงเซี่ยไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วเป็นนางที่เปลี่ยนไป หรือเป็นฉินจือเหยียนที่เปลี่ยนไปกันแน่ เหมือนมีบางสิ่งที่กดทับอยู่ในใจของทั้งสองที่ไม่อยากจะพูดถึง เอาแต่คอยหลบเลี่ยงอย่างระมัดระวัง บางครั้งก็ไปสะกิดถูกมันเข้าอย่างไม่ตั้งใจ
“บรู๊ว...” สัตว์ร้ายตัวน้อยสีขาวเหมือนหิมะส่งเสียงร้องแล้วเข้ามาใกล้ ชิงเซี่ยก้มหน้าลงมอง มองเห็นเสื้อหนังสัตว์สีขาวที่ต้าหวงคาบเอาไว้ ใช้ปากดุนมือของชิงเซี่ยไม่หยุดหย่อน
ยามที่พวกเขาจมอยู่ในดินแดนหิมะ ได้ทำเสื้อหนังไว้ให้ต้าหวง จากการเดินทางฝ่าความหนาวเหน็บที่มากเกินไป แม้แต่ต้าหวงก็ไม่อาจต้านทานได้ ชิงเซี่ยจึงเย็บชุดเล็กๆ เอาไว้ให้เข้าชุดกัน เหมือนลูกบอลกลมๆ น่ารักเป็นอย่างมาก
ชิงเซี่ยเม้มปาก อุ้มเจ้าสัตว์ตัวน้อยสีขาวขนฟูขึ้นมา เสียงเบาพูดว่า “ที่นี่อุ่นพอแล้ว ไม่ต้องใส่หรอก หากเจ้าใส่เข้าไปอีกคงได้ร้อนตายพอดี ทิ้งไปเถิด”