Chương 31: ตอน พร้อมหน้า2
ดวงใจปักษา30
ตอน พร้อมหน้า2
...ณ เช้าวันใหม่องค์จ้าวแสน ตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่นสดใส ใบหน้าอิ่มเอม พร้อมสำหรับทุกๆปัญหา ครั้นเดินออกมาที่โถงกลางเรือน ก็ได้พบเจอกับบุรุษหนุ่มคนหนึ่ง ที่นั่งหันหลังมองไปยังสวนดอกไม้นอกเรือน...
" อ้าว..มาถึงนานรึยัง คตตะศรี? " องค์จ้าวแสนเอ่ยถามชายหนุ่มตรงหน้า..
" มาถึงเมื่อคืนนี้ พะย่ะค่ะ " คตตะศรีนาคา หันกลับมาตอบเจ้าของเรือน...
" อึม..มาถึงก็ดีแล้ว เรามีงานที่จักให้เจ้าทำ แต่คงต้องรอพรรคพวก แลสหายเรามากันให้ครบเสียก่อน เราจึงจักจัดสรรปันงาน ให้แต่ละคนกระทำ ก่อนที่เราจักเดินทางไปยัง อนันตะศิลาลัย (อนันท์ตลัย) "
" ขอพระองค์ทรงบัญชามาเถิด พระเจ้าค่ะ หม่อมฉันยินดีถวายรับใช้พระองค์ แลท่านพ่อเมืองตราบจนชีพวาย พระเจ้าค่ะ " คตตะศรีนาคา เอ่ยคำสัตย์น้อมรับบัญชา..
" เอาเถิด!..ยังไงเจ้าก็ต้องได้ช่วยพี่อยู่แล้ว'คตตะ' แต่ตอนนี้ให้เจ้า ได้พักผ่อนเสียก่อนเถิด ไว้อีกซักเพลาค่อยว่ากัน ในส่วนของงานแลหน้าที่ "
" พระเจ้าค่ะ พระองค์ " คตตะศรีรับคำ..
..ครั้นย้อนมากล่าวถึง ' สุริยะวรมันตนาคา ' หลังจากที่ทำการซุ่มโจมตี กองคาราวานของพระนางนาฏนภาจันทรามณีและพระนางศิรินภาจันทร์ฉายเสียแล้ว ก็ได้มุ่งหน้ากลับไปยังนครอนันตะศิลาลัย
พร้อมกับร่างของพระนางนาฏนภาจันทรามณีเทวี ผู้เป็นพระชายาแห่ง ท้าวพญาปฏิพัทธ์ศรีภุชงค์นาคราช..
โดยการกระทำในครั้งนี้ อันถือเป็นบัญชาจากองค์กษัตริย์แห่งอนันท์ตลัย ที่ได้มอบหมายงานนี้แก่ตน...
ครั้นเดินทางมาถึงยังเมืองหลวง สุริยะวรมันตนาคา ก็ได้นำตัวของพระนางจันทรามณี ไปมอบแด่องค์ท้าวพญาอนันตะเศษนาคราชเป็นการส่วนตัว โดยการหลบลี้ลักลอบเพื่อป้องกันไม่ให้ใครได้รับรู้ หรือพบเห็นในเหตุครั้งนี้
..ณ เรือนท้ายวัง อันเป็นตำหนักต้องห้าม เป็นเขตหวงห้าม ที่ไม่ว่าผู้ใดก็มิอาจเข้ามาได้ แม้แต่ราชบุตรแลราชธิดา ก็ไม่มีใคร ที่จะมายังเรือนนี้ได้ นอกจากจะถูกเรียก มาพบเป็นการลับเฉพาะเท่านั้น...
" มาถึงแล้วรึ? " กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่เอ่ยปากถาม...
" พระเจ้าค่ะ..พระองค์ "
" เป็นเยี่ยงไรบ้าง กับภารกิจในครั้งนี้? มีใครหรือผู้ใดได้รู้เรื่องนี้มากน้อยเพียงใด? "
" พระองค์อย่าทรงได้วิตกกังวลเลย พะย่ะค่ะ การณ์ครานี้!..หม่อมฉันดำเนินทุกอย่างเป็นความลับ แม้แต่ทหารที่นำมาร่วมงานในครั้งนี้ ก็เป็นทหารเลวที่มีค่าหัวทั้งสิ้น พระเจ้าค่ะ!!"
" อึม...ดีมาก! แล้วนี่ราชธิดาของเราอยู่ที่ใด?! "
" หม่อมฉัน ได้นำส่งพระธิดา เอาไปไว้ในห้องบรรทมเล็ก พระเจ้าค่ะ! "
" เราขอบใจเจ้ามาก สุริยะวรมันต! มิเสียแรงที่เราไว้วางใจ ในฝีมือเจ้า!! เจ้าทำให้เรามิผิดหวังจริงๆ "
" เป็นพระมหากรุณาธิคุณ พระเจ้าค่ะ แต่การณ์ครั้งนี้ข้าพระองค์ทำผิดพลาดไปนิดนึง ด้วยว่าข้าพระองค์ได้เพียงนำตัวของพระชายาจันทรามณีมาเพียงพระองค์เดียว พระเจ้าค่ะ "
" เจ้าว่ากระไรนะ!! " ใบหน้าทะมึงบึ้งตึง แววตาส่องประกายกล้า จ้องมองสุริยะวรมันตนาคา..
" เอิ่ม...พระอาญามิพ้นเกล้า ด้วยการณ์ครานี้ ได้มีพญาครุฑเข้ามาขัดขวาง จึงทำให้พวกข้าพระองค์นำตัวมาได้เพียงพระชายาจันทรามณีองค์เดียวเท่านั้น พระเจ้าค่ะ "
" แล้วศิรินภาลูกของเราล่ะ นางเป็นเยี่ยงไรบ้าง?! " พระพักตร์หม่น เมื่อยามเอ่ยถามถึงราชธิดาอีกองค์
" พระนางศิรินภา ทรงถูกพญาครุฑชิงตัวไปได้ พะย่ะค่ะ..ข้าพระองค์และบริวาร เข้าช่วงชิงคืนแล้ว แต่ก็มิสามารถจะชิงพระนางคืนมาได้ มิหนำซ้ำกองกำลังของข้าพระองค์ก็สิ้นไปหลายนาย หม่อมฉันจึงได้ถอยถอนตัวมา เพื่อนำพระชายามามอบแด่พระองค์ พะย่ะค่ะ! " สุริยะวรมันตนาคารายงาน...
" อึม..เอาเถอะ! เจ้าทำดีแล้ว แลการณ์ครั้งนี้ก็มิเสียเที่ยว กับผลเหตุที่มันเกิด ทางด้านพญาภุชงค์ จักได้มิคิดว่าเราเป็นผู้ทำ ดีเสียอีกเหตุการณ์นี้ เราจักยกความผิดให้พวกครุฑามัน!! "
" ส่วนเจ้าเราจักยกตำแหน่ง แลธิดาเราให้แก่เจ้า! " ท้าวพญาผู้เป็นใหญ่กล่าว..
" ขอบพระทัย พระเจ้าค่ะ " สุริยะวรมันตนาคากล่าวรับคำ จากนั้นจึงขอตัวลาหลบหลีกไป...
************************************************************
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực