Chương 16: Kabanata 16: Paglabas
Sa palasto ng mga Schneider..
Edward: Ikaw! Isa ka sa tatlong kanang kamay ni Astarsus hindi ba? Kung hindi ako nag kakamale ikaw ay nag ngangalang Kai.
Kai: Opo panginoon may ipapagawa hu ba kayo bago kami umalis?.
Edward: Oo kayong dalawa umalis na kayo at magmadali sapagkat nakaalis na ang inyong heneral. Ikaw Kai maiwan ka dito at may ipapagawa ako sa iyo.
Kai: Masusunod po panginoon! Narinig nyo naman yung sinabe nya hindi ba Wiliam at Henry? Kaya mauna na kayo at susunod nalang ako.
Wiliam: Hay nako si bossing talaga hindi manlang tayo hinintay.
Henry: O siya sige aalis na kami.. Panginoon mauuna na po kami!.
Umalis ang dalawa at naiwan nalamang si Edward at si Kai sa loob ng palasyo.
Kai: Anu pung ipapagawa nyo saakin panginoon?.
Edward: Lumapit ka dito at ibubulung ko sa iyo ang ipapagawa ko.
Hindi na nagdalawang isip si Kai at lumapit ito kay Edward. Pagkatapos ay binulung na nito ang ipapagawa nya kay Kai.
Edward: Alam muna ang nararapat mong gawin. Inaasahan kong magagawa mo ang pinapagawa ko sa iyo.
Kai: Opo panginoon nakatitiyak ako sa inyo na sa oras ng pagbabalik ko ay matagumpay ang misyon na ibinigay ninyo saakin.
Edward: Magaling... Kinakailangan mong mauna sa patutungungan ng inyong heneral ng magawa mo agad ang aking pinapagawa sa iyo.
Kai: Maunahan pero paano po? At tsaka isapa nakatitiyak ako na malapit na sila sa paroroonan nila kung kaya't paano ko sila mauunahan doon?
Edward: Sumunud ka saakin.
Sumunod si Kai kay Edward hangang sa nakarating sila sa isang kakaibang pintuan.
Edward: Buksan mo ang pintuan at isipin mo ang lugar na patutunguhan nila.
Sinunod ni Kai ang pinapagawa sa kanya ni Edward at namangha ito sa kanyang nasaksihan.
Kai: Nandito na kagad ako! Paanong nangyare ito?
Edward: Ang pintuang ito ay ang ginagamit ni Ezekiel upang makapaglakbay sa buong mundo ng walang kahirap hirap. Kung kaya't humayu ka at sundin ang ipinapagawa ko sa iyo.
Kai: Makakaasa po kayo sa akin.
Agad agad na nagsara ang pinto at nawala ito.
Kai: Isang malaking pader ang nakapalibot sa lugar na ito at ni hindi manlang ako makahanap ng pintuan papasok..
Sa loob ng paraiso na pinapalibutan ng mga naglalakihang pader kung saan ay naroroon sila Emmanuel Kaloy at ibpa.
Kaloy: Mahirap an ating gagawin kung kaya't minumungkahi ko na hatiin ang ating ang grupo ng mga tao sa tatlo.
Emmanuel: Grupo ng mga tao? Pero tayung apat lang ang lalabas anung grupo ang pinagsasabi mo dyan?..
Kaloy: Anung tawag mo sa kanila? Hindi muba sila isasama?
Tumingin si Emmanuel sa kanyang likuran at nakita nya ang hindi mabilang na dami ng mga tao na ninanais lumabas.
Emmanuel: Anung ginagawa nyo dito??.
Ethan: Oo nga anung ginagawa nyo dito?
Manong Sael: Lalabas kami kasama ninyo hindi naman pupwedeng kayo lang ang kikilos.
Emmanuel: Pero masyadong delikado at tsaka isapa mataas ang tiyansa na mamatay kayo..
Manong Sael: Alam nanamin yan at kahit anu pang gawin ninyo ay hindi nyuna kami mapipigilan.
Emmanuel: Maari ku bang malaman kung anu ang inyong dahilan kung kaya't ninaais ninyong lumabas?
Manong Sael: Marami sa amin ay may naiwang pamilya sa labas kung kaya't lalabas kami upang iligtas ang aming mga pamilya at dalhin dito.
Emmanuel: Hindi ninyo naiintindihan kakasabi ku lang na maari kayung mamatay sa gagawin ninyo. Ayokong may malagas sa inyo.
Manong Sael: Makinig ka bata parte ng pagiging pinuno mo ang lahat lahat ng ito. Kami ay mga sundalo mo na handang ibuwis ang buhay para sa iyo. Kung kaya't hayaan muna kaming gawin namin ito.
Emmanuel: Pero..
May isang lalaki ang lumapit kay Emmanuel at sinabe.
Ako nga po pala si Ferdinand
Ferdinand: Tama ang mga winika ni pinunong Sael ninanais kung sumama upang iligtas ang mga tao na nasa labas. Wala nakong pake kung mamatay ako sapagkat matagal na akong patay.
Emmanuel: Matagal ng patay? Anu hung ibig nyong sabihin?.
Ferdinand: Dalawampung taon na ang nakalilipas nung nagkaroon ng pag aaklas ang mga tao laban sa mga Schneider. At isa ako sa mga nakiisa sa pagaaklas na iyon.
Emmanuel: Nakiisa ka dahil sa hangad mo ring napabagsak ang mga Schneider?.
Ferdinand: Hindi naki isa ako upang mamatay.
Emmanuel: Mamatay?
Ferdinand: Wala silang kaawa awang pinaslang ang aking Asawa at dalawa kung mga anak. Kung kaya't wala ng saysay ang aking buhay matagal kunang ninais mamatay upang makasama ko ang aking pamilya sa kabilang buhay. Kung kaya't nag mamakaawa ako na isama ninyo ako sa inyong paglalakbay.
Emmanuel: Ganoon pala ang nangyare pero sigurado huba kayo sa inyong mga desisyon?.
Sumigaw ang lahat ng "Oo sigurado na kami sa aming desisyon at handa naming iaalay ang aming buhay"
Tumingin si Emmanuel sa kaliwa at nakita niya si Aling Inday at tinanong ito na.
Emmanuel: Wala pu ba kayong balak pigilan ang inyong anak?.
Aling Inday: Wala sapagkat matagal nakong handa sa anumang mangyayare. Kung kaya't hayaan nyu na silang sumama sa inyo at nakatitiyak ako na ito rin ang ninanais ng mga kamag anak ng lahat ng mga taong iyan.
Emmanuel: O siya sige kung talagang mapilit kayo... Kaloy gawin mo na ang nararapat mung gawin.
Kaloy: Tapus kuna ang lahat lahat ng dpat kung gawin.
Emmanuel: Aba ang bilis ah.
Kaloy: Makinig kayo hahatiin natin sa tatlong grupo ang ating hanay. Ang unang hanay ay pamumunuan ko ang pangalawang hanay naman ay pamumunuan ni Ethan at ang pangatlo ay pamumunuan ni Manong Sael.
Emmanuel: Sandali ngalang bat wala ako?
Kaloy: Kailangan mong maiwan dito hindi ka pwedeng mamatay..
Emmanuel: Sa tingin muba mamatay ako?
Kaloy: Basta sumunud ka nalang hindi pa natin alam ang ating mga kalaban baka nakakalimutan mong hindi lang ang mga Schneider ang kalaban nain dito. Paniguradong pinaghahanap nakayo ng mga demonyo na tinakasan ninyo.
Emmanuel: Pero..
Kaloy: Naniniwala ako na nagpadala na ang demon king ng mga High ranking demons upang mag imbistiga kung kaya't maiwan ka dito at bantayan mo ang mga tao na nandito.
Emmanuel: Sige pero ipapangako nyo sa akin na uuwi kayo ng buhay.
Kaloy: Uuwi kami ng buhay.. Pangako yan.
Bethina: Teka teka paano naman ako.
Kaloy at Ethan: Maiiwan ka dito.
Bethina: Pero kuya Kaloy gusto koring makita ang ating mga magulang at madala dito kaya payagan muna ako pakiusap.
Kaloy: Masyadong delikado Bethina anung ipapaliwanag ko sa ating mga magulang sa oras na may mangyareng masama sa iyo!!!.
Emmanuel: Ganto nalang papayagan kitang sumama kung sasana ka sa hanay ni Ethan..
Kaloy: Anu nanaman bang kalokohan ito?.
Emmanuel: Magtiwala kalang nakatitiyak naman akong hindi sya pababayaan ni Ehtan. Hindi ba Ethan?.
Tumungin si Emmanuel kay Ethan at kumindat.
Ethan: Oo pangako yan.
Kaloy: Basta! Bahala nga kayo.
Emmanuel: Bago kayu lumabas ipawinag nyo muna ang plano.
Ethan: Oo nga pala
Naglabas ng mapa si Kaloy at ipinaliwag ito sa mga pinuno ng hanay ang kanilang gagawin.
Kaloy: Nandito tayo ngayun sa hilaga ng palasyo ng mga Schneider.
Ang unang grupo ay patutungo sa kanluran na kinalalagyan natin ngayon ang pangalawang grupo naman ay pupunta sa silangan at ang pangatlo ay patutungo sa hilaga ng kinalalagyan natin ngayon.
Emmanuel: Teka ngalang bat parang pabalik kayo sa palasyo ng Schneider?
Kaloy: Ayun ang kinakailangang gawin sapagkat marami ang bilang ng mga tao na kinakailangan ng tulung natin. Sa oras na matapos nang lahat ang pagliligtas ay mag titipon tipon ang ang unang pangkat at pangalawang pangkat ng grupo sa kagubatang iyon na makikita sa gitna.
Emmanuel: Paano yung mga kawal? Na nangaling sa palasyo?.
Kaloy: Isa yan sa dahilan kung kaya't kinakailangan kang maiwan dito ikaw ang tatapat sa mga kawal na papunta dito sa kinanalagyan natin ngayon sila ay nangaling sa timog at patutungo sila dito sa hilaga ito mismong kinatatayuan natin ngayon.
Emmanuel: Paano naman yung pangatlong grupo? Na tutungo sa hilaga?
Kaloy: Huwag kang mag alala sapagkat wala namang mga kalaban doon ang problema lng nila ay kung sasama ang mga tao sa kanila patungo dito. At pagkatapos ay agad agad na silang babalik dito kung tama ang hula ko ay sila ang unang makakabalik dito.
Emmanuel: Sigurado kaba na dito sila patutungo?
Kaloy: Hindi ko alam nakakatitiyak ako na dito lng sila patungo sapagkat ikaw lang gusto nilang makaharap. At sa oras na hindi ganon ang mangyare. Nakahanda kaming lahat.
Emmanuel: Aba ewan medyo bobo ako pagdating sa ganyan... Nakahanda na pala kayung lahat o siya sige bubuksan kuna ang mga pader.
Agad agad na bumukas ang mga pader at nakalabas ang lahat upang simulan ang kanilang misyon.
Emmanuel: Ikaw na siyang nagpadala saakin dito nakikiusap ako sa iyo na biyayaan mo ang lahat ng mga tao sa maaring mangyari sa kanila.
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực