Chương 8: CHAPTER EIGHT: Revelation
ALEXANDRIA DE MONTERO
Matapos kong malaman kung sino at ano ang tunay na pagkatao ni Leon ay nalungkot ako... Pero kahit na ganoon ang nalaman kong katotohanan sa tunay niyang pagkatao ay hindi ko makuhang magalit o mamuhi man lang sa kanya.. Kahit na nakaramdam ako ng pagkapahiya sa harap ng maraming manonood at hindi magtagumpay sa mga plano namin laban sa kanya..
Mas lalo pang umigting ang paghanga ko sa kanya na mas lalong nagpabilis sa tibok ng aking puso... Namasdan ko kung gaano siya kagwapo ng hindi mahaba ang buhok niya.. Alam kong napapansin na ni Anne ang mga naging kakaibang kilos ko . Na kahit ako ay hindi ko maipaliwanag sa aking sarili kung bakit ako nagkakaganito at ano itong kakaibang nararamdaman ko para sa kanya....
"Oh damn,,nagkakagusto na ba ako sa lalaking iyon"... naisigaw ko nang hindi sadya..ngunit alam kong sa mga oras na ito ay walang makakarinig sa akin dahil nasa loob ako ng aking kwarto..
Hindi rin ako makatulog nang oras na ito dahil sa bawat pagpikit ng mata ko ay mukha ni Leon ang nakikita ko...
Kinabukasan ramdam ko ang sakit ng ulo ko dala ng puyat nang dahil sa lalaking iyon na hindi mawala wala sa isipan ko.. Ang nakakainis pa ay ang biglang pagtunog ng phone ko.. At si Meagan ang nasa kabilang linya na nakapag istorbo sa tulog ko..
"Hello" inis at halos pasigaw na sagot ko sa kanya.
"Whats that attitude Alex...are you in a bad mood...." sarkastikang sagot niya sa akin..
"Sorry Megz, im just still feel sleepy... so bakit napatawag ka."
"Alexandria you better come here right away..."
"Why???" pagulat na sagot ko... " Is there any problem there.."
"Yes and its a big problem..so better lossen up yourself and get your ass in here." pasigaw na sabi niya at sabay patay ng phone...
Dahil sa sinabi niyang iyon ay nawala ang antok ko at dali dali akong bumangon at nagtungo sa banyo.. Matapos maligo ay nagbihis na ako at bumaba na. Nagmamadali akong lumabas ng bahay nang harangin ako ni Dad..
"Hija are you going to our warehouse now.?" balisang tanong ni Dad.
"Yes Dad..Megz just called and said that theres a big problem in our warehouse."
"Yeah,someone barged into it and destroy everything..kung kailan kailangang nating ideliver lahat iyon kay Mr. Diaz"
"Damn..who the hell will do that to us." napamura't napasigaw ako. Hindi na rin ako nag aksaya pa ng oras at nagpaalam na ako kay Dad para umalis.
Pagdating at pagpasok ko sa aming warehouse ay kita ko agad ang ilang tao namin na nakahandusay sa daan. Hindi naman sila patay pa pero lahat sila'y sugatan at iniinda ang ilang bali sa katawan.
Pagkababa ko sa sasakyan ay sinalubong agad ako ni Meagan na galit na galit..
"So Megz did they know whos responsible in this attack." tanong ko agad sa kanya.
"Until now we dont have any clue.." sabat naman ni Anne.
"We checked our security cam but its all dead..no recording on what fo ever happen here last night.." segunda ni Meagan.
"Ngayon lang nangyari ito... and as far i know wala pang isa sa mga katunggali natin o mga alagad ng batas ang nangahas na pumasok at gumawa nito.." nanggagalaiting sabi ko.
"Your right Alex.. and theres only one group i know who can do this.."
Sasagot sana ako nang biglang lumapit sa amin ang isa sa mga tao namin. "Mam nakuha namin ang sobreng ito na nakaipit sa pinto ng opisana niyo." sabi nito at inabot ang sobre sa akin.
Binuksan ko ang sobre at nang mabasa namin ang nakasulat sa papel nagbigay ito ng pagkagitla sa amin..
WERE NOT DONE YET...SO BETTER BE READY....THE NEXT WILL BE A BIG BLAST....
Dahil sa sulat na iyon ay agad namin nalaman kung sino ang responsable sa pag atake sa warehouse. Ito ang grupong LIONS DEN...dahil ito sa logo ng leon na nakaimprinta sa papel ng sulat at sila lang naman ang nagnanais na buwagin kami...
"Damn." biglang pagmura ni Meagan. "Were not through with our bussiness on that Larrazza..and now this stupid group, what the hell...."
"Calm yourself first Megz...Maybe lets talked it over and plan our move to get even with them...." pagpapakalma at pag aya naman ni Anne sa amin ni Meagan na pumasok sa opisina namin para doon pag usapan ang problema...
Kaya pumasok kami sa opisina namin sa warehouse na iyon. Pagkaupo ay agad naman nagsalita itong si Meagan. "So what were gonna be our plan???"
"Sino ba ang uunahin nating.. si Larrazza ba o ang grupong Lions Den??" nakangiwing pagtatanong nitong si Anne..
"Maybe for now its better if we focus on Larrazza....lets Xavier and his group deals with them.." pagtukoy ni Meagan sa grupong Lions Den..
"So did you have any slightest idea on how and what we gonna do to get that Larrazza." tanong naman ni Anne.
Ako naman ay hindi na kumibo dahil naguguluhan pa ko sa ngayon. Nagtatalo ang damdamin ko sa nararamdaman ko kay Larrazza. Itong dalawang kaibigan ko ay kasalukuyang nag iisip ng mga plano at hakbang para makaganti kay Larrazza.
"Hmmm,maybe for now..pag aralan muna natin ang bawat galaw at kilos niya...makakatulong sa atin ang ating mga tao sa loob ng Pulisya..
Kaya naman agad tinawagan ni Meagan ang tao namin sa Crame nang malaman kung saan at ano ang bawat hakbang ni Larrazza. Tinawagan din niya si Victor upang magtalaga ng taong susunod kay Larrazza....
GABRIELLA BRAGANZA
Hindi maalis sa isip ko ang imahe ni Jhondel simula nong muli ko siyang makita. Ang laki ng pinagbago niya sa pananamit, itsura at bakas sa mga mata niya ang matinding galit at poot.. na ako mismo ang nagdulot sa kanya. Sising sisi ako sa nagawa kong iyon.. "im really really sorry Jhon.... that time i've been force to picked between you and my family..." napapaluhang usal ko sa sarili ko.
Alam kong dahil sa mga ginawa ko kaya nagbago siya ng tuluyan at napuno ng galit at poot ang kanyang puso. ..
FLASHBACK
"Lt./Col. Larrazza upon our thorough investigation we found out that your action against Mr.Miguel Montefalco is purely self revenge and made your personal vendetta against him and resulting in killing him without informing your collegue ." ang nakangisi't natutuwang sambit ni Col. Bernard Baron ang nagsilbing head ng trial committee ng kanyang Court Martial proceeding.. "and according to some witness ay pinaghinalaan mo si Don Miguel na siyang utak sa pagpatay sa inyong pamilya.. kaya inilagay mo sa mga kamay mo ang batas makaganti lang.. Ang paggawa mo ng illegal na pamamaraan upang mapalabas na si Don Miguel ang lider ng sindikato at utak sa pagpatay sa pamilya mo...."
"With all your due respect sir.. all my evidence against him are all legal i didnt manipulate it... i submitted all of that..." paliwanag ni Jhondel sa kanila kahit alam niyang walang siyang pag asa na paniwalaan siya.
"We know that..and your submitted report and evidence are all forged and manipulated.." madiing sambit pa ni Col.Baron at kita ko sa mga mata ni Jhondel ang matinding pagkadismaya dahil alam niyang pinagkaisahan na siya ng mga matataas na opisyal na humahawak sa kanyang court martial... 'and that is according to the testimony of Col. Gabrielle Braganza.." pagkasabi non ay biglang lumingon sa akin si Jhondel na nabigla at hindi makapaniwalang nagawa ko iyon bagsak ang balikat niya na nag iwas ng tingin sa akin. Ngunit ang tingin niyang iyon ay may poot nang kasama..
"Im very sorry, im really sorry Jhon i have no choice but to do it all else.. they will kill my family.. its better to sacrifice you..." bulong ko sa sarili ko at napayuko na lang ako at napaluha na lang..
"So therefore upon gathering all of this evidences we found you guilty of the charge in murdering Don Miguel Montefalco and some of his aide...For forging and manipulation of evidence submitted....so this court charge you and from now on you will be remove from the service... "
Walang nagawa si Jhondel kaya matapos ang ang desisyon ay hinubad niya ang kanyang badge at sinirender ito kasama ang kanyang baril. Matapos non ay tuluyan na siyang umalis at hindi na kami kinausap.
END OF FLASHBACK
Naging masakit kay Jhondel ang ginawa kong pagtalikod sa kanya at maski sina Samuel at Nick ay nagulat sa ginawa kong iyon. Kaya matapos ang pangyayaring iyon ay nagbitiw na rin si Nick sa serbisyo at si Sam naman ay nagpalipat sa probinsya.
"Excuse mam." nawala ako sa pag iisip ko nang narinig ko ang tinig ni Lianne. "Mam they all waiting you at chief office.." doon ko naalala na may meeting pala kami..
Inayos ko muna ang sarili ko saka ako dali daling nagtungo sa opisina ni Maj/Gen. Mariano. Pagdating ko ay agad na kong pinapasok ng sekretarya niya. Sa loob ay nadatnan ko na sina Samuel at Nick kasama nila si Gen.Calma.
"Sorry sir" sambit ko sabay saludo sa kanya.
"Its alright Col. halos kakarating din lang nila." turo niya sa dalawa kaya agad na kong naupo. "so lets begin... as you all know the president is ordering us to form a taskforce that can eliminate the growing crime in our country. He personally choose.... apat sana kayo to led this but unfortunately Lt./Col. Larraz..." hindi pa natatapos magsalita si chief ay bumukas ang pinto at pumasok ang kanyang sekretarya.
"Im sorry sir to interrupt but someone is looking for you." nahihiyang sambit nito..
"Tell him that im in a meeting.. i'll deal with him later.."
"But sir..he said that he was sent here by our president to meet you.. its very urgent and important..."
Napatingin muna sa amin si chief at iiling iling na bumaling sa kanyang sekretarya.. "okay send him here." sabi nito sa sekretarya..
Daglian naman lumabas ito at tinawag yong sinabing bisita ni chief. Nang muling bumukas ang pinto ay bigla kaming natulala sa taong bumungad sa amin. Maski si chief ay pinakatitigan siyang mabuti dahil hindi niya halos namukhaan agad nito.
"Jhondel????" sabay naming banggit na tatlo. Hindi siya nakilala dahil sa suot niya at itsura..
"Its that really you Lt.Col. Larrazza." hindi makapaniwalang tanong ni chief.
Tumango naman si Jhondel at sinaluduhan niya ito. "We've glad that you came back and join.."
Naupo muna siya at umiwas na tingin sa akin. "Im been forced to come caused our president send so many of his PSG.... so i have no other choice but to come here.." walang kagana ganang sagot nito kay chief..
Kita ko naman ang galak sa mga mata nitong dalawang kaibigan namin nang makita si Jhondel.
"So lets continue..." muling sambit ni chief.. tumikhim muna siya bago muling magsalita. "As i was saying crime rates in our country are increasing.. ang hindi mapigil na pagkalat ng droga sa bansa,kidnaping, bank robbery, and many more and worst ay ang walang habas na pagpatay nila sa mga kasamahan natin.. kaya kayo naririto dahil kayo ang inaatasang manguna sa pagsugpo nito. At si Col.Braganza ang mamumuno sa grupo niyo." pagpapaliwang ni chief..
"Sorry sir but im not here to join or be back in the service.. just as i mentioned i was force to attend so dont let your hopes on me.. .." biglang sambit ni Jhondel na ipinagtaka ni chief.
"What do you mean Lt.Col... i dont get?"
"Im here cause the president force and order me to be here nothing more. ...." giit muli ni Jhondel.
"Is there any problem regarding with the group." takang tanong muli ni chief.
"I have my own reason sir.. and that i dont wanna be betray again by the force and especially the person that i trusted the most.." sabi niya na nakatingin sa akin. Tumingin siya sa akin ng matagal at kita ko ang poot sa mata nya. Umiwas ako at tumungo na lang dahil alam kong hanggang ngayon nandon pa rin iyon sakit na ginawa ko sa kanya..
"Excuse me sir." sabat ni Nick kaya naman doon ay naiangat ko ang ulo ko at naghintay ng kanyang sasabihin. "Maybe we need to talk this thing and settle this issues.." sabi niya na tinuro kami isa isa..
Nag isip muna si chief at saka pumayag sa gustong mangyari ni Nick. Matapos ay nagpaalan siya at niyaya niya si Jhondel para makausap miya.
to be continue
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực