Chương 17: Chapter 14
It's late at night and there's deafening silence in the atmosphere. The cold wind touches his body but he chooses to ignore it. Instead, tinungga niya ang baso ng vodka na kaniyang hawak-hawak.
The earlier scene really did bothers him. It haunts even in his sleep. As a result, umiinom siyang mag-isa sa terrace ng kaniyang unit, tanaw niya ang city lights sa ibaba. Buti na lang talaga at may security na pumigil sa babae kanina bago pa tuluyang makalapit si Kendrick.
"So. War Alvarez, saang hayop ka ba ipinaglihi at hindi ka mawala wala sa mundo."
"Tsk. Acting dumb are you? Well, para sabihin ko sayo, bilang na lang ang masasayang araw mo—"
"War Alvarez, you're a nothing but a trash—"
"Put*ng'ina mo, War! Ano bang pinakain mo sa anak ko at pilit niyang sinisira ang sarili niya para sayo?! You're no good for her. Isang hampas lupa at galing sa bahay ampunan! You doesn't deserve my princess!"
"War Alvarez, uulitin ko, where the hell did you hide my daughter?!"
Parang sirang plaka. Paulit-ulit na naglalaro sa kaniyang utak at naglakbay patungo sa kaniyang sistema.
The hell. Sino ba ang babaeng 'yon.
Kung tutuusin, hindi siya dapat magpapaapekto doon. Hindi niya ito kilala at wala siyang atraso doon. Clearly, she just mistaken him. Her anger is not for him but for ... War Alvarez.
Nagsalin ulit siya ng vodka sa baso but this time, pinaglaruan niya lang iyon sa kaniyang mga daliri.
Hindi ito maaari, talagang hindi siya mapalagay.
Kinuha niya ang selpon mula sa gilid ng vote. Ilang beses pa itong nag ring bago tuluyang sinagot sa kabilang linya.
"Make sure it's gonna be important or else I'm gonna kill you, you fucking moron."
Pagbabanta nito na ikinangisi ni Blare. That lunatic really loves sleeping. Halata ang pagiging paos sa boses na halatang naisturbo sa kaniyang pagkatulog.
"Nagawa mo na ba? The thing I asked you."
Saglit na tumahimik ang kabilang linya. Kinailangan niya pang tingnan ulit ang caller ID to make sure na hindi ito nakatulog ulit.
"I told you, hindi madali ang pinapagawa mo. Some files are missing at yun ang pinagkakaabalahan ko ngayon."
"Cancel that. May bago akong ipapagawa."
"Hindi mo ako utusan."
"Name your price then."
"Okay. Send me the details."
Isang maliit na buntong hininga ang pinakawalan ni Blare upon ending the call. Ang kaibigan niya talaga, walang patawad at kahit siya piniperahan.
"Blare?"
He then turn around to see the owner of those sweet voice. Hindi na siya nabigla ng napagtanto niyang si Mikkadaise iyon. Natural sila lang namang dalawa ang nakatira dito maliban kay Kendrick.
Her eyes are a bit close, kinusot pa nito ang mga mata habang naglalakad papalapit sa kaniya. Hindi sinadyang bumaba ang mga mata ni Blare patungo sa suot nito.
She's wearing very thin robe, naaaninag niya ang magandang hubog ng katawan nito. The light of the moon reflected her white fair skin. Medyo nakaramdam pa siya ng konting inis ng napako ang kaniyang paningin sa dibdib nito, sa kulay itim nitong bra. Damn. Although that thing is sexy but she's supposed to not wear it.
His head moves sideward. Damn. Hindi ito panahon sa libog!
"Blare?" Tawag ulit nito sa kaniya ng tuluyan na itong makalapit. "Bakit gising ka pa, lumalalim na ang gabi."
Tinungga ni Blare ang baso bago ito nagsalin ulit at umiwas ng tingin.
"Hindi ako makatulog. Ikaw, ba't gising ka pa."
"Ah, nauuhaw kase ako tapos naaninag ko ang liwanag galing dito kaya sinundan ko."
Saglit pa ng kinain ng katahimikan ang pagitan nilang dalawa, kapwa inienjoy ang kapayapaan. Blare on the other side reminded himself again about self-control. Lalaki lang siya at nakainom pa and this atmosphere drives his buddy to wake. Damn.
He then close his eyes, sakto namang may naalala siya bigla.
"I remembered before, noong una tayong nagkita, tinawag mo akong War."
Kita sa mga mata ni Mikkadaise ang pagkabigla. Naalala pa niya dati ang pagkadisgusto sa mukha ni Blare lalo kapag hindi sinadyang mabanggit niya ang pangalang iyon. Ano kayang nakain nito and he suddenly bring it up.
"I can even see your teary eyes and you look so affected. That ... War seems very dear to you..."
"Ah, it was just a mistake. Napagkamalan lang kita."
Dahil siguro sa antok kaya humina ang boses nito, Blare thought in his mind. Ni hindi niya na naisip na baka hindi lang ito komportable sa pinag-uusapan.
"Tell me, masyado ba talagang kaming magkatulad to the point na naaalala mo siya sa'kin?"
Mikkadaise then remain silent, malalim ang pag-iisip nito. But after seconds, she just nodded a little as a respond of his question.
Tinikom na lamang ni Blare ang bibig. Hindi niya talaga mapigilan. His curiosity made him do this. He feels like investigating. At habang pinipilit niyang hanapan ng kasagutan ang kaniyang mga katanungan, unti-unti ring pumapasok ang ideya na baka hindi lang nagkataon ang lahat. Everything seems connected. And he somehow feels that he's connected with Mikkadaise and that War guy...
At yun ang dapat niyang malaman.
"Sa anong bagay kami magkapareha?"
"Sa totoo lang, halos pareho kayong dalawa, mukha, ang mga hilig sa buhat, except na lang siguro sa paraan kung paano ka magsalita."
Blare's mind is clouded with pictures. Iniisip niya na yun ang dahilan kung bakit siya pinagkamalan ng ginang sa mall. Iniisip niya rin na habang papalapit siya sa konklusyon, mas lalo komplikado ang lahat.
Ang isang tao ay pitong taong kamukha, ayon sa mga sabi-sabi. Pero masyadong nagkatagpo ang lahat. Impossible namang trip lamang ng tadhana ito.
"So nas'an na siya ngayon?"
Mikkadaise stilled with his follow up question. Napatingin siya dito sanhi ng pagkatagpo ng kanilang paningin. At sa hindi malamang kadahilanan, lumakas ang tibok ng kaniyang puso sa paraan ng pagtitig nito. It is like he's reading her entire soul. At hindi siya makawala dito.
"He's gone..."
"He's gone in your life or?"
"He's dead."
Nabitawan ni Blare ang baso na kanina niya pa hawak sanhi para gumawa ito ng ingay. Nabigla siya sa narinig. All thoughts his thoughts suddenly disappeared. At ang tangi na lang natira ay ang katotohanang, iniimbestigahan niya ang taong patay!
Tulala lang si Blare, ni hindi niya namalayan na tapos na palang linisin ni Mikkadaise ang mga bubog. And she's now cleaning his tiny wounds. Nilagyan niya lang ito ng band aid para hindi na dudugo pa.
"Blare, alam kong may gumugulo jan sa isip mo ngayon. Pero sana naman huwag mo itong hayaang makaapekto sayo. Akala mo ba hindi ko napapansin, lagi kang walang gana sa pagkain 'tas lagi ka na lang nagbubutong-hininga tapos ang layo-layo pa ng tingin mo..."
Blare once again sigh. Masyado ba talagang halata. Isa pa, hindi niya talaga maintindihan ang sarili niya. Dati naman hindi siya nangingialam sa buhay ng iba. Just now.
"Blare, nakikinig ka ba?"
"Ha?"
"Ang sabi ko, matulog na tayo."
"But I can't sleep..." Agarang sagot niya na ikinabuntong-hininga ng babae. She then gives him reassuring smile. He somehow feels at ease. "Can you please, sleep with me tonight?"
Pareho silang natigilan sa lumabas sa kaniyang bibig.
"I mean, promise, hanggang doon lang. Walang halong malisya." Agarang depensa niya. Tiningnan lang siya ng babae gamit ang nagdududang titig.
"Okay."
Pagkasabi ni Mikkadaise, agad na itong tumayo para alalayan siya. Mukhang naparami siya ng inom.
"Careful."
Muntik na kase silang matumba. Good thing her reflexes was fast. Pagkarating nila sa kwarto ni Blare, inalalayan niya ulit ito. And when everything is settled, tumabi na siya dito sa pagkahiga. Nakalimutan niya na ang antok kanina dahil sa lakas ng pagpintig ng kaniyang puso. Sinubukan niyang pakalmahin ang nagwawala niyang kalooban ngunit sadyang ayaw nito. So ayun, tinalikuran niya si Blare.
Pero tila dumoble ang kaniyang nararamdaman, she then gasped in surprise. Nararamdaman niya na lang ang pagluwag ng kaniyang suot na bra. The next thing she knew, Blare throw her bra at saka inaayos ang kaniyang roba.
"Don't wear bra when you sleep. It can cause breast cancer."
Sadyang nagtayuan ang kaniyang mga balahibo sa katawan dahil sa pagtama ng maiinit nitong hininga sa kaniyang batok. Kahit hindi man niya aminin ngunit parang may humahaplos sa kaniyang puso dahil sa ginawa ni Blare. The next thing she knew, there's a muscular arms that wrap her waist and then her world becomes peaceful as she join him in his sleep.
Kinabukasan maaga siyang nagising. Well, akala lang niya pala iyon. Nagising kase siya ng walang katabi therefore nauna ng bumangon si Blare sa kaniya. Ang tangi lang naiwan doon ay ang post it note na nakadikit sa kaniyang noo.
'Morning. Take care of my son for me.'
Iyon lang ang nakalagay pero parang minasahe ulit ang kaniyang dibdib. Speaking of her chest, kasalukuyan niyang hinahanap ang kaniyang bra. Basta lang kase itong itinapon ni Blare kagabi.
Mabuti na lang at agad niya itong nahagilap sa ibabaw ng study table. Agad niya itong kinuha. Pero bago pa,
nakuha ang kaniyang atensyon sa isang puting envelope na katabi ng kaniyang bra. She then remembered, ito yung sobreng agad na kinuha ni Blare nung isang araw na parang takot na takot itong mabasa ng iba.
Hindi niya mapigilan ang kuryosidad basta niya lang kinuha ito at binuksan kahit anong pilit niya sa sarili na hindi dapat.
DNA Test Result.
Nanlamig ang kaniyang mga kamay habang paulit-ulit na binabasa ang laman nito.
"Anak ni Blare si ..."
No, she shouldn't. Hindi siya dapat nangingialam sa gamit ni Blare.
Kahit abot-abot ang kaniyang kaba, pinilit niyang ibinalik ang sobre na parang walang nangyari. Akmang aalis na siya sa kwarto ni Blare nang may nahagip ang kaniyang siko. Natataranta siya at nanginginig na pinilit ang maliit na bagay na nahulog sa sahig.
She then feels sudden cold na para siyang binuhusan ng isang balde na puno ng ice. Her hands are trembling, her knees weaken and there's a tiny sweat in her face. Mariin niyang pinagmasdan ang bagay na hawak niya, a black anklet.
There's a mix emotion in her head.
Isang bagay lang ang pumasok sa kaniyang isipan– no, isang tao.
War.
Hindi siya pwedeng magkamali. Ang anklet na ito, regalo niya ito kay War noon. It was a couple anklet.
And she's wearing it's pair. Tiningnan niya ang suot niyang anklet. She then gasped for air. She's struggling to breath, hindi niya naiintindihan ang kaniyang nararamdaman. Her head is clouded with different emotions.
That anklet was no difference with hers. At hindi pwedeng magkapareho lang ang mga iyon dahil specialized design iyon. Nag-iisa. Walang katulad. Gaya ng pagmamahal niya kay War...
Pero bakit nasa kwarto 'to ni Blare?!
"Hindi kaya..."
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực