Chương 21: Mother's Words
Say's POV
"Maaayos naman itong ngipin mo anak, papastahan lang ulit natin", sinabi ni Mami Say.
"Ahh, Sige po pastahan niyo na po"
Habang inaayos ni Mommy Say yung ngipin ko nagsasalita siya.
"Alam mo ba Say, makulit na bata yan si Nick. Nung bata siya lagi niya kami pinapahabol ng papa niya kasi ayaw kumain, nagtatago pa siya sa ilalim ng kama kasi ayaw niyang kumain ng gulay kaya di namin siya mahanap haha." kinwento niyam
Sinabi ko naman "What a stubborn kid! pati naman hanggang ngayon po stubborn pa rin siya pero wala nga lang kid hahaha."
Mommy Say's POV
"Haha, totoo yan. Alam mo ba nung nag grade 4 siya may isang hapon na umuwi siyang umiiyak.
"Hahaha" tumatawa si Say ng hindi malinaw kasi naman nakanganga siya.
Pagkatapos non nagsalita siya at nagwento, sinampal daw siya ng babae niyang kaklase kaya pinuntahan namin. Pagdating namin, sabi ng mga magulang niya "Oh nandito na pala kayo, salamat naman hindi na kami babiyahe pa." nagtataka kami kung bakit baka siguro hihingi lang sila ng apology.
Tinanong namin kung bakit kasi nga nakakapagtaka, ang sabi nila "Mrs. Say, yung anak niyo ho kasi ang may kasalanan kung bakit iyak ng iyak at ayaw lumabas ng kwarto ang anak namin.
Ang sagot ko naman "Ganoon po ba. Humingi po kami ng tawad sa nagawang mali ng aming anak."
Ngayong nagkalinawan na at napag-alaman na kung sinong may sala, umuwi na kami para pangaralan at pagsabihan ang aming anak.
Tinanong muna siya namin "Nick, bakit ka naman sinampal ng kaklase mo?"
Ang sagot niya naman "Eh kasi ma ayaw ko sa kanya... Nakikita ko siyang nangulangangot minsan huhu" nakahawak parin siya sa pisngi niya.
Napabugtong hininga nalang ako at sinabing sinabi sa kanya "Anak, pano nalang kung sinabi namin ng papa mong ayaw naming hindi ka kumakain ng gulay. Dahil doon iniwan ka nalang namin kasi ayaw namin yung ugali mong iyon.
Nagulat siya at tumingin sa akin ngunit nalulungkot larin siya.
Isipin mong mabuti nick. Sa kabila ng lahat ng mga ayaw at mali mong ginagawa sa harap namin, lagi ka parin naming iniintindi at pinagsasabihan. Anak, dapat ganoon din ang gawin mo para hindi ka na masampal uli, para hindi din magiba yung tingin namin sa'yo. Anak, kapag may ayaw ka sabihin mo, hindi yung mat'turn off ka na agad. Hah..."
Niyakap ko siya. Dahil sa paguusap na iyon nagbago na siya. Dahil na rin siguro sa mga binitawan kong salita.
Say's POV
"Ahhh" sinabi ko dahil nagets ko na lahat.
But still there's something buggering my mind.
Tinanong ko "Huh? Diba po citizen si nick ng bansang Thailand?
"No haha, he is not an citizen of bansang Thailand neither immigrant. Kumbaga kapag umuuwi si papa niya dito, laging sumasama si nick para bumisita doon kapag babalik na si papa niya. Alam mo ba, kinuhang artista si nick ng Jamtv. In back 2064, ginamit siya sa isang Mv at dahil doon sumikat siya, kasama na rin sa recognition ng papa niya as an actor nakilala na din siya doon. Dahil naging popular na siya doon, lagi siyang may pinupuntahang events at marami na ding mga projects sa kanya upang gumanap sa mga series. Kahit na famous actor siya doon, hindi niya parin matatakasan ang pagaaral, kaya ang payo ko sa kanya focus muna siya sa study, para sa future niya." ipinaliwanang ni mommy.
"Oh, tapos na! mag mumog ka na"
Nagmumog ako tinignan ang ngipin sa salamin.
"Ngayong bago palang yang part na pinastahan sa'yo. Wag mo munang gamitin masyado hah" sinabi ni mommy at ngumiti.
Tinanggal ko na yung tissue na nakalagay sa leeg ko at tumayo na.
At sinabing "Maraming salamat po Mommy" sinabi kong ng masaya at satisfied. Ngumiti naman si mommy.
Umupo ako sa gilid at para i-chat na si papa.
"Oh, pa andiyaan ka na pala pa"
Pumunta ako sa kanya at sinabing "Pa, ang bilis mo talaga hahaha tignan mo oh. Kakachat ko palang"
"Oo na tara na! hahahaha" sabi na papa at umuwi na kami.
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực