Chương 32: Chapter 31
I woke up the next day at si Evan ang una kong hinanap. He's still sleeping. Hinawakan ko ang mukha niya. He is sleeping peacefully. I kiss his lips again kahit tulog siya. Wala akong pakialam kung hindi pa siya nag toothbrush. Dugo ko nga sa pempem nahalikan niya. Tungunu. Bigla akong napa tigil sa pag halik sakaniya dahil naisip ko nanaman 'yun! Letse. Nakaka diri.
"Baby, why did you stop kissing me?" Tanong niya sa akin. His voice is too husky.
"Gising ka na pala." I said and he hugs me so tight.
"Let's stay like this for a while." Iniksik niya ang mukha niya sa may leeg ko.
"You smell like a baby. You're really are my baby." Harut ih!
"Tayo na ako, Evan. Mag luluto pa ako ng breakfast."
"You'll be my breakfast." Hinalik halikan niya ako sa may leeg. Huta! Naka ilan na siya sa akin kagabi. Tapos ngayon nanaman. Abusado ba last name nito?
Hindi ako makapaniwala na nag jerjer na talaga kami. Like omg. Hindi na ako virgin! Biruin mo napaka sarap pala talaga nun. Lalo na kung mahal mo ang kasama mong gawin 'yun. Hays. Ano kayang sasabihin ni Papa kapag nalaman niyang naisuko ko na ang pinaka mahalagang kayamanan ko? Susmaryosep. Malamang sa malamang magagalit sa akin 'yun. Pero dapat unahan ko siya. Ako dapat ang unang magalit. Tama 'yun nga. Reverse psychology!
"Anong iniisip mo baby?"
Baby nang baby 'to si Evan. Kapag ako nainis bibigyan ko siya ng totoong baby. Yung dadalhin ko sa loob ng tiyan ko nang siyam na buwan.
"Wala. Naisip ko lang si Papa."
"Are you two okay? I remember the last time I met your father. I didn't know that my parents and him met in US. Paepal kasi si Luke noon at napikon niya talaga ako kaya nag walk out ako."
"I think we're okay? But we didn't talk yet about our problem. One of this days, I'll meet him at ipapa kilala kita sakaniya."
"Boto kaya sa akin Papa mo?"
"Syempre naman! Subukan niyang humindi."
"Tapang naman ng girlfriend ko. Kaya mahal na mahal kita e."
"Evan! Parang sira!" Hinampas ko siya dahil kinikilig ako.
Tumayo na ako at humiwalay sa pagkaka yakap niya. Hindi kami mabubusog ng landian namin. Nagugutom ako. Masyado akong napa laban kagabi at naubusan yata ako ng energy sa sagupaan na 'yun.
"I need to cook for our breakfast. May pasok pa tayo in the afternoon right?" Tinignan ko ang wall clock and it's 9:30 am in the morning.
"Brunch na i prepare mo baby. Para after this, I'll go home and just I'll take a shower sa bahay namin."
"You know what, you should bring some clothes here. Dito ka na matulog pag minsan." Kinindatan ko siya at lumapad ang ngiti niya. Yung ngiti niya na pang manyak. NTSYI.
/Ngiting tagumpay siya ih/
"Okay. I will. Mamaya dito rin ako matulog ha?"
"Sige." Pag sang ayon ko sakaniya. "Gusto ko 'yan." Maharot na kung maharot pero wala e! Mahal ko.
"Mag hilamos ka na. Sunod ka nalang sa baba."
"Lucia, wear your bra first. Lalaki si Kennedy at Dred and I don't want them seeing you wearing that only."
Napa tingin ako sa soot kong white tshirt. Bakat na bakat doon ang dibdib ko. Oo nga pala. Buti nalang na alala niya.
"Sorry."
Kinuha ko ang bra ko na naka kalat sa sahig at pumasok muna ako sa CR para suotin 'yun at mag toothbrush. After that ay lumabas na ako. Naka upo na siya ngayon sa kama while checking his phone.
"Evan, sunod ka nalang sa baba ah."
"Yes, I will."
Iniwan ko na siya sa kwarto at bumaba sa kusina. Habang nag lalakad ako ay ang sakit ng pempem ko. Potangina. Ito ba ang after shocked nito? Medyo iika ika ako mag lakad dahil sa sakit. Taragis! Ang laki naman kasi niya. Hindi dapat ako ganito mag lakad dahil baka maka halata sila na may nangyari na. Pero si Evan ang kasama ko sa kwarto. Imposibleng isipin nila na wala dahil alam nilang likas na napaka landi non at leader siya ng Team Pokpok. Bahala na nga!
Nang maka dating ako sa may entrance ng kusina ay naabutan ko si Dred sa loob at seryosong nag luluto. Wow naman! May kawang gawa.
"Good morning, Hong! Sipag natin ah." Bati ko sakaniya pero hindi niya ako pinansin.
"Hong, kinakausap kita."
Tinignan niya lang ako mula ulo hanggang paa. Mukhang badtrip siya. May nangyari ba? Ganito siya kapag badtrip e. Hindi namamansin. Feeling famous. Lumapit ako sakaniya at sinilip ko ang mukha niya.
"Napano ka? Aga aga badmood ka." Wala pa rin siyang imik. Ogag 'to ah.
"Hong! Ano ba? Kausapin mo nga ako! Napano ka?"
"Badtrip ako." Inis niyang sagot sa akin.
"Alam ko. Ano ba problema? Bakit ka ganiyan?"
"Nag seselos ako, Lucia." Napa kunot ang noo ko sa sagot niya.
"Nag seselos? Bakit?"
"Ewan. Ganito talaga siguro kapag mahal mo. Mag seselos at mag seselos ka. Pilitin mo mang hindi mag selos, mararamdaman at mararamdaman mo pala talaga kasi nga mahal mo."
"Sino ba? Yung bang nililigawan mo?" Hindi siya sumagot at pinag patuloy niya lang ang pag luluto niya. Badtrip talaga siya at hindi makausap nang matino.
"Hindi mo pa pinapakilala sa amin 'yun ah! Kailangan ko siyang kilitasin." Pag open ko ulit ng topic.
Gusto ko nang ihampas sakaniya ang kawali na hawak hawak niya dahil sa pag iinarte niya.
"Alam mo Hong, naiinis na ako sa'yo. Mag salita ka nga! Huwag mo akong idamay sa kabadtripan mo. Nababadtrip na rin ako."
"What's happening here?" Lumingon ako at lumapit ako kay Evan na nakatayo sa may entrance ng kitchen.
"Kausapin mo 'yang kaibigan mo at badtrip."
"Why?" Pumasok si Evan sa loob ng kitchen at kumuha ng tubig sa may ref.
"Nag seselos daw."
"Kanino?"
"Doon siguro sa nililigawan niya. Ewan ko ba diyan. Tulog pa ba si Kennedy?"
"Tulog pa. Humihilik pa e. What happened bro?" Umupo si Evan sa may stool at ininom ang tubig habang hinihintay namin sumagot si Hong.
"E kasi bro nag seselos nga ako!" Humarap siya sa amin at nagulat ako sakaniya dahil may pa hampas pa siya ng sandok sa ere.
"Alam kong nag seselos ka. Kakasabi lang ni Lucia. Kanino ka ba nag seselos?"
"Edi malamang doon nga sa nililigawan ko! Alanganaman mag selos ako sa inyo? Duh."
Napa irap ako sa kawalan. Duh duh pa ang gagu. Para namang hindi niya ako minahal noon!
"Sabihin mo na nga lang kung bakit at naiinis ako sa'yo." Inirapan ko siya.
"E kasi kagabi magkasama pala sila nung kaibigan niya na may gusto sakaniya. Sino ba ba naman ang matutuwa don? Kaninang umaga ko lang nalaman. Sinabi niya sa akin nang mag text siya ng good morning! Good morning daw pero nag init ang ulo ko sa message niya! Kung alam ko lang na mag kasama sila kagabi hindi na sana ako sumama dito at sinugod ko na lang sila."
"Binata ka na talaga, bro. Nag seselos ka na e. Lakas nang tama mo siguro kay Carmela no?"
"Oo, bro. Hindi naman ako mag seselos at mababadtrip nang ganito kung hindi ko mahal 'yun."
Gusto kong pumalakpak dahil sa wakas ay naka move on na talaga siya sa akin. I'm now 100% sure! Ayiiiee.
Nag mamahal na siya ng ibang babae. Buong akala ko talaga noon ay matatagalan siyang maka move on dahil sobra ang iyak niya sa akin noong sinabi kong hindi ko siya pwedeng mahalin. Na hindi kami pwede. And I'm just so happy na na ayos namin ang friendship na meron kami. I'm happy with Evan and I hope he'll be happy too with his girl.
"Hindi ka pa ba niya sinasagot?" Tanong ko sakaniya.
"Hindi pa e. Pinapahirapan ako."
"Bro, kung ako sa'yo buntisin mo na 'yan para wala nang kawala."
"Gago ka talaga, Evan! Tuturuan mo pa nang kagaguhan ang kaibigan mo. Patience lang ang kailangan mo, Dred. Mapapa sa'yo din 'yan." He looked at me at ngumiti.
"Yes, thanks. I know she'll be mine soon. I'll do everything para ako ang maging dead end niya. And the two of you will be ther first two people to know. Ti treat ko kayo kahit saan niyo pa gusto."
"Kahit sabihin ko na mag Korea tayo? Sagot mo?"
"Oo naman. Kahit saan nga diba? Bobo mo, Lucia."
"Mabasted ka sana. Hayup ka!" Sigaw ko sakaniya.
"Mabuti pa gisingin mo nalang si Kennedy. Malapit na 'to maluto. Tangina non. Napaka manyak kagabi! Kinikilabutan ako kapag na aalala ko!"
"Bakit bro?"
"Muntik niya nang makalimutan na lalaki kaming parehas! Tangina bro! Hinalikan niya pa ako kagabi! Puta!"
"What the fuck? E anong ginawa mo? Did you kiss him back?"
"Fuck you bro. Kung babae si Kennedy ay baka nag sex pa kami kagabi kaso hindi! I feel so harassed."
Tawang tawa ako sa kwento ni Dred. Tanginang Kennedy pati lalaki hindi niya na pinapatawad. Mygoodness. Kailan kaya mag babago 'yun? Kaya kada iinom nalang siya ay kinakabahan ako. Hindi na talaga ako mag tataka kung may isang babae ang susulpot at sasabihing nabuntis siya ni Kennedy.
"Gisingin mona siya, Lucia. Susuntukin ko pa siya."
Umalis na ako nang kusina at umakyat sa kwarto kung saan nandon si Kennedy. Hindi na ako kumatok at pumasok na ako agad.
Bumulaga ang naka topless na Kennedy at ohlala naman talaga oo. Ang ganda ng katawan ng bestfriend ko habang naka higa sa kama. Lumapit ako sakaniya at tinapik tapik ang mukha niya.
"Bru."
"Hmm?"
"Tumayo ka na diyan at kakain na tayo. Galit sa'yo si Dred."
"Bakit?" Binuksan niya ang mga mata niya at kinusot kusot ito.
"Hinalikan mo daw siya kagabi."
"Nabingi yata ako bru. Paki ulit nga."
"Hinalikan mo siya. Kagabi. Sabi niya."
"Weh?"
"Ay bahala ka nga. Yan kasi! Iinom inom ka ng pagka rami rami tapos nagiging manyak ka nang wala sa oras. Pati lalaki pinapatulan mo. Saan mo ba nakuha 'yang ganyang pag uugali?"
"Tanong ko sa mga magulang ko bru. Baka alam nila."
Hinampas ko siya ng unan dahil sa sagot niyang napaka ewan. Iniwan ko na siya at bumalik ako sa may kusina.
Nag hahanda na si Evan at nag lalagay ng mga plato sa lamesa. Naks! Sipag. Pwede na siyang mag asawa. So in short, pwede ko na siyang asawahin.
"Sit down now Lucia and eat many."
Umupo ako sa may upuan at nilagyan niya ako ng kanin at ulam.
"Ang caring mo pala, bro."
"Dred, this is how you should take care of the woman that you love. Learn from the expert. Learn from me."
"Ang yabang mo bro. E ako nag luto nang lahat nang 'yan. Yan lang ambag mo."
"Ako mag huhugas ng plato niya. O masaya ka na?"
"Kaunti."
"Kumain na nga kayo. Dami niyong sinasabi." Umupo na rin sila sa lamesa at nag simulang kumain.
"Gooooood morning mga kaibigan ko! Magandang buhay!" Bati ni Kennedy habang paupo sa upuan.
"Fuck you, Kennedy! Huwag mo akong ma good mo, good morning. Kadiri ka! Bayot!"
"Dred, huwag na nating pag usapan 'yan. Ang mahalaga mahal tayo ng Diyos at binigyan niya nanaman tayo ng panibagong araw para mabuhay."
"Pero Kennedy, totoo ba ang sinasabi ni Dred? You kissed him?"
Sinamaan nang tingin ni Kennedy si Evan. Natawa ako sa pag mumukha niya dahil para siyang pinag bagsakan ng langit at lupa.
"Evan, baka gusto mong ikwento ko kay Lucia kung gaanong kadami ang nilandi mong babae sa SWU?"
"Kain ka na, Kennedy. Masarap 'yan. Lagyan kita ng pagkain sa plato?"
Mga gungong talaga. Hindi ko nalang sila pinansin at kumain nalang ako.
After namin mag brunch ay umuwi rin agad si Dred at Kennedy. They need to prepare dahil may pasok pa kami mamaya. Evan went home too at ako nalang mag isa ang naiwan sa unit ko. I took a shower and prepared for myself already.
I'm actually waiting for B now before I go to school. Kailangan pa namin mag usap kung may nahanap na ba siya tungkol kay Lia. That bitch is giving me a headache. Putragis siya hanggang sa next life niya.
Bumukas naman ang pinto ng unit ko at pumasok si B. He knows my passcode and I trust him about that.
"Queen."
"Kamusta? May nahanap ka na ba?" Umupo siya sa couch dito sa may living room.
"About sa pagiging connected at part niya sa underworld, wala. Nag tanong tanong na kahapon si D sa ibang group kung kilala ba nila si Lia Park or if she's related to other group pero hindi daw. Wala daw silang alam."
"Mas napapa isip tuloy ako kung paano niya nakuha ang lason. Paano siya nagkaroon nang ganon? If I ask the inventor baka hindi ako bigyan ng information nun sa mga taong pinag bentahan niya."
"Why don't you ask Luke? Baka sabihin sakaniya."
"He already did pero hindi sinabi. If we can't get the info, I'll just do the only way kung paano ko malalaman."
"Don't tell me Queen pupuntahan mo ang lungga ng inventor?"
"Yes. Kung ayaw niyang sabihin ako nalang mismo ang mag hahanap sa mismong lungga niya."
"It's dangerous to go there, Queen."
"I know. But I'm really curious to know how did she get that. Anyway, naka hanap ka ba ng bagong information about her?"
"Yes, Queen. Magugulat ka sa nalaman ko."
"Mapapa woah ba ako diyan? Ano 'yun?"
"Almost three years ago, Lia got pregnant. Pero nalaglag ang bata. In short, nakunan."
"What the? Huwag mong sabihin na si Evan ang ama?!"
"No. It's not Evan, Queen. But it's his cousin."
"What? Are you sure about that? Walang na ikwento na ganiyan sa akin si Evan."
"Yes, Queen. I'm sure. It's Earl Palermo Pulan."
"E bakit si Evan ang hinahabol niya at bakit hindi yung pinsan niya na naka buntis sakaniya?"
Kung 'yung pinsan niya ang naka buntis dapat yung pinsan niya ang hahabulin at hindi si Evan! Ano? Gusto niyang tuhugin siya nang mag pinsan?
"E kasi Queen, patay na yung pinsan ni Evan na naka buntis sakaniya. And when I checked the photo of that guy? They have the same face! Para silang kambal. Look."
Inabot ni B sa akin ang isang envelope. Binuksan ko 'yun at kinuha ang mga pictures na nasa loob. I looked at it at nalaglag ang panga ko sa mga pictures.
Oh my god! Mag kamukha nga sila!
"Are they cousins?! They looked twins!"
"Yes they are, Queen. First cousin actually. So about that, Lia loves Evan's cousin so much which is Earl. But he died because of an accident. And that was the reason of her miscarriage. Because of so much stress and she was depressed too. At noong naging okay na siya, parang lahat nang pag mamahal niya sa pinsan ni Evan at nailipat kay Evan dahil sa magka mukha nga sila."
Now I get it. Kaya pala ganoon nalang ang pagka baliw niya kay Evan. Kaya pala gusto niya sakaniya lang siya dahil may malalim na rason at may malalim siyang pinang huhugutan. She sees Evan's cousin kay Evan. But that's not right. Magka iba ang lalaking mahal niya at si Evan. Marahil ay magka mukha nga sila pero hindi naman pipwede na pati pagka tao nila ay magka parehas.
"Just ask Evan about this, Queen. Hindi full ang details ang nakuha ko. Maybe he's not telling this to you because he doesn't want to talk about his cousin."
"Paano mo naman nasabi 'yan?"
"Because Evan was there too during the accident. He was with his cousin when his cousin died."
What the hell?
TAHIMIK LANG AKO buong klase at lumilipad ang isip ko. We only have 10 minutes left before the bell. Nakatulala lang ako sa kawalan at naka ilang buntong hininga na rin ako. It's fine kahit hindi naman ako makinig sa subject na 'to dahil nakuha ko na'to sa school ko before. Saling pusa lang ako dito.
Kanina ko pa iniisip yung tungkol sa sinabi ni B sa akin. Shocked kung shocked ako. Hindi ko ma alis sa utak ko ang impormasyon na 'yun. I need to talk to Evan. Hindi ako mapapakali kung hindi ko malalaman nang buo ang about don. Alam kaya nila Kennedy at Hong ang about sa aksidente na 'yun? Bakit hindi nila sinasabi sa akin?
Kaya pala noong na confirmed namin na si Lia ang may gawa noon sakaniya ay parang hindi siya gaanong galit. Mas galit pa ako kaysa sakaniya. Mas daig ko pa siya where in fact buhay niya 'tong pinag tangkaan. He even said sorry to me!
"Okay class. That's all for today! Have a nice day."
Nag sitayuan na ang mga kaklase ko kaya tumayo na rin ako. Nasa tabi ko si Evan at busy siya sa pag lelecture kaya hindi niya napapansin na nag i space out ako dito. Baka iniisip niya nakikinig ako pero ang totoo ay hindi.
"Yes! Uwian na! Gutom na ako!"
"Me too! Dinner tayo sa labas?" Aya ni Dred. It's already 6:30 pm kaya gutom na sila.
"I need to go home. Sa unit ko ako kakain." I said to them.
"Baby, I'll come with you. Let's have dinner in your unit. I'll buy foods."
"Okay." I answered.
Inayos ko ang gamit ko atsaka lumabas ng room. Hinabol ako ni Kennedy at narinig ko pa ang tanong ni Dred kay Evan.
"Napano siya bro? Wala sa mood?"
"Bru, okay ka lang ba? Baka akala mo hindi ko napapansin naka tulala ka kanina sa klase."
Lumingon ako sa may likuran ko to check kung naka sunod ba samin si Evan pero wala pa sila ni Dred.
"Bru, alam mo ba 'yung nangyari kay Evan atsaka yung dun sa pinsan niya? Yung namatay."
"Si Earl ba? Oo, bru. Alam ko 'yun. Hindi mo ba alam 'yun?"
"Malamang hindi ko alam. Itatanong ko ba kung alam ko."
"Bakit mo pala natanong 'yan bru? Gusto mo ba malaman?"
"Malamang. Sasabihin ko ba kung hindi ko gustong malaman?"
Nasapo ko ang noo ko nang ma realize ko na para kaming tanga ni Kennedy.
"Kahit alam ko ang about diyan bru, wala akong karapatan na ikwento sa'yo ang nangyari. Si Evan nalang siguro ang tanungin mo."
"Pero bru, alam mo ba na 'yung pinsan niyang 'yun ay ex ni Lia Park?"
"Yan ang hindi ko alam."
"Sige. Ako na mag tatanong sakaniya."
"Emotional si Evan sa issue na 'yan bru. Close na close kasi sila ni Earl."
"Na abutan ko ba si Earl dito sa SWU?"
"Hindi na bru. First year college palang kami noong nangyari ang hindi dapat. 3rd year na tayo noong mag transfer ka dito."
"Okay, bru. Salamat."
"Baby! Why didn't you wait for me?" Sabay kaming napalingon ni Kennedy nang makita si Evan habang hinihingal pa.
"Nasaan si Dred, bro?"
"Pupuntahan niya daw si Carmela. They need to talk he said."
"Bru, una na ako sa inyo. Kita nalang tayo bukas."
"Sige. Ingat ka bru."
Umalis na si Kennedy kaya kaming dalawa nalang ni Evan ang natira dito sa may pathway.
"Lucia, may problema ba? Kung akala mo hindi ko napapansin ang pagkaka tulala mo kanina nagkaka mali ka."
So he knows that I'm spacing out during class? Lumapit siya sa akin at hinawakan ang mga kamay ko.
"Do we have problem, baby? I don't like your "okay" answer a while ago. It's too cold and it makes me feel worried."
"Wala tayong problema, Evan."
"Then, what's wrong? Is there something bothering you?" I looked straight into his eyes.
"Evan, I want to know what happened with you and with your cousin. I want to know what happened that night noong na aksidente kayo. And lastly, I want to know the story about him and Lia." Deretso kong sabi sakaniya.
Mukhang nagulat pa siya dahil alam ko na ang tungkol doon. Nag igting ang panga niya at napa yuko siya. So Kennedy is right? He's vulnerable when it comes to this topic?
Inangat niya ang mukha niya sa akin at pinantay ang paningin niya sa mga mata ko. Namumula ang mga mata niya ngayon marahil ay dahil pinipigilan niya ang mga luha niya.
"I'm so sorry baby if I didn't tell you about it. It was just too fucking painful for me to open up that story of my past."
"It's okay Evan kung ayaw mong pag usapan at buksan ulit 'yun sakin. I understand."
Siguro ay masakit talaga para sakaniya para pag usapan pa ito. Pero kung hindi niya kayang ikwento sa akin ang nangyari ay okay lang naman. I'll just find my own way para malaman ang nangyari.
"No baby. You're my girlfriend. And you deserve to know everything about me. Whether it's good or bad."
"You don't have to, Evan. Kung nahihirapan ka at kung masasaktan ka lang it's fine with me. I'll just wait kapag ready ka na."
Huminga siya ng malalim bago nag salita muli.
"Earl is not just my cousin but he's my bestfriend. He's my best buddy. My partner in crime." His voiced cracked. I can clearly hear the pain through his voice.
"Evan.."
"But he died because of me. It's my fucking fault baby." His tears fell down after saying it.
Niyakap ko siya nang mahigpit. The fuck? Ano bang nangyari noon at parang napaka bigat nito para magka ganito siya?
"Evan."
Hindi ko na alam ang irereact ko at mas lalo akong nagulantang sa mga susunod na salita na binitiwan niya.
"I killed him, Lucia. I killed my bestfriend. I killed my own cousin."
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực