Chương 43: Entry #29

Noong bata pa ako, siguro mga ten years ago, natatakot akong pumunta sa bahay ni Lola dito sa Baguio. Alam mo kasi, itong bahay niya ay medyo may kalumaan na. Ilang beses na siyang na-renovate pero na-preserve pa rin naman 'yung original na structure. Mukhang panahon pa ng Kastila ito itinayo. 'Yung mga pinsan ko, palagi kaming kinukwentuhan ng mga nakakatakot na stories tuwing nagbabakasyon din sila dito. Kaya siguro ganon ang nangyari, natanim na sakin 'yung kwento tungkol sa babaeng umiiyak sa banyo, pati na rin 'yung batang naglalaro sa ilalim ng lamesa. Ang pinakanakakatakot sa lahat ay 'yung lalaking nakaitim, may pulang mata na nakatayo sa likod ng pinto at pinapanood 'yung mga taong natutulog sa bahay ni Lola. May mga dwende rin daw sa garden ni Lola at mga nuno sa punso. O 'di ba? Ang creepy!