Chương 134: A Hound
>Kreiss' POV<
Iniwan ko na lang yung mga pictures sa floor and I decided to keep the picture where my mom and my uncle is and the picture of my grandmother for the search of the gem. Gusto kong malaman kung ano yung nasa gem na 'yon kaya ayaw sabihin sa akin ni tito. Ayaw sabihin sa akin ni mommy basta pag pinag aawayan nila ang gem during family reunions.
Bigla nakuha ang attention ko nung may nakita akong aso na tumatakbo papunta sa akin. Napatumba ako nung tumalon siya sa akin. A hound; a zombie dog.
Kinuha ko yung katana ko at hinigpitan ko ang pagkahawak ko nito, tapos sinaksak ko yung tiyan ng hound at bumagsak siya sa itaasan ko. Hinagis ko siya at pinunasan ko yung mukha ko dahil yung laway niya napunta sa amin. Damn… I wish this won't contaminate me.
I stood up and I noticed na maraming zombies ang papunta sa akin. Pinatay ko yung isa but it just made things worse. It made them more furious and they are faster than usual. I tried walking slowly backwards but it's no use. They still notice my every move.
"Damn…" I mumbled tapos palapit sila sa akin until I hear gunshots at the other side. Pero maraming gunshots tapos napatingin yung zombies sa kabilang direction.
Shit, are they hearing Veon?
They started walking to his side of the forest and panic arose mo. Hindi ko akalain na mag aalala rin ako para kay Veon but I have no choice. This was not part of the plan. Having Veon killed was not part of the plan.
I have to help him.
Tumakbo ako sa mga zombies na malapit sa akin at pinatay ko sila gamit ang sword ko para hindi sila makarating sa direksyon ni Veon. Pero dahil sa sunod-sunod na gunshots niya, nakukuha niya yung pansin ng mga zombies na nandito kaya kahit ano'ng gawin ko na kunin ang pansin nila, pumupunta sila sa direction niya.
I went to another direction where the zombies don't appear and ran papunta sa direction ni Veon by hearing his gunshots since hindi ko memorize ang mga routes nito kasi nung bata kami, hindi kami pinapapunta sa storage areas since our place is quite big.
I was running as fast as I could so that I could reach Veon and help him. I have no choice. Hurting him of having him dead was not part of my plan. This is uncalled for.
I have to do something quick.
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực