Chương 114: My Sleeping Beauty
>Sheloah's POV<
"Well… my paper was blank. Pumasok ka ng guidance para maglagay ng papers ng klase niyo. Then nakita mo ako and I looked very problematic. Lumapit ka sa akin tapos tinanong mo kung bakit blangko ang papel ko. Then hindi kita sinagot and I chose to ignore you." Kwento niya and I am trying hard to remember.
"Kinuha mo yung ballpen na nasa kamay ko at nagsulat ka sa paper. Nagulat ako sa sinulat mo kasi ang sinulat mo 'Anything I want'. Yeah, it made sense, pero ang hirap kasi." Dagdag sabi pa niya at natawa ako.
"Okay. I remember. I remember writing that." Comment ko sa kwento at tumawa rin siya ng unti. Tumawa rin ako.
"Hindi parin ako nagsalita noong time na 'yon at tiningnan kita. Then you suddenly smiled at me tapos sabi mo 'kung ayaw ng pamilya mo ang kurso na gusto mo, then tell them how can you finish the course they want if you, yourself, are not interested in it? Besides… we work best with the ones we like best!' at noong sinabi mo 'yon, I felt… like parang… tinamaan ako ng martilyo sa ulo." Kwento pa niya at tumawa ako.
"Ikaw ang dahilan kung bakit ako naging matapang at sinabi ko pa sa pamilya ko kung ano ang gusto ko. Oo, nag away kami but it was worth it. I got what I want. Sabi nga ng tatay ko… that was the first time he saw me want something so badly kaya pinagbigyan niya ako. And honestly, I was so happy." He continued at nginitian ko siya.
"Buti naman at nakuha mo ang gusto mo." Sabi ko sa kanya at tumawa siya ng unti.
"Yeah…" he trailed off. "If it wasn't for you, I wouldn't be a good painter." He said and nagulat ako sa ginawa niya.
He kissed me on the forehead.
Lumayo siya sa mukha ko and this time he smiled at me but the smile wasn't his bad boy smile. But it was his gentle guy smile. Yung smile na gwapong tingnan at cute at the same time. Closed mouth smile. So gently and full of happiness kahit simple lang.
"So, thank you." Nagsalita ulit siya. "Thank you for coming inside that guidance office to wake me up and get what I want in life." He said finally at nginitian niya ako. Bumibilis nanaman ang pagtibok ng puso ko at namula ang mukha ko.
Ngayon ko lang naranasan ang ganito. Na binago ko ang isang parte ng buhay ng isang tao dahil sa simpleng aksyon ko. It's really inspiring and it really makes you happy to know that you did something great because of what you did even though it's simple.
"Bakit mo ako kinidnap?" tanong ko sa kanya at nginitian niya nanaman ako. This time, his bad boy smile.
"That is a secret for now, my princess." Sagot niya sa tanong ko and he winked at me and blew me a kiss. Inirapan ko siya dahil sa ginawa niya at tumayo siya. "I need to go." Sabi niya at tumayo siya. "Feel free to browse my paintings. Sa kitchen lang ako." Dagdag sabi pa niya at umalis siya.
I'm left inside his painting room at tiningnan ko yung paintings niya. Habang naglalakad ako, napapansin ko ang creativity ni Kreiss sa paintings niya. Yung iba abstract, yung iba paintings ng nature.
May natamaan akong chair na may maraming papers at nahulog ang mga ito. Medyo nagulat ako at agad akong lumuhod para pulutin ang mga ito sa sahig. At habang pinupulot ko ang mga papers, pansin ko na ang lahat ng ito, sketches niya gamit ang charcoal pencil.
Habang inaayos ko ang mga sketches, nagulat ako dahil may nakita akong sketch niya tapos ako yung ginuhit niya. Ako yung drawing niya. Natutulog ako. Yung itsura ng sketch niya naka front view ako tapos hanggang bewang lang. Yung kumot ko, hannggang bewang tin tapos yung left arm ko nakataas sa head ko at yung right arm ko nasa taas ng tiyan ko. Yung buhok ko parang magulo pero ang gandang tingnan. Inobserbahan ko yung drawing tapos bumilis tibok ng puso ko nung nakita ko yung title na binigay niya para sa sketch niya.
"My Sleeping Beauty"
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực