Chương 1101: Chapter 33 Who will I blame it?

(Even POV)

Di ko natalaga mapigilan na umikyak. Tumigil ka Even, kapag nakita ka nila na ganto, paniguradong… kakaawain ka lang nila. Relax. 

ANONG RELAX ANG PINAGSASABI MO AUTHOR! Pagkatapos mo paglaruan ang character ko dito, ganyan ka sa akin. Kala mo ang bilis lang magrelax! Wala kang awa sa akin AUTHOR?! Kala mo madali lang tong pinagdaraanan ko ngayon? Kala mo, masaya? Bwisit ka Author. Tigilan mo na ang maglaro ng damdamin. Di na nakakatuwa. 

Di ako makahinga sa sobrang sakit na nararamdaman ko. Buti na lang di ako napapansin ni manong. Ouch… Mabigat sa dibdib. HELP MEEEEEEE! Please, let someone help me. Di ko na kaya itong nararamdaman ko. Tubig lang ata okey na ako Author, pero wag naman yung luha ang ibigay mo sa akin na types of water. Di yan makakapawi ng sakit na nararamdaman ko!

Ouch! Grabe!