Chương 4: Chapter 4
Kylie, anak?" Narinig ko yong boses ni
Mommy kaya naman dahan-dahan kong
imulat yong mga mata ko at naamoy ko agad
yong familiar na amoy ng room ko. Umupo
ako sa head broad ng kama ko at tinulungan
naman ako ni Mommy.
"Are you okay, anak?" Tanong sakin ni
Mommy. Tumango naman ako pagkatapos
kung hawakan yong ulo ko. Weird kasi naalala
ko masakit yong ulo ko pero ngayon hindi na.
"Si Kent yong naghatid dito sayo, wala ka pa
ngang malay kaya naman pinaakyat ko na
siya dito sa room mo. He took care of you,
habang wala kang malay pinainum ka niya ng
gamot and he told me pangpawala ng hang
over yon."
Bumilis naman agad yong tibok ng puso ko
dahil don sa sinabi sakin ni Mommy and the
memories from last night flashed back in my
mind. Pain registered to my heart that instant
kaya naman napahawak nalang ako sa dibdib
ko.
Hindi pwedeng malaman ni Mommy na nahuli
ko si Jiro na my ibang babae last night at mas
lalong hindi niya pwedeng malaman na..
matinding pagpipigil ng luha ang ginawa ko
huwag lang akong maiyak sa harapan niya.
I gave in.. I gave in to Kent because I thought
he was Jiro! What a dumb! What a dumb
Kylie! Paano nalang kapag nalaman 'to ni
Jiro? How I am going to tell him that I gave in
to his brother? That I lost my virginity to his
younger brother and the worst part is
kapitbahay ko pa sila Kent? Buti nga't di na
tumitira at umuuwi jan si Jiro eh. Paano ko
ngayon haharapin si Kent?
"Kylie?" Tumingin naman ako kay Mommy
and she looked so worried. Ngumiti naman
ako sa kanya ng napakasincere at sinabi ko
sa kanyang iwan muna akong mag-isa kasi
puyat pa ako frm last night buti nalang at
naintindihan niya ako kaya umalis din siya
agad at papadalhan nalang daw niya ako ng
pagkain sa maid.
Huminga ako ng malalim at saka ako
naglakad papunta sa glasswall ko, ang sakit!
Ang sakit nung mga hita ko lalong-lalo na
yong pagkababae ko! Langya hindi ko din
makalimutan kung gaano ba kalaki yong ano
ni Kent at kung gaano yon kainit nung
mahawakan ko kagabi.
Tingnan ko naman yong reflection ko sa
salamin, I looked so stressed and messed up
and I don't even know kung ako lang ba 'to o
talagang parang my nagbago sakin? I looked
so different. Maybe because I just lost
something precious, hindi ko naman napigilan
yong pagpagsak ng luha ko.
Is this the end of Jiro and me? Kaya siguro
siya naghanap ng iba kasi hindi ko maibigay
sa kanya yong sarili ko. Sa tuwing kasi
yayayain niya ako I always told him I am not
ready kasi yon naman ang totoo. Kaya hindi
ko talaga maintindihan ang sarili ko, I easily
gave in to a guy that I don't know that much
and the worst part is kapatid pa talaga ni Jiro
sa dinami-dami ng lalaki dito sa Pilipinas.
I tightly hugged myself and started trying so
hard. Hindi ko lang talaga matanggap na
ganun nalang kadali nawala yong virginity ko,
he's not even my boyfriend! He's a stranger
to me kahit na sabihin niyo pang kapitbahay
ko siya.
I just keep on snubbing when I heard
someone open my sliding doors on my
balcony. Agad ko namang inangat yong ulo ko
at una kung nakita yong mga paa niya. It's a
guy! And I don't know who he is! Agad akong
napatayo at marahas na pinunasan yong mga
luha ko.
My heart is beating so damn fast because I
don't even know what this guy up to
hanggang sa Makita ko yong mukha niya.. its
Kent! Anong ginagawa niya dito? Lumapit siya
sakin at saka niya pinunasan yong mga luha
ko kamit yong thumb niya, agad ko namang
tinapik yong kamay niya.
"What do you think you're doing?" Inis kung
tanong sa kanya. Feel at home naman siyang
umupo sa dulo ng kama ko. Nakamaong
pants lang siya at walang pang-taas. Bumaba
naman ang tingin ko sa gitna ng mga hita niya
at hindi ko maiwasang maalala yong ginawa
kung paghawak don at kung paano ko
naramdaman kung gaano yon kainit, bigla
tuloy akong namula. Sana lang ay hindi niya
napansin.
"Are you.. Sore?" Babasagin nalang nga niya
yong katamikan, yon pa talaga yong itatanong
niya sakin, napairap naman ako ng wala sa
oras. Gusto ko sanang sabihin sa kanya na
ano sa tingin mo?! With my sarcastic tone
pero mas pinili ko nalang na huwag magsalita
kasi baka kung ano pang mas malalang
masabi ko.
Bumalik ako sa pagkakaupo ko sa harapan ng
mirror ko at saka ko tinitigan yong sarili ko.
Ano kayang gagawin ko? Pupuntahan ko ba si
Jiro at saka ko siya kakausapin na nalimutan
nalang namin lahat ng nangyari kagabi o
tuluyan na akong makikipaghiwalay sa kanya
but I'm lifeless without him.
Tumayo ako ng madinig kung tumutunog yong
phone ko and to my surprise it was Jiro!
Napangiti ako ng wala sa oras at lahat ng
sakit nararamdaman ko kasama na ang
disappointment sa sarili ko ay nawala lalo na
ng marinig ko yong boses niya.
"Kylie Babe.." sabi niya sakin sa kabilang
linya. Bumilis naman yong tibok ng puso ko at
saka ko siya sinagot. "Jiro." Mahina kung
tawag sa pangalan niya. "I missed you so
much babe. Can you go here at my place?"
Tanong niya sakin at kahit na hindi niya ako
nakikita nakangiti akong tumango sa kanya at
saka ko tinapos yong tawag nung sinabi ko I'll
be there in a while.
"What did he told you?" Napalingon naman
ako kay Kent na nandito pa din pala hanggang
ngayon.
"Bakit?" Balik tanong ko naman sa kanya.
"He is cheating on you, you still want to be
with him after all?" Seryoso ko siyang tinignan
sa mga mata.
"I love him so much, I'm lifeless without him."
Lumapit naman siya sakin at saka niya
hinawakan yong braso ko. "Ano ba Kent
nasasaktan ako!"
"Psh. I didn't know you were this sadist. You
still want to be with him even though you
already saw him with other woman? I can't
believe this!" Binitiwan niya ako at saka siya
lumabas sa sliding door ng balcony ko.
Nagkibit balikat nalang ako at nagdiretso sa
bathroom para magayus at makapunta na ako
kay Jiro.
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực