Tải xuống ứng dụng
3.58% El mecánico legendario / Chapter 29: Capítulo 29 - Efectos Colaterales

Chương 29: Capítulo 29 - Efectos Colaterales

Biên tập viên: Nyoi-Bo Studio

El dúo fue conducido a una habitación.

—¿Qué quieren de mí? —preguntó Ma Jie nerviosamente.

—Relájate, no es nada. Ese tipo es un mecánico que sabe cómo hacer armas y nuestro jefe ha estado pensando en hacer un movimiento sobre él por un tiempo, pero como no estamos seguros de sus antecedentes, todavía no hemos actuado. Solo quiero saber todo lo que sabes sobre él.

Los ojos de Ma Jie se iluminaron ante la idea de poder ganar el favor del jefe. ¡Esta era una oportunidad única en la vida que podría permitirle superar a su primo! Se rió y le lanzó una mirada burlona a su primo.

«¿A quién le importa lo que le pase a ese bastardo Han Xiao?».

Después de esperar aproximadamente media hora, Mapache vino a reunirse con ellos. Cuando llegó, tanto Ma Jie como su primo se levantaron apresuradamente para saludarlo. Ma Jie estaba tan nervioso que incluso derribó su propia silla.

—¿Conoces el historial del técnico Han? —preguntó Mapache.

—Su nombre es Han Xiao. Él es un vagabundo que se coló en la ciudad conmigo. Es la primera vez que viene, no tiene parientes.

—¿Eso es todo? —Los ojos de mapache se contrajeron.

Ver el descontento del jefe hizo que Ma Jie piense para intentar recordar algo más.

—Oh, cierto, él traía las manos vacías cuando vino aquí. Su ropa también estaba andrajosa, y parecía un don nadie.

—Muy bien.

Mapache se dio la vuelta y se fue.

—Cualquier cosa por ti, jefe —gritó Ma Jie detrás de él.

Mapache se detuvo y se dio la vuelta para mirarlo.

—Me gusta eso. Únete a mi pandilla.

Los ojos de Ma Jie se ensancharon de alegría.

«¡He ganado la lotería!».

Después de que Mapache se fue, Huang Mao comenzó a adular a Ma Jie. Sus papeles ahora estaban invertidos.

—Ma Jie, por favor, cuídame bien en el futuro.

—¿Cómo me dijiste? —se burló Ma Jie.

—Pri... Primo.

Ambos eran descaradamente rápidos para adaptarse. Ma Jie puso su brazo alrededor de los hombros de Huang Mao alegremente.

—Hermano, ¿puedo saber qué pretende hacer el jefe con Han Xiao? —le preguntó al matón.

—¿No es obvio? ¡Lo forzaremos a que entregue los planos de las armas antes de silenciarlo!

—Eso es bueno entonces —respondió un aliviado Ma Jie.

Menos de tres minutos después, Mapache regresó al salón de banquetes. Han Xiao había dejado todos los platos intactos. Mapache sonrió.

—Han Xiao... ¿verdad?

—Parece que has descubierto mi nombre.

Sintiendo la calma antes de la tormenta, Han Xiao alcanzó sigilosamente el brazo mecánico ligero en su mochila.

¡Clic!

Se lo equipó. Aunque ya tenía la intención de luchar desde el principio, Han Xiao seguía tan alerta como siempre. Había aprendido la importancia de mantenerse alerta de la manera difícil en Galaxia, pero esa es una historia para otro momento.

Mapache comenzó a dar golpecitos con los dedos sobre la mesa.

—Jeje. Siempre he sentido curiosidad por tu verdadera identidad, ¡pero resulta que solo eres un vagabundo! Debo decir que en verdad has sido muy cauteloso todo este tiempo.

—¿Por qué no?

La cara de Mapache se oscureció.

—¿Entiendes la situación en la que estás? ¡Entrega todo lo que sabes sobre la fabricación de armas!

—¿Por qué tan frío?

—¿Frío? ¡No éramos nada más que socios de negocios!

—¿Me creerías si te dijera que puedo matarlos a todos ustedes si quisiera? —preguntó Han Xiao sonriendo burlonamente.

Mapache chasqueó los dedos mientras se burlaba. En un instante, los cuatro matones a su alrededor apuntaban con sus armas a Han Xiao.

—¿Pensaste que no estaría preparado? ¡Qué ironía! Todas estas armas que te están apuntando fueron creadas por ti mismo.

Aparte de Mapache y los cuatro matones al otro lado de la mesa, había otros dos hombres montando guardia fuera de la sala, y había poco espacio para que Han Xiao maniobrara en la pequeña sala.

—Incluso si te lo digo, todavía me callarás.

Mapache se rió con frialdad. Era exactamente como lo dijo Han Xiao.

—Aunque espero que cooperes. Al menos te ahorrará un poco de sufrimiento.

—¿Y si no lo hago?

—Tengo algunos hombres que son buenos en cosas como la tortura. Hablarás eventualmente.

De repente, el aire sobre Han Xiao cambió cuando decidió abandonar la fachada.

—¿De verdad crees que me tienes acorralado?

El repentino cambio alarmó a Mapache, pero sacudió la cabeza.

—Incluso si tienes algún tipo de carta de triunfo en tu bolsa, ¿realmente crees que puedes moverte más rápido que una bala?

—¿Y si te dijera que hay poderosos explosivos aquí?

Mapache se rió. La aparición de Ma Jie había sido, sin duda, una coincidencia. ¿Cómo pudo Han Xiao haber hecho los preparativos? ¿A quién estaba tratando de engañar?

—No sé quién es la persona que te habló de mí, pero obviamente él sabe muy poco. ¿Por qué no intentas revisar la red del inframundo para ver las últimas recompensas?

El mapache frunció el ceño. ¿Cómo podía Han Xiao mantenerse tan tranquilo, y a qué estaba jugando?

Aunque Mapache tenía algo de poder en la Capital Occidental, en realidad era solo pequeño rufián en el gran esquema de las cosas, demasiado insignificante para participar en los asuntos del inframundo. Por lo tanto, prestaba poca atención a tales asuntos.

«¡Solo debe estar tratando de ganar más tiempo! ¿Por qué debería siquiera escucharlo?».

—Ya que no me crees, ¿quieres apostar? La vida siempre está llena de sorpresas de todos modos. Ahora que me di cuenta, esta habitación es bastante pequeña, ¿no? Perfecta para una explosión. Primero viene la explosión, seguida de la metralla. Entonces, todo este lugar será arrasado hasta el suelo. Pero supongo que eso está bien, ya que todos hubiéramos muerto en la metralla inicial...

—¡Suficiente! No tengo tiempo para bromas. ¡Levántate o te llenaré de agujeros!

Han Xiao se encogió de hombros, suspirando: —¿No podemos solucionarlo hablando? Bien, voy a dar...

De repente, cuando los últimos rayos de luz solar se disiparon, la oscuridad descendió.

Han Xiao había estado esperando esto.

¡Brrrum!

¡El brazo mecánico rugió a la vida, destrozando la mochila! Han Xiao volteó la mesa del comedor, enviando ollas y platos volando hacia Mapache y los cuatro matones.

«¿Solucionar las cosas hablando? ¡Ja! ¡Como si fuera posible!».

Había cuatro matones delante de él, y dos detrás. Han Xiao sabía exactamente lo que tenía que hacer. Levantó la mesa para usarla como escudo y cargó hacia adelante como una fuerza imparable, sosteniendo el brazo mecánico delante de él.

¡Bam!

Los cuatro matones fueron derribados como moscas.

—¡Disparen! —gritó un Mapache enfurecido y de rostro sangriento.

Los dos guardias restantes comenzaron a disparar.


Load failed, please RETRY

Quà tặng

Quà tặng -- Nhận quà

    Tình trạng nguồn điện hàng tuần

    Rank -- Xếp hạng Quyền lực
    Stone -- Đá Quyền lực

    Đặt mua hàng loạt

    Mục lục

    Cài đặt hiển thị

    Nền

    Phông

    Kích thước

    Việc quản lý bình luận chương

    Viết đánh giá Trạng thái đọc: C29
    Không đăng được. Vui lòng thử lại
    • Chất lượng dịch thuật
    • Tính ổn định của các bản cập nhật
    • Phát triển câu chuyện
    • Thiết kế nhân vật
    • Bối cảnh thế giới

    Tổng điểm 0.0

    Đánh giá được đăng thành công! Đọc thêm đánh giá
    Bình chọn với Đá sức mạnh
    Rank NO.-- Bảng xếp hạng PS
    Stone -- Power Stone
    Báo cáo nội dung không phù hợp
    lỗi Mẹo

    Báo cáo hành động bất lương

    Chú thích đoạn văn

    Đăng nhập