Chương 8: Twisted Longing
"Alicia, please wait! I'm very sorry. Please!" Patuloy ang paghabol ko kay Alicia na ambilis kung makapaglakad.
My head is still spinning sa mga nangyayari. Maam Rose and Josh are also following me.
"Ali-" Napahinto ako bigla nang huminto si Alica.
"You know, Bea. Mas mabuting wag mo na akong sundan. Because napahiya na ako. Hindi ako belong sa bago mong tropa."
Hindi ako nakaimik. Tinitigan ko siya and her eyes were very mad. Nanlilisik. Alam ko matampuhin si Alicia but I never know na ganto siya magalit. Ang sakit kung makapagsalita.
"Hoy. Nakakailan ka na ha! Tao ang kinakausap mo, hindi bato." Biglang sabi ni Maam.
"Bakit, inisip niyo rin ba na masasaktan ako nung pinagsalitaan niyo ako?"
"Ha! Wow. Look whos talking. Kung hindi ka kasi sana naging atat sa mga isyu tungkol kay Bea, hindi sana to mangyayari." Sabi ulit ni Maam.
"Eh, sana nung tinutulungan ko na siya, tinulungan niyo na rin ako, sana wala tong linyahan na to."
"Aha, woosh! Tinutulungan? Eh kung makaasta ka kanina parang isusubo mo na si Steve kay Bea eh. Kulang nalang isubsub mo sa siya mukha niya!" Sabi ni Maam.
Nkatingin ako kay Maam as grabbed her baka sila magsampalan. Kung makapag-away sila parang magkakakilala sila.
"Tama na. Wala tayong magagawa dito. Lahat tayo may mali."
Hindi naman sa pagiging mabuti but I don't want to see my friends fighting because of me.
"Alicia, I'm very sorry kung-"
"Bea!" Biglang tumaas ang boses ni Maam.
"Never apologize on our steed. Wala kaming kasalanan, at lalong lalo na, wala kang kasalanan!"
"It's alright. Mag sorry kayo't sa hindi, hindi ko na man kayo mapapatawad. Tutal Bea, kahit hindi mo na man ako friend, meron ka pa rin mga bagong kaibigan! Tyaka dun ka na sa bf mong si Christian!"
~
"Hay naku! Nakakabwisit!" Sabi ni Maam habang nanggigil siya sa hawak hawak niya gunting.
"Sabi ko pa naman magrerelaks tayo ngayon. Bwisit na babaeng yun ah! Kahit hindi naman sabihin kung ano ang balak niya, eh, ang sama talaga ng awra. Kita mo yung smile niya? Pang suplada! Eh!" Dugtong niya habang ginupit niya yung mga bulaklak sa sobrang inis.
"Maam! Stop. Akin na yang gunting, baka malugi tayo kung maubos dito ang bulaklak." Awat ni Josh.
"Ano, videoke tayo maya?" Sabi ni josh sabay tingin samin ni Maam.
Natulala ako. Wala akong maisip. Absent minded. Mas lumutang ang isip ko sa mga pangyayari. Dapat talaga hindi na ako magbasa ng horoscope.
"Hoy! Bea!" Sabay tapon sakin ni Josh ng bulaklak na pinutol ni Maam.
"Huh? Ano? Dun sa may counter." Sabi ko.
"Huh?" Biglang napatitig sina Maam sakin.
"Ang sabi ko, kung gusto mong mag videoke maya?" Sabi ni Josh na nakangiti.
"Ah! Sorry. Tumatanda na eh. Sure. Okay lang." Sabi ko. Parang araw araw nalang kami may trip ah.
"Yayain nyo rin yung tropa natin nung concert sa plaza, okay?" Dugtong ni Maam.
"Mmm!" Tumango kaming dalawa ni Josh.
+++ JOSH P.O.V. +++
"Sige po, Maam Rose, Bea. Chat chat nalang po maya." Saka ako nagpaalam kina Bea at Maam Rose.
"Okay. Wag mo kalimutan si Elisse. Tyaka si Kale." Sabi ni Miss Rose.
Kalabas na ako ng shop saka ko dinukot yung cp ko at naglakad papunta sa may bus station.
Mas madalas kasi akong magcommute kung hindi ako sinusundo ni Kale. Kadalasan nga pinagsasabihan na kami nang kapitbahay namin na mas matanda na ako kay Kale nagpapasundo pa ako. Pero actually mas matanda siya kaysa sa kin, ilang months lang naman.
Mas nakarami lang kasi ako ng kain kaya mas tumangkad ako sa kanya.
Kale is actually my brother to me. Way more than a brother. Kahit hindi naman.
He is the reason kung bakit ano ako ngayon. Kwento ni Mama sakin noon, 4 years old palang kami nang ipinakilala kami nang parents namin sa isa't isa since one time bumisita samin sina Josh. But that time hindi pa ako marunong masyado tumakbo, kaya nung nagkindergarten kami lagi akong huli tuwing takbuhan. Tapos lagi akong nadadapa.
One time nun nung nag unahan sa pagbili ng ice cream, I was tripped and stumbled behind my classmates. Wala saking umintindi, hindi naman ako nakita ni Mama kasi busy siya makipag-usap, maiiyak na sana ako nang bigla akong tinulungan ni Kale. Mas matangkad siya noon kaysa sakin.
Kaya dun, whenever andyan si Kale, lagi kaming magkasama. Lagi kaming naglalaro sa bahay namin. Magkalapit lang kasi bahay namin. Para na rin namang pamilya ang turing nila Mama kay Kale pati ng pamilya ni Kale sakin.
Hinanap ko ang number ni Kale sa phone ko habang naglalakad saka ko tinawagan.
Hindi niya sinasagot.
Nakailang ulit akong tawag sa kanya, hindi niya talaga sinasagot.
Baka tulog?
Kring!
Nagring bigla cp ko.
Elisse.
"Hello?"
"Hello, Josh."
"Oh? Napatawag ka?"
"Ah. Nakausap mo ba si Kale ngayong araw?"
"Huh? Hindi nga eh. Tinatry kong tawagan, eh , hindi sumasagot."
"Talaga ba? Ah. Okay. Kala ko kasi hindi niya ko pinapansin."
"Bakit? Nag away ba kayo?"
"Hindi naman. Hahaha. Akala ko lang kasi, ako lang ang hindi niya kinakausap. Ahahaha."
"Eheheh."
Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Ba't parang ang saya niya kung di ako kinakausap ni Kale?
Medyo naoffend ako dun but hindi ko naman pinansin masyado.
"Ah. Sya nga pala. Videoke tayo mamaya nila Maam. Punta ka." Yaya ko sa kanya.
"Talaga ba? Okay okay. Anong oras?"
"Ah. Mga ... wait andyan na yung bus. Text ko nalang sayo."
"Ah. Sige sige. Bye."
Hindi pa man ako nagkakapag good bye pinatayan na ako ng call.
Napabuntong hininga nalang ako. Sadyang patay na patay lang talaga siya kay Kale. Ang hirap nga maging tulay sa kanilang dalawa. Hindi mo alam kung sino ang susundin mo.
Tinry ko ulit tawagan si Kale. Hindi talaga siya sumasagot. Nakababa na ako nang bus, hindi pa rin siya sumasagot. Hays. Langyang kumag na to.
Nadaanan ko ang 7/11 saka ko naalala na bibili pala ako nang peppero. Favorite pa kasi to ni Kale. Gustong gusto niya ito na pasalubong ko sa kanya.
"Good afternoon sir. Welcome po." Sabi nung babae sa cashier.
Nagbow naman ako sa kanya. Saka dumiretso sa shelf ng peppero.
Agad kong kinuha ang tatlong box nito saka nagmadaling nagbayad. Bigla akong napalingon sa may gilid nang counter.
"Kale?" Sabi ko.
Nabigla si Kale saka biglang napaharap sakin.
"Anong ginagawa mo dyan?" Tanong ko sa kanya.
Actually, nakatayo siya sa may book section.
"Wala, eh. Ahaha. Ti-tini-tingnan ko lang kung may bagong release na s-soduko." Sabi niya na parang na-uutal.
"Ay. Nu ba yan. Kanina pa kita tinatawagan. Di mo ba dala cp mo?" Sabi ko.
"Ay. Sorry. Nakacharge kasi eh." Saka siya napakamot.
"Oh. Peppero. Penge ah." Saka siya lumapit sakin saka nagsmile.
"40 lang." Saka ko itinaas ang kamay ko.
"Hala. 40?"
"Eh. Forty naman talaga to eh. Discounted na nga eh."
"Wag na nga lang." Sabi niya with indifferent eyes.
"Ahahaha. Just kidding. Sayo talaga to." I said while laughing.
I am always glad when I see that side of Kale. That's his true self.
"Napilitan ka lang."
Ironic ang pagkakasabi niya since he actually raised his hands towards me at nakahanda na para kunin yung peppero.
"Ahaha." Napatawa nalang ako.
"Sandali, di pa nga nakakabayad."
"Tatlo? Meron ka pa bang allowance?" Titig niya sakin with a meh look.
Napakamot ako sa ulo saka nag smile.
"Meron pa. Hehe."
"Bayaran nalang kita pag-uwi."
"Hala. Libre to." Smile ko.
"Hindi pa pay day. Dun nalang ako mangungulit ng libre." Sabi niya saka kinuha ang box ng peppero.
Tiningnan ko lang siya habang nakatayo ako sa harap ng counter habang inaantay ko ang sukli. Bigla siyang tumingin sakin saka siya nag smile. Although sa tingin ng mga tao hindi siya nakangiti, but I know the difference from his face kung nakangiti siya o hindi.
Napasmile din ako. I think he knows na gipit ako ngayon. Hindi naman ako mayaman, hindi naman ako masasabing mahirap. Tama lang naman. Kaso kelangan kasi ng mga pamangkin ko ng katulong para makapag-aral sila. Medyo nakaasa pa kasi ang mga kapatid ni Papa sakin. Mahirap nga eh. Hindi ko naman matanggihan kasi pamilya ko pa rin sila. Tutal tinulungan din naman nila akong makagtapos. I should return the favor kahit papano.
Sabay na kami maglakad ni Kale pauwi. Mga ilang lakad mula samin, kila Kale na. Kung iisipin, mala probinsya ang bahay nila Kale, medyo may kalakihan kasi lote nila, kaya may space sila para sa bakuran tapos kahoy pa ang bahay nila. Hindi naman kasi maarte ang Papa ni Kale na si Tito Per. Mainit daw kasi kung ikokonkreto.
"Ice cream tayo." Sabi bigla ni Kale. Dun ko lang napansin na hindi niya pa pala binuksan ang peppero.
"Sige ba." Sabi saka lumiko kami sa sunod na kanto na dadaanan namin.
As usual suki kay Aling Duday. Since my childhood days. Eto pa kasi ang secret base ko kapag tumatakas ako sa bahay saka ko tinatawagan sa telepono si Kale para papuntahin dito.
Pumasok kami sa maliit lang na tindahan. Super mini grocery ata to. Para lang kasing size ng sari-sari pero pwede kang pumasok. Di aircon na ngayon ang tindahan.
Mabilisan lang ang pagbili namin. Alam na kasi namin kung ano ang bibilhin.
Yung twin drop. Kambal na ice drop na Xelecta. Paghahatian nalang namin. Ewan ko ba. Sadyang sanay na sanay na talaga kami kaya kahit di na mag-usap, alam na namin kung ano gagawin.
"Salamat po." Sabi ko saka nag bow. Sumabay nalang sakin si Kale sa pagbow.
"Ah. Siya nga pala. Maya, baka. Mmmm. Mga 6? Labas tayo. Videoke daw." Sabi ko saka binuksan ang ice drop habang naglalakad.
Tumingin siya sakin habang kumakain.
"Ahh. Yung mga kasama pala natin sa plaza ang pupunta."
Dahan dahan siyang tumingin sa malayo. Saka ko siya napansin.
"May practice pa ba kayo mamaya?" Sabi ko. Bigla lang pumasok sa isip ko nang napatingin siya sa direksyon ng indoor pool.
Tumigil siya sa pagkain. Saka tumango. Bigla akong napakamot sa ulo.
"Ehehe. Sige. Ayos lang. Sabihan ko nalang sila." Saka ako napayuko.
Actually, nalungkot ako bigla. Hindi naman sa gusto ko lagi siyang kasama, sadyang I am happy that he's there.
Napatingin siya sakin saka ibinaling bigla sa daan.
"Magpapaalam nalang ako kay coach."
My eyes lit up bigla.
"Talaga?" Saka ako napasmile ng sobra.
"Oh sya. San ka kakain?" Sabi niya pagkatapos tumango.
"Magluluto nalang ako. May tira pa naman akong cabbage. Hehe." Sabi ko habang nakasmile ng sobra.
Bigla si Kale napasmile.
"Sige. Sabihan mo nalang ako kung aalis na.
Okay. Hehe."
+++ BEA P.O.V. +++
"Bea! May pagkain na dito. Kumain ka nalang bago ka umalis!" Sigaw ni kuya Henry mula sa baba.
Hindi ko alam kung bakit matamlay ang body ko, I feel so heavy kaya ilang minuto na akong nakahiga. I can't stop worrying.
Napalingon ako bigla sa bintana. Saka ko nakita ang mga plants na laging dinidilig ni Aling Rosing sa bintana. Bigla kong naalala si Jay na dumidilig ng halaman na nakatopless. Bigla akong umiling iling.
"Nu ba! Nagdadrama ako, sumusulpot ka lang bigla!"
Tiningnan ko nalang yung mesa ko na puno ng pictures ng kpop. Dun ko nakita ang cactus na bigay sakin ni Jay, nag resurface ulit yung image niya na nagdidilig halaman.
Bigla akong napaupo saka ko sinuntok suntok ang ulo ko.
"Buysit!"
Ting! Biglang nagvibrate cp ko.
NEW MESSAGE.
Biglang ko binuksan cp ko. Sige baka si Jay na naman to!
"Phew!" I made a sigh. It was Maam Rose.
Hindi naman sa galit ako kay Jay. Since wala namang rason magalit ako sa kanya. Coffee rule #6.
Saka ang may problema utak ko.
Bakit ba kasi ngayon pa sa oras nato, lagi siyang sumusulpot?
Binuksan ko message ni Maam.
[M.Rose]: Si Jay ... -
Kakabasa ko palang ng first two words, bigla kong pinatay cp ko saka nanlaki ang mata sa sobrang inis.
"Ehh!!!" I grabbed my pillow saka ko hinampas hampas sa kama.
You know that feeling? Yung kelangan mong magmeditate pero nananadya ang utak mo.
Napahiga nalang ako bigla. Nakakatamlay ang problema. Gusto kong ngumiti but bibig ko lang ang kayang mag smile and not my heart.
I felt that I lost something. My heart feels empty. Nanghihina ang kamay ko, and I am so lost from thinking. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. I just wanted to lay on my bed and do a stare challenge with the ceiling.
My gad! Para na akong pasyente dito ah! Naka pajama kasi ako white stripe jacket. Feeling malamig lang eh. Parang walang energy. Walang ganang kumain. Kulang nalang maging pale ako.
Biglang bumigat ang mga eyelids ko. And
[30 minutes later.]
"Bea." Medyo nafeel ko na may yumuyugyo sakin.
"Bea. Gising."
Yugyog pa more.
"BEA!"
"Aray!" Napaupo agad ako ng mahulog ako sa kama saka ko lang nakita ang paa ni kuya na nakataas.
"Ba't mo ko sinipa!"
"Mag aalasais na oh!" Sabay turo ni kuya sa orasan.
Napatingin din ako sa orasan.
Nu problema ni kuya? Ano ngayon kung mag aalasais na? Sabi ko sarali ko.
Napablink ako twice, saka kumunot ang noo.
6 na?! Bigla akong napatayo ng maalala ko ang usapan.
"Kaya nalang ang lusog ng mata mo eh. Tulog lang n- "
Nanlisik mata ko bigla kay kuya saka ko siya binato ng unan. Nagmadali akong nag-ayos saka bumyahe.
"Waah!" Naghihingalo kong sigaw ng makarating na ako sa WOF ng mall. Andun na nakatayo sina Maam Rose, Cody, Elisse and a familiar guy. Kinawayan ako ni Maam Rose.
"Sorry. Nalate ako. Hu!" Saka ko bumuga ng malakas.
"Oh? Asan si Jay?" Biglang tanong sakin ni Maam Rose.
"Eh?" Napatitig ako kay Maam.
"Tinext kita na yayain mo si Jay ah?"
"Talaga po?" Napanganga ako sa sinabi ni Maam.
Dun ko lang naalala na inignore ko ang text ni Maam kanina. Sunud-sunod kasing sumulpot sa isip ko si Jay. Hindi naman sa may gusto ako sa kanya para palaging maiisip, sadyang wrong timing lang talaga ang pagsulpot ng image niya sa isip ko. Lam mu yung time na kelangan mo munang magdrama pero may nakakatawang mukha na nagpapakita sayo kaya imbis na magseryoso ka, eh hindi eh. Don't get me wrong, I'm not saying na nakakatawa ang mukha ni Jay, wrong timing lang talaga.
Napakamot ako sa ulo ko saka nagsorry kay Maam.
"Sorry po, Maam. Hindi ko po nabasa yung text mo."
Biglang napasmile si Maam.
"Ba't ka nagsosorry sa hindi mo pagbasa ng text ko. Magsorry ka sa taong nakalimutan mo." Saka siya tumingin sa likod ko.
Napalingon din ako saka nanlaki ang mata ko nang makita ko si Jay na nakasimangot.
"Wow. Kapitbahay, tyaka friend mo kinakalimutan muna ah." Sabi niya habang sumisimangot.
"Ay. Jay! Sorry. Sorry talaga. Ahaha. Hindi ko sinasadya. Nakatulog kasi ako. Saka nagpanic papunta rito. Next time. Next time. Di na mauulit."
"Ayos lang." Sabi niya. Ang ikli ng sinabi niya ah.
"Jay. Sorry talaga" Sabi ko habang lumalapit sa kanya na masyadong nagmamakaawa.
Napangiti siya ng hindi ko siya tinantanan.
"Ahaha. Ayos lang ano ba to. Alam ko may problem ka kaya naiintindihan ko okay?" Sabi niya saka nagsmile.
As usual ang ganda talaga ng hubog ng mukha niya. He's really handsome lalo na kung magsmile.
"Sorry talaga ah. Next time. Next time talaga."
"Ahaha. Oo nga. Naiintindihan ko.Ahaha." Natawa na siya sa pagigi kong persistent.
That made me sigh. At least hindi siya galit. Narealize ko na I'm still an immature girl para mainis sa mga ganung pangyayari.
"Well, san tayo?" Sabi ko sa grupo.
"Hinihintay muna natin sina Kale, nag cr lang kasi si Josh." Sabi ni Maam Rose.
"But before that, I would like to introduce to you, Ken."
Saka bigla niyang itinuro ang lalaki na naka pink na polo tyaka slacks. Pormal ang dating ni kuya ah. Pero his kinda familiar to me.
Biglang lumapit sakin si Ken. Saka makikipaghandshake. Napalingon bigla si Cody kay Ken na inaabot ang kamay sakin.
"Hi, I'm Ken. Arvin's friend."
Ah! Dun ko lang naalala, yung lalaking tumingin sakin bago umalis ng shop nung nag away sina Arvin and Maam Rose.
Ahahaha! Pasensya, yung talaga kasi ang naiwang impression niya sakin. The last glance kung baga.
"Hi din. Bea. Employee ni Maam Rose." Sabi ko habang inaalala ko ulit na pangyayari nun.
Siya yung may katabing isang babae na sosyal na sosyal, tyaka kung makakapit sa kanya parang na stick glue. Well, his looks explains it well. Maraming babae ang magkakandarapa sa kanya. Ang ganda ng jaw line niya tyaka broken chin. Dumagdag pa sa appeal niya ang medyo long hair niya na may pagka messy.
"Ahaha. I know. Nagkita na tayo dun sa shop."
"Haha. Oo. Naalala ko." Sabi ko.
Hindi pa ako sanay sa kanya makipag-usap lalo na kung hindi tungkol sa trabaho.
"Ken, is actually a major investor ng kompanya ng dad ni arvin. And he's the childhood bestfriend ni Arvin na naging friend ko rin." Explain ni Maam.
Woah! He looks really young but milyonaryo na siya. Iba rin talaga ang mga lumaki sa ganitong mundo ng kompanya.
Mas lalo akong nailang ng malaman ko ang standing ni Ken. Hindi ko kasi alam kung ano ba ang bawal o ayaw ng mga mayayaman. Baka maoffend ko pa sila. Not to mention Cody, mukhang mayaman siya but since his my HS bestfriend, wala akong pakialam kung mayaman siya o hindi.
"Hala. Kelangan ba talaga akong ipakilala from my business standing?" Tikwil ni Ken kay Maam Rose sabay kunot kunti ng noo niya.
"Ahaha. Don't get me wrong, Bea. Ahaha. Baka mailang ka tuloy sa kanya. He's definitely a good guy." Sabi ni Maam na tumatawa habang tinatapik ang balikat ko. Hindi ko naman iniisip na bad siya eh.
Nakitawa nalang ako since I don't even know how to reply.
"Oh. Anjan na sina Kale. Lets go!" Sabi ni Elisse ng makita niya sina Kale na papalapit.
As usual indifferent pa rin talaga ang expression ni Kale. Magkaibang makaiba sila ni Josh na laging nakasmile.
Papaalis na sana kami ng magsakita si Cody
.
"Sandali lang. Meron pa tayong inaantay."
Napalingon kami lahat sa kanya. Napaisip ako kung sino pa ang inaantay namin kaya't inikot ko paningin sa lahat. Wala naman naiwan ah.
"Huh? Sino pa ba inaantay natin?" Tanong bigla ni Jay.
"Wa! Sorry sir. I'm late."
Nabigla kami sa nagsalita na lalaki sa dakong kanan namin.
"Ayos lang. Sana wag ganito lagi. Steve."
"Ehhhhh???!!!!" Sabay sabay kaming nagulat except kina Elisse, Kale at Ken na hindi alam ang mga nangyayari.
Si Steve? Bigla akong nanlamig ng makita ko si Steve. All the memories of Alicia resurfaced again. Bigla akong nanamlay.
"Hoy! Co - " Maam Rose cut when Cody interrupted her.
"Don't get me wrong guys." Sabi niya while he raised both his palm.
"Steve is a good guy. In fact wala siyang alam sa mga sinabi ni Alicia satin." He continued.
"Ako rin wala rin akong alam." Biglang sumulpot si Ken sabay taas ng kamay.
Tiningnan lang namin siya sabay balik ng tingin kay Cody.
"And I thought this is a good opportunity to clear the misunderstanding between you two. Hindi ka naman siguro masasaktan kung kakausapin mo siya no?" Sabay tingin sakin ni Cody.
Napatitig lang ako sa kanya.
"Mas mabuti na ring unahin munang isolve ang problema niyong dalawa before isolve ang tungkol kay Alicia." Dagdag niya.
"But Cody. Di ba ang sabi natin magsasaya tayo ngayon." Lumapit si Maam Rose kay Cody habang bumubulong at nakahandang kumurot.
"I know. But can she be happy pagkatapos nating magsaya ngayon. Kung si Alicia ang kakausapin ngayon, I would really oppose that idea but this is Steve. He is also a victim."
"Oo alam bu-" Magsasalita pa sana si Maam ang pumasok na ako.
"Alam niyo, pwedeng dun muna tayo sa karaoke room bago mag usap usap. Para tayo ditong ano eh. Kakumpol sa gitna. " Sabi ko.
"Ah. Ehehe. Parang di ako invited eh. Sa sunod na-"
"Ayos lang. Sabi ko. Nilakasan ko na loob ko."
Well, nagpapasalamat ako kay Cody to bring Steve para makausap ko, since kaya ko namang kausapin si Steve but not that Alicia. I don't know how to handle her anymore.
Napatingin lahat sila sakin. Napasmile nalang si Steve.
"Sabi mo eh." Sabay sunod sa paglakad namin.
Actually Steve is always like this, kelangan mo lang siyang alokin para sumama. Nasanay kasing nilalambing.
Kaya sabay sabay kaming pumunta sa karaoke booth saka nagbook ng isang room. Although I already said that Steve will go with us, it's really inevitable to have an awkward atmosphere.
Sina Elisse at Josh, panay sulyap na lang kay Steve na nakaupo sa tabi ni Cody na dun ko lang napansin. Since when pa kaya sila naging maging kaibigan?
Ang pakakaalala ko nasa likod ni Cody si Steve ng dumating siya nung kausap namin si Alicia, I really thought that time that it was really coincidence na nagkasabay sila pag dating. But now...
Biglang kinuha ni Cody ang songbook. Dun ko lang nahalata na ilang songs na ang nakapila, tyaka hataw na pala si Maam Rose sa pagkanta. While Ken is laughing na katabi si Kale.
"Pili ka nalang ng kanta. Maya na mag-usap usap sa isyu." Sabi ni Cody sabay abot ng songbook kay Steve.
Although pabulong niya yung sinabi, inintindi ko nalang, saka maingay na kasi sa kanta ni Maam na I Will Survive.
Nagsmile si Steve saka niya kinuha ang songbook at naghanap ng songs.
"Kaw? May napili ka na?" Tanong ni Steve.
"Maya. Pagpagod na kayo." Sabi ni Cody.
Napatawa si Steve.
"Daya ah! ...."
Hindi ko na marinig mga pina-uusapan nila. Mas bumirit na kasi si Maam saka nagsihiyawan na rin sina Josh.
Well, me? Nakatitig lang ako sa dalawang Christians habang nag-uusap sila. Napansin ko na bigla nalang mag i-smile si Cody saka tatawa si Steve. Saka manlilisik ang mata ko para iinterpret ang bukas ng bibig nila. Para tuloy akong nagseselos na gf sa bf na nakikipaglandian sa harapan ko. AHAHA. Pero sa loob loob ko may kaluluwa ako ng pagiging Fujoshi. But still lurking pa naman.
Ano kaya pinag-uusapan ni- Shoot!
Nabigla ako nang tumungin bigla sakin si Cody. Hindi na ako nakaiwas ng tingin kaya tiningnan ko na lang siya straight, imbis na magmukha akong tinitiningnan ko sila ng tingin.
Para makalusot, nagsmile na lang ako saka tinuro ang songbook na hawak ni Steve, saka I mouthed ako naman sunod.
Lusot ah!
Napasmile nalang si Cody saka tumango. Saka nagkwentuhan ulit sila.
Nagbuntong hininga nalang ako saka tiningnan ko si Maam habang kumakanta. Tiningan ko sina Ken, Josh at Elisse na nagsasaya. Napansin ko kinakausap na ni Jay si Kale. Dun ko lang nahalata na ako lang pala ang walang kausap.
Ahahaha. Napatawa nalang ako sa loob loob ko.
Don't worry. Masaya naman ako tumingin sa kanila. Them laughing makes me laugh too. I never wish naman to have someone that will be beside me everytime, I just long to have someone to lean on when I can't stand.
To have someone.
And Therell always THAT someone for you!
Coffee Rule #3
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực