ณธีร์รีบเดินเข้ามาในบ้านทันทีที่มาถึง ซึ่งทุกคนกำลังนั่งรอเขาอยู่ในห้องรับแขก ภาพที่ณธีร์เห็นอยู่ตอนนี้คือ คล้ายฝนนั่งร้องไห้ฟูมฟาย มีวานิลลาคอยปลอบอยู่ข้าง ๆ
"..."
"คล้ายฝนโอเครึยัง แน่ใจแล้วนะที่จะเล่า" วานิลลาถามด้วยความเป็นห่วง เรื่องนี้มันกระทบกระเทือนใจคล้ายฝนอยู่ไม่น้อย เธอพยักหน้าพยายามกลั้นน้ำตา รวบรวมสติอารมณ์ของตัวเอง
"ฮึก คล้ายฝนจะเล่าเท่าที่คล้ายฝนเห็นและรับรู้ เพราะไม่มีใครรู้ว่าจริง ๆ แล้วเกิดอะไรขึ้นกับคับฟ้า"
"..."
ช่วงเย็นในคืนนั้นที่พ่อกับแม่ไปทำงานต่างจังหวัด คล้ายฝนนั่งดูโทรทัศน์อยู่ในห้องนั่งเล่นระหว่างทำการบ้านตามปกติ แต่วันนี้ไม่รู้เพราะอะไร จิตใจของคล้ายฝนกลับไม่สงบอย่างบอกไม่ถูก กระทั่ง...
ปัง!
เสียงปิดประตูห้องกระแทกดังจากบนชั้นสองของบ้านของคับฟ้าหลังกลับมาจากข้างนอก หลังไปหาทัศนะได้ไม่นานตามคำบอกเล่าของคับฟ้าก่อนหน้านี้ คล้ายฝนรู้เป็นคนแรก ๆ ว่าทั้งสองแอบคบกัน คิดว่าคงจะทะเลาะกันมาคับฟ้าขังตัวเองอยู่ในห้อง ด้วยความเป็นห่วง...
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
อ่านแล้วชอบไหม เพิ่มในคลังหนังสือเลยสิ!