บทที่ 172-5 ระบำเพลิง พายุทะเลทราย
ชิงเซี่ยย่อตัวนั่งยองๆ อยู่หน้าศพ หยิบถุงใส่น้ำออกมาแล้วเทมันลงไปบนลำคอของหญิงชรานางนั้น จากนั้นจึงยื่นมือออกไปเช็ดถูคราบเลือดที่แห้งติดลำคออย่างไม่คิดรังเกียจว่าสกปรกแม้แต่น้อย และเพียงไม่นานบาดแผลลึกยาวก็ค่อยๆ ปรากฏสู่สายตาของผู้คน ก่อนเงยหน้าขึ้น กล่าวกับเหล่าทหารทั้งหลายที่ยืนอยู่ด้านหลังด้วยเสียงลึก "ดาบศึกที่ทหารรักษาชายแดนของหนานเจียงใช้ คือดาบที่ถูกหลอมขึ้นมาจากเหล็กเย็นของหนานเจียง ถูกจัดลำดับเป็นศาสตราวุธดาบลำดับที่สามของแผ่นดินใหญ่ เป็นรองเพียงแค่มีดจิงหมังของกลุ่มองครักษ์ชุดดำและเหล็กหลีเสวี่ยของเป่ยฉินเท่านั้น จุดเด่นที่สุดของมันอยู่ที่ความคม ความแข็ง ไม่หักพับง่ายๆ และมีด้านหลังของใบมีดกว้าง สามารถตัดกระดูกของศัตรูบนผืนทะเลทรายแห่งนี้ได้อย่างรวดเร็วและง่ายดายโดยที่ไม่ถูกกระดูกของฝ่ายตรงข้ามขัดไว้หรือทำให้บาดแผลเหวอะหวะ พวกเจ้าทั้งหมดล้วนแต่เคยพบปะติดต่อกับทหารรักษาชายแดนของนานเจียงมาก่อน ลองคิดดูสิว่าหากดาบของพวกเขาตัดลงไปบนลำคอของสตรีนางนี้ ผลที่ออกมาจะเป็นเช่นไร?"