บท 127: Chapter 126 He is The Father!

Claire >>>>>

Nang magmulat ako...

Parang lutang na lutang ang isipan ko.

At naramdaman ko ang pagkirot ng tiyan ko.

Masak-.

Yung bata!...

Agad akong napabangon ng...

May kamay na pumigil sa akin.

Si Zhio...

Parang umiyak pa lang siya.

"Zhio..."

Niyakap niya ako bigla.

"Zhio..." Nagsimula na rin akong umiyak...

"...yung baby natin..."

Hinalikan niya ako sa noo.

Hinarap niya ako.

Ngumiti siya sakin.

"Maayos lang siya...ngunit muntikan na niya tayong iwan."

"Zhio..." Napayakap na rin ako.

"Sorry..."

Mahigpit niya akong niyakap.

"Sa totoo lang natakot ako Claire. Di ko kayang may mawala sa inyong dalawa."

Naiyak na rin ako.

Natatakot din ako...lalo na sa paulit-ulit na ipinapakitang alaala sa akin.

Yung dinadala ko...

Muntikan na siyang mawala sa akin.

Sa amin ni Zhio...

"Buti na lang di niya tayo iniwan."

....Iniwan...

Tayo...

Biglang bumuhos ang luha ko.

Inangat ni Zhio ang paningin niya sa akin..