บท 50: 48
😈
[Danskie Montpellier]
The night has come. I hope i won't hear any pulpit oratory from my Dad because the one who supposed to do that is the preist, that's obviously not him.
Andito na kami sa lamay ni former Principal Ludfoe. The time of my kind heart starts now.
Pero hindi ko ata magagawa ang maging mabait. Gigil na gigil ako grabe!! Look at Lowie! Kung makakapit kay JC kala mo napilayan! Argh!! I want to kick her ass until she can't waste anymore. Makakapit kala mo magkarelasyon sila. Isn't she aware na ang pangit niya para kay JC?!?!
We entered the chapel. Tangina masusunog na ba ako? Shit wag sana! Joookkkeeee. Naiinitan ka lang self kasi nakapasok ka sa isang lamay na punong puno ng demonyo. Kaya pala ang init dito eh!
Thorie, Jayzam and Merch went together while I'm accompanied by my family. Nakarating na sila at handa nang magkunwaring unbroken family kahit alam na sa buong mafia world and trades na hiwalay na sila.
Kami namang mga anak na Montpellier ay nagpapakabait lalong lalo na sa mga ka alyansa ni Dad na nabawasan na. Hmn, bakit kaya kumonti ata ang mga nakikita kong malalapit na kakilala niya.
We sat at the very first seat kahit hindi pa kami ang pamilya ng namatay. PA-VIP masyado. Kahit na ganun masaya ako na magkakasama kaming lahat with my family members even though we're already broken.
I looked around. Hinanap si JC. Tsk. Baka ni-rape na nun ni Lowie. Nakakainis talaga! Napaka karingkeng!
"Sinong hinahanap mo?" Darren asked who was my seatmate.
know what? Hindi na ata kami kakasya sa iisang row dahil sa muscle-built body ng mga lalaki sa pamilya namin.
"Wala. Pinapansin ko lang ang mga tao. Darren, sabihin mo nga, lamay ba'to o social gathering?"
He just laughed at my question. "You see there's dead diba?" he answered moving my hair to my ears.
We stopped talking when the preist came. Hay potek. Pasimula pa lang siya patulog na'ko. Ang hirap pa namang makatulog dito kasi nasa harap ka pa mismo ng upuan.
😈
"Ms. Montpellier!" narinig ko pang tawag ni Chloerid. I closed my eyes and inhaled deep. I can't believe my brain can improvise her voice kahit three weeks nang nakakaraan kong hindi naririnig ang boses niya. Or maybe na-record na nito ang laging sigas sa'kin ni Ma'am Ludfoe. Para kasi sa kaniya ako ang pinakapasaway na estudyante sa kaniyang paaralan.
I felt pity on her—hindi naman ako yung taong may awa. But look at this 40 year old woman inside the coffin, namatay nang walang asawa o minamahal.
Teka nga, bakit nagkaroon sa katawan ko ang awa't pagmamahal? All i know, antibodies iyan ng akong dugo. What's happening to me? I observed and concluded changes in my emotions. Even my thinking and behavior. Siguro mabait na'ko. Mabait in the way i feel pity on someone who died without having a 'love'one— oh my gosh. This is a real shit. This is not me anymore. Baka may nasagi akong laman lupa tas ganto ang ginawa sa'kin.
Tsk tsk tsk. Stop thinking of it Danskie. Ang OA mo. Sabi ko sa'yo wag ka masyado magpapa stress eh.
"Ms. Montpellier!" i heard again Ms. Ludfoe calling me. My ears can't be mistaken. Yung boses na yun totoong totoo. Siya lang ang narinig kong may boses na ganun. Pa'no ko naman siya maririnig eh patay na siya? Albularyo ba'ko para marinig ang boses niya or i have a third ear?
Nah, does third ear really exist? Kung sabagay may third eye naman kaya meron ding third ear. Tsk. Kalokohan mo!
"Danskie wake up!" Darren whispered to my ear. That whispere was enough to wake me up. Napamulat ako agad ng mga mata. Medyo nanlalabo pa ang mga mata ko eh. Matagal Siguro akong nakatulog.
Napatingin ako sa kabaong sa harap. Haluh! Narinig ko si Chloerid na tinatawag ako! Shit! Isasama ba niya'ko sa hukay dahil sa kapasawayan ko nung buhay pa siya? Sos Principal Ludfoe sorry na. Sorry talaga. Hindi na'ko mahpapasaway sa'yo. Pa'no eh patay ka naman na eh! Oi principal this is not a good joke ha. Maghihiganti ka na nga lang tatawagin mo pa ako. Kakilabot ka.
"Straight up. My shoulder hurts" he raised his shoulders. Tinaas ko ang ulo ko para ayusin ang aking pag-upo.
"Weak ka pala eh" i teased. I turned to the preist. Tapos na pala siya magsatsat. Anyways, i wanna thank him for the lullaby. Ramdam ko na malalim ang naging tulog ko.
Something runned on my mind. Runned? Bobo ran yun. Tanga tanga kang utak. Ah basta! Bakit ran? May marathon na ba sa utak mo? He! Tahimik ka na!
Why is it important na magkaroon ng misa ang lamay? Para mapunta sa heaven ang namatay? No. If i would be asked, wala naman talagang langit ay impyerno. Ginagamit lang nila yun para maging mabuti ang mga tao.
That's enough of thinking. I want to smoke first.
😈
😈
[Danskie Montpellier]
Nasa labas na'ko at pumunta sa lugar kung saan walang masyadong tao. Tatae kasi ako. Hehe joke lang.
Sinindihan ko na ang sigarilyo ko saka himithit. Hithit. Buga. Hithit. Buga. Ganiyan lang ginagawa ko nang makarinig ako ng mga boses na nag-uusap. Pamilyar ang boses so my ears were attracted to hear the conversation.
"Have you found traces of Louivee card again?" my dad's voice asked. Lalo pa'kong lumapit dahil naging interested na'ko sa topic na pinag uusapan nila.
Louivee card? It means pati sila ginugulo ng taong yun? Pati si Dad? So it means tama ang hinala ko na ang mafia nga ang binabangga ng kung sino mang gagong yun.
"None sir. We think, another person does this previous killings" another man's voice spoke.
Another person? Maraming kaaway si Dad kaso walang namamatay sa ni isang ka alyansa niya. Kung ibang tao ito, iba ding tao si Louivee. Shit ang gulo! Joke. Gets ko naman yun. Gets ko na dalawa ang kaaway ni Dad na pumapatay sa mga tauhan niya. Basta ang Louivee, feeling ko may koneksyon sa'kin. Tapos yung isang killer, o bumanbangga kay Dad, nasa loob mismo ng mafia empire. Ibig sabihin may traydor sa loob with top position.
Pinagpatuloy ko ang pakikinig. "Do you mean 'sa tingin namin?' You all uncertain of it? That's a stupid answer! Kailangan ko nang malaman kung sino yan sa lalong madaling panahon!" galit na galit si Dad. Nagawa pa nitong ihampas ang baston na hawak sa tauhan.
"W-we confirmed that Louivee and then one who killed Don Sebastian are different people" he said suffering on pain.
One who killed Don Sebastian? Pota patay na yung pinakamamahal kong ninong! Bobo naman nung killer! Hindi marunong pumili ng papatayin! Dapat si Don Havier na lang kasi napakakuripot nun!
"I'm sure who ever made this has a top position on the mafia." he inhaled. "Tomorrow set a meeting with the board" narinig ko ang mga yapak na papaalis.
Mabilis akong bumalik sa harap ng chapel para akalain nilang hindi ako nakarinig ng anuman sa pinag-usapan nila.
I dropped my cigarette on the grass then stepped on it. Only in a flash, i'm at the entrance of chapel already. I'm really amazed on myself for doing such a drop of that. Yan mayabang ka nanaman Danskie.
Umayos ako nang makita so JC na paparating. Why is he here outside? His eyes widened when he saw me. Buti naman hindi mo kasama si cockroach.
"Danskie... W-what are you doing there?" he asked. Sasagutin ko sana siya ng 'malamang nakatayo!' but instead i answered sweetly.
"Nothing," i smiled. "Maybe we enter?" i wrapped my arms on his and entered the chapel. Malandi na ba ako? Tsk. Ako naman maglalandi kay JC ngayon.
I enjoyed every moment i held his arm. Ngayon lang kasi 'to eh! Once in a blue moon na mahawakan ko siya ng ganito.
Adik na talaga ako sa amoy niya. Alam niyo yun, nakadikit yung ilong ko sa braso niya. Normal pa ba'to?
Napasimangot ako nang may tumawag sa'kin. "Danskie! We've been searching for you!" Darren came. He looked over JC's shoulder. "Here's Dad"
I turned then saw the old man coming. Dali dali kong inalis ang kamay ko kay JC. Wrong timing ka naman Dad eh!
"Dad!" i uttered. JC looked into him too. He smiled widely at the man.
"Drayren! Nice to see you here old man!" magiliw na bati ni JC. Napatitig si Dad sa kaniya. From his serious face, he let out an awkward smile.
They shook hands. Nang magdampi ang mga balat nila, nag iba ang atmosphere around. It didn't go light easy. It was like, there was something on them two, weird communication through stares.
"John Carlo Dela Cruz" Dad announced with a cold voice.
Sumingit sa usapan si Darren. "Of course you knew each other." He sounded surprised. "Not to mention the live-in-partner part"
Pinanlakihan ko siya nang mata when he said that. Gosh!!! Hindi niya pwedeng sabihin kay Dad yun! Ano naman kayang pagsasatsat ang matatanggap ko kay Dad? Aish! Bakit ba kasi kaming magakakapatid gustong gusto na masermonan ang ibang kapatid namin!
I looked at JC and Dad na walang reaction. Napangisi naman si Darren. Fish! Dapat pala i treated him better when he went to our unit. Naghihiganti na ba siya? If yes, ang galing!
"What about that part?" i guzzled on Dad's question. I gawped at JC who has no reaction. Siguro okay lang sa kaniya na pagbungangaan ni Dad.
😈
สถานะพลังงานรายสัปดาห์
-- การจัดอันดับด้วยพลัง 
-- หินพลัง