บท 730: Ang Pagbagsak ng Kidlat Bilang Kaparusahan

Ang dugo ay dumaloy sa mga ilog sa loob ng buong gorge.

Ang mga sinag ng pababang araw ay tila dugong pula nang gawin nitong mas malinaw ang dugong minamantsahan ang gorge, at tila ito na lamang ang nag-iisang kulay na natitira sa buong mundo, at ito ay nakasisilaw at nagniningining na pula.

Nang hindi nila namamalayan, ang ingayan at matinis na mga hiyaw ay naglaho na.

Ang grupo ng mga disipulo ng Demonic Lotusblade Sect ay nakatayo sa loob ng gorge nang may nasindak na ekspresyon nang tumingin sila sa apat na anyo sa langit na parang mga diyos ng pagpatay, at ang kanilang mga binti ay para bang puno ng bakal, nagsasanhi sa kanila na mahirapang gumalaw nang kahit kaunti.

Hindi sila naglakas-loob na tumakas, dahil alam nilang hindi nila iyon magagawa.

Marahil mayroon silang pagkakataon na matakasan ang kamatayan kung tatayo sila roon.