ดาวน์โหลดแอป
43.33% UnHuman / Chapter 78: Kesendirian

บท 78: Kesendirian

Mengapa aku malah memikirkannya sejauh itu?

Sejak dari awal, apakah aku memang sudah seperti ini?

Padahal aku sama sekali tidak memedulikannya.

Tetapi— tanpa kusadari emosiku malah menunjukkan kebalikannya.

Air keringat ini membanjiri kelopak mataku. Dan mulai bergelinang membasahi sisi wajahku. Perlahan-lahan setiap tetes airnya jatuh dan membasahi meja di hadapanku.

'Ini ... air mataku?'

Meski mencoba menyangkalnya, aku tidak bisa membohongi diriku lagi. Tetesan air mata ini jauh lebih jujur dari isi pikiranku sekarang.

Selama ini, aku merasa telah melewati banyak sekali penderitaan. Aku merasakan suatu lubang kosong yang terbuka dalam hatiku.

Semua perasaan bercampur aduk itu kini bergejolak dalam lubang yang menganga di hatiku.

Aku bahkan tidak bisa memahami emosiku yang sekarang.

Apakah sebelumnya juga seperti ini?

Walaupun pertanyaan itu berulang kali muncul, tidak sekalipun kutemukan jawabannya.


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C78
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ