*CHAPTER EIGHT*
The Class A assassin, huh. So may mga class pala ang mga ito. Is this their rank or what?
Anyways, I don't care.
Hmm let's see nalang kung ano ang ability ng assassin na ito, yun kung mahahanap nga nila ako.
But infairness to the Dark Web, magaling silang mag investigate. Nalaman agad nilang mula sa Lexington Academy ang Phantom Hero. Well, nagmula rin kasi sa Lexington's Platform ang top trending video na nag-expose sa mga Davis. Yun siguro yung basis nila.
"Guys! It's confirmed. The Phantom Hero is responsible for everything. He entered the Carmen Subdivision minutes before before Bran fell from his rooftop. He was even spotted in one of Bran's residence' CCTV camera."
Maya-maya'y may narinig akong boses na puno ng excitement. Nang tingnan ko ito nakita ko ang tatlong estudyante na naka upo sa isa sa mga bench na narito sa student's park. Halatang galing din sa pagjo-jog ang mga ito dahil sa suot nila.
"What?! How did you found out?" Tanong nung isa sa tatlong naroon.
"Pssh. You forgot that her Brother is a Police investigator?" Sabi naman nung isa.
"Just don't tell anyone, okey? My Brother told me that they got the CCTV footage just now. At kailangan pa nila itong i-set into slow-motion para makita ng maigi ang image ng Phantom Hero. Though blurry ang lahat nang kuha dahil sa bilis ng mga galaw niya. Nagawa paring ma identify ng mga Police na isa itong tao." Patuloy nung babaeng unang nagsalita kanina.
"So basically, ang Phantom Hero na nag-post nung video is a real Hero?! Whoa! This is insane."
"We have a real super hero hiding in our school?!"
Bahagya akong napangiti sa pinag-uusapan ng tatlo. Their reaction are priceless. Parang na shock sila sa nalaman na parang na excite. Literal na mixed emotions yun.
Bago pa ako ma carried away sa masarap pakinggang topic ng mga ito ay umalis na ako sa park at tinungo ang direksyon kung saan naroon ang aming classroom ngayong umaga.
Sanay akong maglakad kaya nilakad ko lang ito. I can always choose to run, pero wag nalang, baka mahalata pa ako.
....
....
"Ohh! Look who's here. It's Mister 100% Confident!!"
Pagkapasok na pagkapasok ko ng aming classroom ay agad akong sinalubong ng pang-iinsulto ni Sanjo, isa sa mga kaklase ko. Pinsan ni Gin Lopez kaya ganyan makaasta dahil may backing na mayaman.
"Naniniwala na sana ako na confidence is the key kung napapasagot ng pulubi na to si Sherly." Patuloy nito sabay akbay sa akin. "Am I right trashton?" Sabi pa niya sa akin as he squeeze my shoulder.
Nagtawanan lang ang aking mga kaklase dahil sa sinabi ni Sanjo.
"How does it feel na mapahiya sa harapan ni Sherly at sa buong Academy?" Tanong pa niya.
Hindi ako sumagot dahil pinipigilan ko ang sariling saktan ang taong ito. At least not in front of my classmates. I have had enough of the shits they're giving me from the moment I started studying in this school.
I have to teach them all a lesson.
"Sa susunod kasi wag mong masyadong i-overestimate yang sarili mo. Sino ka ba para pansinin ni Sherly? You're just a trash!" Patawang sabi nya. "A trash is for a trash." Patuloy pa niya.
"Maghanap ka nalang ng pulubi sa daan at yun ang liligawan mo." Dagdag pa nito habang tumatawa. "But I have an offer to you. You lick my shoes clean and bow in front of me everytime you saw me. Then I will pay a prostitute to spend a night with you. How about it?"
Nagtawanan ang aking mga kaklase dahil sa narinig.
This bastard really has a dirty mouth.
"Sa ginawa nyong pang-iinsulto sa kanya araw-araw, yumaman ba kayo lalo?" Biglang tumayo ang aming class president na si Kelly sabay pukol ng masamang tingin kay Sanjo.
"Does making fun of him and his feelings made you so famous or what? Does it make you excel in our class? Mister Underachiever!" Sunod-sunod na mapangkutyang tanong ang binitawan ni Kelly.
"You." The moment he heard Kelly's remarks, Sanjo's face became twisted with anger. "It doesn't mean that you're the shitty class president and Steven's whore that I won't dare to shut that dirty mouth you have." Galit na tugon ni Sanjo.
"You're nothing but a bitch!" Patuloy pa ni Sanjo sabay lapit kay Kelly at binuksan ang zipper ng kanyang pants. "I have money, come on suck me bitch!" Sabi pa nito sabay lapit ng kanyang hinaharap sa mukha ni Kelly.
Para akong nanginginig sa inis dahil sa pambabastos ni Sanjo.
Pak!
Pak!
Magkasunod na sampal sa magkabilang pisngi ni Sanjo ang isinagot ni Kelly. Napasinghap ang lahat dahil sa gulat. Pati ako ay di makapaniwalang ginawa yun ni Kelly.
"You dirty bastard! Who are you calling a bitch and a whore? May ebidensya ka ba? Steven is just like you, yaman at background lang ang puhunan. Without your wealth, what can you do?" Galit na galit na sabi ni Kelly. "Is this how you say things to me? The woman that once made you fall head over heels to? Or this is just because I dump you?" Kelly said in contempt.
"Oohh! Punch line!"
Sigaw naman ng aming mga kaklase matapos marinig ang matalim na mga salita ni Kelly.
"You bitch!" Galit na galit na sabi ni Sanjo habang sapo ang mukhang nasaktan dahil sa sampal na binitawan ni Kelly. "You made me do this." Sabi pa nito sabay hawak sa buhok ni Kelly at hinila ito.
"Ahhh!!" Napasigaw naman si Kelly dahil sa sakit.
Pak.
Pak.
Sinampal din nya ng dalawang beses ang magandang mukha ni Kelly, dahilan kaya napaiyak ito.
Napasinghap ulit ang aming mga kaklase dahil sa nakita. Nobody thought and expected na gagawin to ni Sanjo sa isang babae, lalo na sa class president namin.
I let out a huge sigh as I move with heavy steps towards Sanjo.
That's it! This bastard exhausted my patience.
Nang makalapit na ako kay Sanjo ay hinawakan ko sya sa balikat at pinisil ang kanyang collar bone. I exerted a bit of strength with it as I press him down.
"Ahh!!" Napasigaw sya dahil sa sakit ng ginawa ko. Pero dahil wala syang lakas upang lumaban, napaluhod na lamang sya sa sahig at tuluyang nabitiwan ang buhok ni Kelly. "You better let me go, you piece of shit, unless you want to suffer the consequences." Mahinang banta niya habang nakaluhod sa sahig.
"What a shame. You're threatening me with those empty words when you're the one who's suffering right now." I said with a smirk and squeeze his collar bone a little harder.
"Ahhh!!" A scream of agony finally let out from his dirty mouth. "Let me go!" Matigas na sabi nya.
"Looks like you're still confused with your current situation, huh." Sabi ko habang dahan-dahang nilakasan ang pagkahawak sa kanyang collar bone. "You know what to do to make me let you go. It's your choice. I won't mind breaking your bone, anyway." Pasimpleng banta ko sa kanya.
"You.." Sabi nya nalang habang pilit na inaalis ang aking kamay sa kanyang balikat.
"P-please. Please let me go!" Maya-maya'y sabi nya habang naluluha na ang mga mata. Dahil siguro yun sa sakit na naramdaman nya.
"Are you begging or you're commanding me?" Tanong ko sabay tingin ng matalim sa kanya.
"I'm begging you, Rushton. Please let me go." Halos paiyak na sabi nya.
Binitiwan ko naman agad sya. I guess that taught him a lesson. Well, I won't be hesitant to teach him another one if he won't behave.
"Be gone. You're such an eyesore." Sabi ko sa kanya sabay bigay ng isang sampal sa kanyang mukha.
Pak!
Natumba sya dahil sa lakas niyon, pero dali-dali syang bumangon at patakbong lumabas ng aming classroom.
Pagkatapos makalabas ni Sanjo ay nilapitan ko si Kelly.
"Are you okey?" Kalmadong tanong ko sa kanya.
Pero hindi sya sumagot. Nakatitig lang sya sa akin habang nakaawang ang magandang mga labi, as if she saw something unbelievable before her eyes.
Then I realized na ang tahimik pala ng buong classroom namin at lahat nang mga kaklase ko ay nakatingin din sa akin the way Kelly looked at me.
Arggh! I forgot to control myself. I was overwhelmed with anger earlier kaya diko mapigilang turuan ng leksyon si Sanjo sa harap nilang lahat.
"You sound like you're not the Gale we know." Maya-maya'y narinig kong sabi ni Kelly.
"Ahh, it's just adrenaline. I just panicked when I saw Sanjo hurt you. I-I'm barely aware about what did I do." Palusot ko nalang. Hopefully bebenta tong palusot na to.
Hindi sya sumagot matapos marinig ang aking sagot. She's just staring at me with her face full of confusion.
"Yeah. I guess that was just adrenaline rush. We all knew that his only ally is Kelly. Seeing Kelly hurt made him do something he can't, due to adrenaline." Sabi nung isa naming kaklase na syang pinakamalapit sa amin.
"Yes. That make sense."
Supporta naman agad ng ibang ka klase namin.
They all can't believe what happened and how did a weak person like me beat someone like Sanjo. And the only valid explaination to that was because of adrenaline.
With that, the heavy atmosphere of our classroom has been lifted.
But some of my classmates, especially Kelly, were throwing a meaningful look at me. However, I choose to ignore them as I returned to my seat.
Our subject teacher came in afterwards. And then after one and a half hour of discussion, our class finally ended.
"Gale, join me eat my breakfast" Pagkatapos lumabas ng aming subject teacher ay nilapitan ako ni Kelly.
"Ahh. About that." Sabi ko habang napakamot sa aking ulo. Hindi ko kasi alam kung anong isasagot.
"It's actually a statement. Let's go." Sabi nya sabay hawak ng aking kamay. Kaya napilitan akong sumunod sa kanya.
Out of all the girls in this Academy, only Kelly is treating me right. She didn't care who am I or what I am, she wouldn't mind eating with me or studying with me. She'd willingly fight with anyone who tried to redicule me when she's around. And I don't know why. Hindi nya naman siguro ako gusto diba? Who would like me, anyway? I am just nobody. Maybe, naaawa lang sya sa akin.
Ilang minuto lang ay dumating na kami sa isang cafeteria malapit sa building kung saan naroon ang aming classroom. Nag order agad si Kelly ng pagkain pagkatapos ay pumwesto kami sa isang upuan na nasa gilid.
"So, tell me what really happened earlier. Don't give me lame reasons, you, of all people, knew I won't buy them." Seryosong sabi nya sa akin.
"W-what do you mean?" Pagmamaang-maangan ko.
"The thing that you've done and said to Sanjo. I know that you're fully aware of what you're doing." Seryosong sabi nya.
"That.." Sabi ko naman habang nag-iisip ng epektibong palusot. "I-I just happen to secretly practice some martial arts during my spare times. And out of anger earlier, I accidentally used it." Sabi ko habang pinagpapawisan. I am not really good at lying.
"Are you sure?" Tanong nya naman habang tinitigan ako ng matagal.
Parang hindi talaga maniniwala ang isang to sa mga palusot ko, ah. Sabihin ko nalang kaya ang totoo?
"Where the hell is Gale!!"
Nagulantang ang lahat nang kasama namin sa loob ng cafeteria nang biglang may sumigaw matapos sipain pabukas ang pinto nito.
"It's Sunny."
"He's the top five martial artist in the Academy, right?"
"I heard that Sanjo was humiliated by one of his classmates earlier. Guess he's here to retaliate?"
"It makes sense since Sanjo is his brother."
Matapos marinig ang mga pinag-uusapan ng mga kasamahan namin sa cafeteria ay pinukol ako ni Kelly ng kinakabahang tingin.
Kaya napatingin ako sa lalaking sinasabi nilang kapatid ni Sanjo. Isa itong matangkad na lalaki, nasa 5 foot 11 ang height nito, at matipuno ang build ng katawan. May tattoo ito sa bandang leeg na syang dahilan kung bakit maangas at matapang itong tingnan. May kasama syang dalawang lalaki na tulad nyang malalaki rin ang katawan at nakatayo ang mga ito sa right side nya. Habang nasa left side nya naman nakatayo si Sanjo.
Sa may likuran nila nakatayo ang ilang mga estudyante at kadalasan ay mga kaklase namin kanina. Mahilig ding makiusyuso ang mga ito, eh.
"Nandun sya." Narinig kong pabulong na sabi ni Sanjo kay Sunny sabay tingin sa banda namin ni Kelly.
Nagkasalubong ang aming mga mata ni Sunny nang tumingin sya sa banda namin. Galit na galit ang mga mata nito habang nakatingin sa akin.
"So you're Gale, huh? Let's see how good you are." Sabi nito sabay sugod sa akin.
"Eat my Northern Fist!" Sabi nito sabay talon patungo sa akin habang parang naiwan ang kanyang kanang kamao. Sa isang tingin lang alam kong kukuha ito ng momentum upang mas mapapalakas ang suntok na bibitawan nya.
"Kelly, umalis ka palayo sa akin." Kalmado kong sabi kay Kelly habang nakatingin sa papalapit na si Sunny.
"Yahh!" Sigaw nito nung nasa isang foot nalang ang layo nya mula sa akin. Siguro iniisip nyang tatamaan na ng suntok nya ang aking mukha, dahil wala na akong tsansang makailag o masangga ang kanyang atake dahil sa lapit ng distansya namin at milliseconds nalang ay dadapo na ito sa akin.
Pero sa loob ng milliseconds na iyon ay pasimple kong itinaas ang aking kamay at kalmadong sinalo ang malakas na suntok ng kanang kamay nya.
Kung isang normal na tao ang sasalo sa suntok na iyon, may possibility na mababali ang kamay nito. Kasabay kasi ng suntok na yun ang buong bigat ng katawan dahil sa pagtalon nya at dagdag pa yung momentum na kinuha nya bago bitawan ang suntok.
Pero para sa akin, isang normal at mahinang suntok lang yun. Kahit na sa dulo ng ten story building pa sya tatalon upang suntukin ako. Kaya ko parin itong saluhin nang hindi natitinag ang aking kamay.
"What?!" Gulat na gulat na sabi nya nang makitang nasalo ko ang malakas na suntok nya. Sinubukan nyang bawiin ang kanyang kamay pero hindi nya ito makuha dahil sa higpit ng pagkahawak ko rito.
Gulat na gulat din ang lahat nang nanonood sa amin dahil sa ginawa ko.
Well, wala na akong magagawa pa. Hindi ko na maitatago pa ang aking ability dahil sa mga pangyayari.
"Yahh!"
Napatingin ako bigla sa banda kung saan naroon ang dalawang kasama ni Sunny nang marinig ko silang sumigaw. Kaya nakita kong sumugod din silang dalawa sa akin.
With a swift move, I squeeze and twisted Sunny's hand making him turn behind his back then I pushed him towards his two companions.
Yung mga atake ng dalawang kasama ni Sunny ay sa kanyang katawan mismo tumama dahilan upang mapaungol sya sa sakit. Samantalang yung dalawa naman ay tumilapon kasabay ni Sunny dahil medyo napalakas yung pagtulak ko sa kanya.
Hindi na nakatayo ang tatlo dahil pare-pareho silang nawalan nang malay matapos tumama ang kanilang mga ulo sa matigas na sahig ng cafeteria.
Gulat na gulat ang lahat nang nanonood dahil sa nakita. Isang move lang ang ginawa ko ay napatulog ko kaagad ang tatlong kilalang magagaling sa martial arts na mga estudyante.
Dahil parang nasa state of shock pa ang lahat, dali-dali akong tumakbo palabas ng cafeteria upang hindi magiging center of attraction.
"Not bad. You made those three weaklings sleep with just a single move. As expected for a self proclaimed hero." Napatigil ako sa pagtakbo nang marinig ang isang aroganteng boses mula sa aking likuran.
"Who are you?" Tanong ko sabay lingon dito. Pero nagulat ako nang wala akong makitang tao sa aking likuran.
So sino yung nagsasalita?
"Let's see what a self proclaimed hero can do against the Class A Assassin of the Golden Circle."
Ibang boses na naman ngayon ang aking narinig, but this time nakita ko na kung sino ang nagsasalita.
Isa itong lalaking nakasuot ng madilim na salamin, donning in a long black coat that made him look mysterious. Beside him is a guy wearing a mask which only revealed his eyes like a ninja, his hands each carried a short, shining sharp knives.
Who are these guys? I can feel that something is off with them. I can also sense that they're dangerous.
And what the heck is a Golden Circle?