บท 28: Maggy
THE SIGHT of Eury Suniga under her gorgeous gown, hang on the ceiling lifeless— horrified her extremely. "Who did this to you?" she asked despite her trembling knees. She suddenly remembered how her sister begged Brandon about the arranged marriage. Nasundan din iyon ng hindi pagkakaunawaan kaninang tanghali. Kung hindi lang hinarang ni Simon ang lalaki, tiyak baka nasaktan na nito ang kapatid niya. Kaya dumiretso ito sa kanilang ama para magsumbong.
Killing her sister will be his last card. He hung her sister to hide his real crime.
This is all your fault, Brandon. You'll pay for this.
Galit ang pumuno sa kanyang mga paa upang magkaroon ng lakas na makatakbo palabas. Doon siya dumaan sa fire exit na tatagos sa maliit na gate. Mabigat sa kanyang kalooban ang gagawing paglayas. Pero kailangan niyang iligtas ang sarili para sa makasariling pasya ng kanyang ama.
She was wrong when she pushed hard to win their attention. The truth was it was okay to be unnoticed. She run like a suspect. It's better to be away than stay and live like a puppet. They will just manipulate her life like a pawn on a chess game.
May dumaang pick-up truck ng mga gulay. Mabagal ang kilos noon kaya nakasampa siya sa likod. Mugtong-mugto ang mata niya kakaisip sa kanyang kapatid na nilapastangan ng taong naging sakim sa pagmamahal. The thought of her sister trying to survive from Brandon's assault, pierce her chest.
Wala manlang siyang nagawa para tulungan ito. Kung sana nakialam siya noong mga panahong nakita niya itong umiiyak. Niyakap niya ang kanyang mga tuhod at sinubsob doon ang kanyang ulo.
I'm sorry. I'm sorry that I didn't come when you need me. I'm just near you, yet, I let my self-happiness covered my vision to see that you are helpless and alone. That you needed me.
Nakatulog siya sa kakaiyak buong biyahe. Nagising lamang siya nang may malaglag na repolyo sa braso niya. Tirik na ang araw. Salamat sa takip ng mga gulay ay may nasilungan siya. Hinawi niya iyon at sumilip kung nasaan na sila. Ganoon nalang ang gulat niya nang tumambad ang matatayog na gusali at malalaking pangalan ng ibat ibang istablisyemento.
Huminto ang sasakyan sa isang crossing. Doon siya bumaba at ginawang pambayad ang kanyang bitbit na cellphone. Gulat na gulat ang mag-asawang matanda na sakay siya ng mga ito.
"Anong lugar na po ba ito? Malapit lang po ba rito ang Main Owl City?" tanong niya sa dalawa na hindi pa rin makapaniwala.
"Nasa South ka ng North Gate ka, Hija. Kapag diniretso mo iyan ay terminal na magdadala sa iyo patungong Main Owl City," ang matandang babae ang sumagot. Siniko ito ng asawa nito, halatang walang tiwala sa kanya. Bumulong pang baka nababaliw siya.
"Thank you so much. Ingat po kayo sa biyahe niyo!" Hinawakan niya ang laylayan ng kanyang dress at tumawid sa kabilang kalsada. Ininda niya ang mga matang panay ang lingon sa kanya habang naghahanap ng pawnshop. Isasangla niya ang kanyang suot na kuwintas at hikaw na suot.
She need to go to the Owl City to find Maggy. Pagkakuha niya ng pera ay bumili agad siya ng bagong damit. Sinunod niya ang pinayo ng dalawang matanda. Lulan ng bus ay tahimik niyang inisip ang tinalikurang buhay.
Sa isang iglap ay naging palaboy siya. Sumusugal sa ilalim ng araw para hanapin si Maggy. Bagaman wala siyang ideya kung buhay pa ba ito o kung nasa OCM pa rin nakatira. Basta isa lang ang tiyak niya kung saan makikita ito.
Swizz Agency.
Nagtanung-tanong siya sa mga nakakasalubong na tao kung saan iyon. Isang Police Officer ang nagsabi ng eksaktong lokasyon kaya't tinunton niya agad. Malayo palang ay tanaw niya na ang logo ng nasabing agency. Malaking binaligtad na dollar sign. Ang tower noon ay napapagitnaan ng lima pang malalaki ring gusali.
It was like L.A.
Papasok palang siya ng double door ay hinarang na agad siya ng mga security guard.
"Can you please call Miss Maggy for me? She is my Auntie's friend. Please!"
"Sorry, Miss. Hindi namin kilala ang tinutukoy mo."
"Come on. That's impossible. Her whole name is Margerine Consuelo. She is working here as a designer, how come that you didn't know her?"
Naguguluhang nagkatinginan ang dalawang security guard. Ang isa ay nag-raradio na, habang ang isa ay matapang na humarap sa kanya. "Hindi po kasi puwede sa loob ang attire niyo, ma'am. Pasensiya na. Ginagawa lang po namin ang aming trabaho."
"Just tell her, Thaysky Suniga is here. She knew me. She's my Auntie's best friend."
"Pasensiya na talaga, Ma'am."
She's losing her temper. Pinagtitinginan na sila ng mga naglalabas-pasok na tao, pero siya lang talaga ang bawal. Hindi siya puwedeng bumili ng slacks dahil kakapusin ang budget niya, kaya nauwi sa leggings at puting t-shirt.
"She is with me. Let her in, Sir."
Napaatras siya sa biglang pagsulpot ng isang ginang na may maamong mukha. Ang kausap naman niyang security guard ay bumati rito at nahihiyang yumuko sa harap niya.
"Halika, Hija. Sumama ka sa akin at pupuntahan natin si Maggy sa station niya." Hinawakan siya nito sa kamay at inakay papasok sa bulwagan ng gusali.
The central lobby's luxurious ambiance and calm fragrance made her felt out of the country. Axis made her experience the L.A. and New York Fancy Party, this kind of place is not new to her. The working elevators, glistening huge chandelier, corporate people and busy street day and night.
Ganito ang nakagisnan niyang mundo sa Australia.
Pinasadahan niya ng tingin ang mga empleyadong bumabati sa kanyang kasama.
Mrs. Aldrich? Is she their boss?
Dumiretso sila sa elevator. Doon lamang siya pinakawalan nito.
"Maggy is a talented woman. I like her designs."
She watched her from the reflection of the mirror. Her sweet voice made her heart calm and relax. She might be looking old but her beauty is undeniable. She is looking wealthy and respectable too. "Yes, Madame. She had a good hand that can make a piece of art."
Bumukas ang elevator sa ikalimang palapag kung saan naroroon ang designing team. Isang lalaki ang lumapit sa kanila, bumati ito sa kasama niyang matanda bago sa kanya.
"How may I help you?"
"Lance, she is looking for Maggy. Is she here?" Mrs. Aldrich said.
"Yes, Mrs. Aldrich. This way, please!"
Dinala sila nito sa loob mismo. Kahit nakatalikod ay nakilala niya agad ang abalang si Maggy. Gulat na gulat ang babae nang makita siya nito. Lalo at kasama pa niya ang mahinahong ginang.
"Thanks for the assistance, Mrs. Aldrich. How can I pay your kindness?"
"It's a small thing, Maggy. Besides, I like this young lady."
"I'll never forget your kindness, Madame. Not now, but soon I'll pay you handsomely. Thanks again and take care." She reached her for a quick peck. The same thing with Maggy. When they finally alone, she pulled her going out to explain how she come there.
Saktong break time kaya lumabas sila para kumain. Pinaliwanag niya ang buong detalye rito nang hindi umiiyak. Hindi niya na binanggit ang tungkol sa paghihiganti. Nag-suggest ito na bumalik sa Australia pero tumutol agad siya. Magiging madali sa kanyang ama ang ma-trace siya. Hiniling niya ritong itago siya. Kahit sa mismong kaibigan nitong si Axis. She need to hide. To stand on her own feet. To reach her dream. To be her sister's dream.
"Hindi ko alam kung bakit may mga ganyang magulang. Samantalang ako ay hindi magkaanak. Sa akin ka na tumuloy. Tutulungan kita, kahit pa hindi ako ganoong karangya gaya ni Axis."
สถานะพลังงานรายสัปดาห์
-- การจัดอันดับด้วยพลัง 
-- หินพลัง