บท 867: II Chapter 9 With that Sweet Smile

(Sean POV)

Itinuro sa akin kung saan ako pupunta na pinigilan na nga ang mga tauhan ko na sumunod sa akin. Territoryo niya ito. Anong magagawa ko.

"Obey them." na pati ang secretarya ko kailangan na maghintay din.

Nakita ko na ang lalaking matagal din gusto ko siya makilala ng mapag-isipan ko nan gang mapabagsak siya. Nakatayo ito sa isang tulay na patulog ang agos ng tubig. Tunog nito ang maririnig sa boung paligid.

"Pareho pala tayong mahilig manatili sa labas kahit ganitong oras." bati ko sa kanya. Nang lumingon ito sa akin. Isang ngiti kaagad ang inabot niya na parang kisapmata lang na nawala dahil napangisi na ito.

"Have a drink, Mr. Herald." alok niya. Alam kong mas bata pa ito sa akin. Bigo ba talaga ang proposal niya? Talaga lang?

Umiling ako sa kany. "So dr. Luigi, alam kong napag-aralan mo na ang agreement na isinagawa ng tauhan ko."