บท 972: Chapter 104 Don’t worry

(Sena POV)

"Sean…" magsasalita pa sana ako ng biglang binuhos ni Sean sa ulo ng babae ang laman ng tasa niya. Kumilos kaagad ako para itayo yung babae at si Sean, tumayo sa kinakaupuan nito at napatalikod na pumunta sa may bintana. 

Ako na itong napapikit dahil, inubos ko na nga ata ang pasensya ko sa kanya. Bad timing at parang dito pa sa empleyada niya mabubuhos ang pagmamatigas ko sa kanya. 

Lumapit ang mga kasamahan ng babae kanina at sila nga ang humila dito palabas. Di ko alam ang gagawin ko. talaga bang gusto ni Sean na mandamay ng mga inosenteng tao sa problema naming dalawa. 

Sa totoo lang di naman ito problema Sena. Kung tatangapin mo nga ulit si Sean sa buhay mo. Gusto lang nito patunayan na sincere siyang maibalik ang relasyon namin. 

Napatitig ako sa tsaa. Kinuha ko ito… at lumapit kay Sean. Buntong hininga ko ang nagpapansin sa kanya na ikinaharap nito sa akin.