บท 520: Kamatayan o Pagsunod!

Makikita ang pagdaloy ng sariwang dugo sa madamong lupain na nakapagpapula rito. Kasalukuyan pa ring gumagalaw nang kaunti sa mga sandaling ito ang napugutang ulo ng lalaking nawala sa kanyang sarili.

 "Ang aura na ito ay parang isang rosas. Maganda pero matinig." Iling ni Luo Feng sa kanyang ulo. "Agad na magiging isang demonyong walang sariling rason o pag-iisip ang isang tao sa oras na tuluyan niyang hindi kayanin ang tumitinding willpower nito. Wala itong pinagkaiba sa kamatayan."