บท 2: Chapter 2 Reason to love
Chapter 2
Reason to love
"It's nice to be back ! Sigaw ko nong bumaba ako sa kotse na sinasakyan namin,
Halos mapaiyak ako sa tuwa sa wakas naka uwe na din,
Hindi ko na pinansin sila jerome at prisley dahil sa tuwa agad ako tumakbo sa bahay,
At naabutan ko ang madrama kung nanay na nagluluto sa kusina.
"Ma! Sigaw ko sa kanya at yinakap siya.
"Nak mob! Masayang yumakap din siya sa akin.
"Namiss kita nak! Ilang taon ka din di umwe naiiyak na sambit ng aking ina habang yumakap sa akin.
"Tama na yang kadramahan niyo turan ng aking kaptid habang dinadala ang gamit ko sa kwarto ko.
Natawa nalang ako sa kanya. At Umalis sa kusina dahil dipa tapos magluto ang aking ina.
Naabutan ko sa sala ang aking kaibigan na si prisley na nakangiti na umoupo.
"Ohh? Bat ka nakangiti tanong ko sa kanya at ang loka loka yumakap sa akin and nagulat ako don.
"I miss u mob sabi nito sa akin habang bumibitaw siya sa akin.
"Ako rin naman cyst! Anu kaba andito na ako ohh! Natatawa kung sabi sa kanya.
"Kumosta kana? Tanong ko sa kanya! Okay naman kahit papano sagot nito sa akin.
Awkward moment.
Iba parin talaga ang personal na naguusap kaysa sa phone or video call lang, nong 5 years naming di nagkita in person nitong nakaraang dalawang taon lang kami nagkausap sa phone at that time I know everyting is okay na sakin.
To change the environment i ask her na sumahan ako maglakad lakad U know wala ako jetlag eh.
"Ehh? Nagtatakang tanong nito sa akin, wala kabang jetlag mob.
"Saka na ako magpahinga gusto ko mona maglakad lakad na miss ko din ang lugar natin sagot ko sa kanya.
"Ehh kung ganon sige ba! Sagot nito sa akin.
Sabay na kami tumayo at bago kami lumabas ng bahay humingi mona ako ng permiso sa aking ina bago kami umalis.
Lakad lang ang ginawa namin ni prisley at mukhang nag enjoy naman kami at parang wala lang nangyari sa amin 5 years ago, lahat nang tao na nakakasalamoha namin ay bumabati sa amin lalo na sa akin. It was a nice walk until sa di inaasahang pagkakataon.
Tiningnan ko sa Presley she felt awkward ang Me i felt nervous.
At gusto ko umalis sa oras na ito.
I ask her na mauuna ako sa kanya and then she give me a why look? Sabi ko sa kanya Pagod na ako,
I see a dissapointment look at her face pero di na ako nag padala it was rince and dipa ako ready na makaharap siya.
I give a node to Rince before i Lived and dikona hinantay si prisley at naglakad ako paalis sa kanila.
Diko namalayan nasa likod ko pala si prisley and she call me.
Tumigil ako para hintayin siya at dinaman kalayoan bahay namin. Kan.. Na anu yon kasi , nag aalangan sambit nito.
"Wag mona yang mga bagay na yan prisley nakalimutan kona yon 5 years ago I give her a smile before I walk at ganon din siya.
( deep inside Andito parin ang sakit, subra ako ja attach kay Rence At malabo na mawala yon pero need ko gawin lalo nat may tao na handa ako mahalin higit pa kay rence)
Dina nagsalita si Prisley dahil siguro ayaw din niya paguspan ang mga yon lalo na kakabalik ko palang.
Nang makarating kami sa harap ng aming bahay ay napagdisisyon naming omowe mona ng kanya kanyang bahay kasi magbihis mona siya daw at ako naman ay magpahinga mona.
Nang pumasok ako sa bahay ay dumiritso na ako sa aking kwarto.
Inayos ko mona ang aking mga dalang gamit bago himiga sa aking kama.
Tinitigan ko mona ang boung paligid at tiyaka tumingala sa kisame.
Wala namang masyadong nagbago sa kwarto ko yong medyo kumolay lang at malinis dahil siguro pinaayos ni mama dahik uuwe ako.
Dahil sa pagud ay nakatulog ako ng hindi na nagbihis pa.
Eight pm na nang magising ako.
Nagbishis mona ako ng damit bago bumaba at naabutan ko ang aking mama na nag hahanda ng mamakain namin.
"Ohh mob nak sakto lang ang baba mo kakain na tayo, turan nito sa akin habang inaayos ang mga plato.
" Tulongan na kita ma! Yaya ko sa kanya.
"Wag na tawagin mo nalang si Jerome sa labas. Utos ng aking ina sa akin.
"Cge ma, Tugon ko sa kanya.
Nakita ko si jerome sa labas at may kausap na lalaki,diko ito makita dahil nakaharang ang pader sa mukha nito.
" Jerome! Tawag ko sa knya ng makalapit na ako sa kanya.
"Bakit kuya? Tugon nito sa akin. Lika na daw kakain na tayo,sagot ko ng makalapit na ako ng lubosan sa kanya.
"Ahws okay. Tugon nito sa akin.
Nagulat ako sa taong kausap ni Jerome si Jonah ( Lalaki yan) Kapatid ni rence.
Ngumiti lang ako sa kanya at ganon din ang tugon nito sa akin.
Nauna na akong bumalik sa loob kay jerome. At dinagtagal ay sumonod na rin siya sa akin.
"Nak kumosta na pala ang tiyahin mo don sa Singapore , tanong ng aking ina habang sumasandok ng kanin.
"Okay naman siya ma , alam mona kahit busy palagi di niya nakakalimutang magpaganda natatawa kung tugon sa kanya.
"Ohh kuya nga pala ang promise mong sapatos baka nakalimutan ko ha; pagiiba ng tanong ni jerome.
Natawa nalang ako sa kapatid ko kasi dalawang taon na nitong hinihingi sa akin.
"Naku jerome yon ba diko makakalimutan yon tugon ko sa kanya,
" Yown the best ka talaga kuya. Masayang sabi nito.
"Usha matapos mo kumain kunin monalang don sa kwarto nasa gilid ng kama ko pati yong bag na nandon na tabi ng cartoon sayo din yon lahat. Sabi ko sa kanya.
Ngumiti lang ito bilang tugon nito sa akin.
"Haist naku kilan talaga mob spoild mo yang kapatid mo , sabi ng aking ina.
" Ma naman minsan lang ako ganyan. Natatawa kung sabi kay mama.
Tinapos namin ang kainan ng masaya at mga kwentong nakakatawa tungkol sa akin at sa kanila, masasabi ko talaga na na miss ko ang pamilya ko.
Thank you 😄😄 for reading
CHAPTER 2
Reason to Love
Y.Y
สถานะพลังงานรายสัปดาห์
-- การจัดอันดับด้วยพลัง 
-- หินพลัง