บท 332: Ang Bastos Sa Kanto I (Part 21)
I'm here at the library, busy doing my things. Naks! English! Yun nga, nandito ako sa library at gumagawa ng draft ng sulat para kay Chance,yung sa project namin. Masarap din tumambay dito sa library kasi aircon at sobrang lawak.
"Kaya pala. Now I understand." boses ni Khaim sa likod ko kaya agad kong tinupi yung papel.
My gowd! Nabasa nya ang sulat? Kaya nilingon ko agad sya.
"K-khaim! Anong ginagawa mo dito?"
"Para saan ba ang library? Ikaw talaga." nakangiti nyang sabi at pumwesto sa harapan na bakanteng upuan at naupo. "Huwag mo na yang takpan,nabasa ko na. Im sorry kung binasa ko."
"Ano,uhm.."
"Its okay Kiji. Atleast ngayon alam ko na ang rason kung bakit hindi mo ako magawang mahalin. Makakapag move on na ako." aniya at binuklat na ang dala nyang libro.
"Sorry Khaim. Hindi ko din kasi mapigilan eh. Uhm,nakakahiya sayo. Gusto mo isauli ko na din yung phone?" ang nahihiya kong sabi.
"Bakit mo isasauli? Regalo ko yan. And besides you don't have to feel guilty. Masaya ako na nasa tropa lang ang mahal mo. Sana lang mapansin nya ang damdamin mo. Or else--"
"Liligawan mo ako ulit?" pamumutol ko sa sasabihin nya,napangiti naman si Khaim.
"Silly,may iba na akong nagugustuhan,taga sa amin. What I mean is,dapat mapansin ka na nya,or else baka maunahan sya nung isa mo pang manliligaw."
Napangiti ako dahil dun. Kahit siguro anong mangyari hindi mapapansin ni Chance ang damdamin ko,napaka platonic kaya. At isa pa,masaya ako na kasama si Ohm,nung isang araw eh namasyal kami. I like him,hindi imposibleng mahalin sya.
"Masaya ako para sayo,Khaim. Sorry talaga ah? At saka alam mo ba,si Ohm? Okay sya. Oo nga at mahal ko si Chance pero imposibleng mapansin nya ako,kahit pa siguro umulan ng napakadaming pokemon hindi nya mapapansin ang damdamin ko." sabi ko at ngumiti. Natanggap ko na sa sarili ko kung hanggang saan lamang kami ni Chance.
"Huwag kang magsalita ng tapos. Nothing is set in a stone. Maaaring may magbago pag nabasa nya ang sulat na yan. At alam mo kung anong tingin ko kay Chance?" ani pa ni Khaim,mas inilapit ko tuloy ang mukha ko para mas madinig sya,humina kasi ang boses nya.
"Ano?!"
"Kampante sya. Kampante syang hindi mo sya iiwan o ipagpapalit. Para bang iniisip nya na,whatever happens sa kanya ka babagsak." pabulong na sabi ni Khaim.
"Ano ka ba?! Hindi yun mag iisip ng ganon?! Hindi naman kami magjowa no?!" frustrated kong sabi at ngumiti lang si Khaim.
Naalala ko tuloy nung akala ko tulog na si Chance at sinabi kong lagi lang akong nasa tabi nya. Yun ba ang pinanghahawakan ni Chance?
Nang uwian na,paglabas ko ng gate ay nakita ko agad ang nakangiting si Ohm na naghihintay.
"Mag isa ka ata? Nasan mga tropa mo?" aniya ng lumapit sa akin. Actually,may isang subject pa pero umuwi na ako at tinext ko nga si Ohm.
"May last subject pa. Pero gusto ko na kasing umuwi. Pasensya ka na at naabala pa kita." sagot ko naman.
"Its okay. Tapos na din naman lahat ng class ko. Saka missed na din kita." aniya at kumindat. Nakakapanginig talaga ng laman pag gumaganyan na sya,kulang na lang talaga ay maihi ako.
Unti unti na akong naniniwala na maganda nga ako. Kamusta naman? Sa dinami dami ng magandang babae at beki sa Pasig ay ako pa ang nagustuhan ni Ohm? Parang panaginip lang.
"Bolero!" sabi ko at humagikgik sya.
"Gusto mong sumama muna sa bahay? Basta magpaalam ka muna sa parents mo. Mag watch tayo ng movies at ililibot kita sa subdivision." aniya pa at umakbay sa akin.
Hmmmn! Ang bango bango ni Ohm!
"Sige ba!" pagpayag ko,gusto ko din kasi makalimutan muna yung mga iniisip ko. Hindi tama na sa ganitong edad eh lovelife na ang pinoproblema ko.
Agad kong kinuha ang phone ko at nagtext kina Mama at Papa. Nagreply naman sila,letter "K" nga lang. Mag asawa nga talaga sila,walang duda.
Sumakay kami ng jeep na pa crossing,then bumaba kami sa capitolyo. Napakalaking lugar o subdivision kaya ng capitolyo. Hindi ko tuloy maiwasang mamangha,ang yaman din pala ni Ohm,sa bagay ang mga Aboitiz na naririnig ko dati ay mayayaman nga.
Sumakay pa kami ng trycicle,bawat madaanan namin ay may kwento si Ohm,which is nakakatuwa,kasi sya yung tipo ng tao na hindi ka mapapanisan ng laway,madaldal at jolly,yet gentleman.
Bumaba kami sa tapat ng isang napakalaking bahay. Mas malaki pa sa bahay nina Khaim. Literal akong napanganga dahil sa nakita.
"Ang yaman yaman mo,bakit sa Infotech ka nag aaral?" ang hindi ko mapigilang tanong.
"Ayoko sa mga private schools. Nakakasawa,puro pasusyalan. Pakiramdam ko lahat plastik lang." ang sagot nya. Hinawakan ang braso ko at hinila na ako papasok sa loob.
Sa bagay,pataasan ng ihi at payamanan sa mga private schools,pasusyalan mga ganon.
Pagpasok sa loob ng bahay ay mas namangha ako. Hindi ko alam kung ilang beses nagbuka sara ang bibig ko,mukha na siguro akong goldfish kakaganun.
"Ang laki ng bahay nyo,pero walang tao. Sigurado ka bang hindi ka multo? O baka naman haunted house na ito?" sabi ko habang nakatingala sa napakalaki at napaka ganda nilang chandelier,my gowd! Parang mga diamonds!.
"Haha! Tao ako,hindi ito haunted house at walang multo dito. Sadyang abala lang sa negosyo ang mga magulang ko." sagot nya at kumindat na naman.
Huwag mo akong kinikindatan dyan,baka halikan kita bigla!
"Nako?! Huwag kang pakasiguro,may mumu sa library nga eh,sa mansyon pa kaya?!" sabi ko ulit na ikinahagikgik nya.
"Ikaw talaga. Lets go,I'll show you my room." aniya,hinila ako at umakyat kami sa hagdan nilang parang grand staircase ng titanic.
Pagdating sa kwarto nya ay tinikom ko na ang bibig ko. Napaka manly ng interior design,hindi mo iisipin na bisexual sya. Sabagay,lalaki padin naman talaga sya.
Bigla nyang hinubad ang polo nya at kasunod ang slacks nya. Nanlaki mga mata ko. Talagang nakabrief lang sya?
"A-anong ginagawa mo?" halos maghyperventilate na ako. My gowd?! Don't tell me,bibiyakin na nya ako? Am I ready for this?
"Magpapalit lang ako ng pambahay,relax Kiji. I wont do anything na hindi mo magugustuhan." aniya at naglakad papunta sa isang walk in closet. Nang lumabas eh naka brief pa din sya.
Hindi ko maiwasang tingnan ang katawan nya,well proportion na at lumalabas na ang abs,at may karug din sya. Napalunok ako ng madako ang tingin ko sa dako paroon.
Mas malaki kaya yon kesa kay Chance?
Nyeta!?! Kung anu-ano na ang iniisip ko. Napansin ko na lang na nakabihis na si Ohm at nakatitig sa akin. Sando na white at basketball shorts ang suot nya. Mas gumwapo pa sya lalo.
"Ahm,ano na ngayon?" ani ko at tumingin sa paligid.
"Ano ba gusto mo? Ang mag watch ng movie o mag gala sa buong capitolyo? Then pag uwi swimming tayo sa pool namin." aniya at lumapit.
"Gala na lang then swimming!" excited kong sabi. Im sure this time,wala ng tutulak sa akin sa pool.
Pinaghintay nya ako sa labas ng bahay. Paglabas nya sa may gate ay naka motor na sya. Wow! Astig! Dagdag pogi points.
"Tara!" sumakay na ako sa likod nya na sobrang excited. "Yumakap ka ng mahigpit. Kakaiba dito sa capitolyo."
Yumakap nga ako,amoy na amoy ko ang bango nya,nanginginig ang kalamnan ko grabe.
True to his words,kakaiba nga dito sa capitolyo. Taas baba ang mga kalsada,tuwing tataas at bababa ay mas hinihigpitan ko ang yakap kay Ohm.
Ang dami naming inikutan,halos hindi ko na matandaan yung ibang street na dinaanan namin. Madami ding bumabati sa kanya,ako naman ay napapayuko na lamang dahil sa hiya.
Nang matapos ay umuwi na kami para magswimming. Gusto ko talaga sana pero tumanggi na ako. Gabi na at kailangan ko ng umuwi dahil kailangan ko pang mag aral at ituloy yung sulat.
"Pasensya na talaga,Ohm. Pero sobrang nag enjoy ako. Huwag ka ng mag abalang ihatid ako." sabi ko kay Ohm,ngumiti lang sya.
"Ayos lang. Sobrang nag enjoy din naman talaga ako." aniya. "Ihahatid kita hanggang sa labas lang ng capitolyo."
Pumayag na ako dahil ayoko din naman maglakad. Pagdating sa labas ng capitolyo ay bumaba din sya sa motor.
"Salamat talaga!" ani ko. Pumara na ako ng jeep. Nagulat ako ng lumapit sya at mabilisan akong hinalikan sa labi. Natulala ako at nagwala ang puso ko.
"Mag ingat ka! I love you!" tumalikod na sya at sumakay sa motor nya.
"Hoy!! Sasakay ka ba?!" sigaw sa akin kaya napatalon ako sa gulat.
"Opo! Opo! Eto na nga po!" pagsakay ko ay pinagtitinginan ako. Bakit hindi? Malamang nakita nilang lahat ang paghalik sa akin ni Ohm. Hindi ko mapigilang mapangisi sa kilig.
Ang ganda ganda ko siguro talaga.
"Assumerang bata." sabi ng matandang babae na katabi ko kaya napalingon ako.
"Po?"
"Ang lakas mong bumulong." anito at hindi na ulit ako pinansin. Gusto kong lumubog sa kinauupuan ko sa sobrang hiya.
Nakarating ako sa bahay ng eksaktong alas otso. Tahimik na,hindi ko alam kung dumating na sina Mama at Papa o wala pa ba sila. Nakaramdam ako ng gutom at dumiretso muna sa kusina. Nagtaka pa ako na may Jollibee na take out sa lamesa.
"Mukhang binilhan ako nina Mama at Papa ah? Makakain nga muna." at yun nga,kumain muna ako. Pagkatapos ay nagtoothbrush na at pumasok sa kwarto,pagbukas ko pa lang ng pinto ay natigilan na ako.
Si Chance,natutulog na naka brief! Nakakalat sa kama ko yung mga notebooks nya.
Bakit nandito na naman sya? Wala ba syang bahay? Pinalayas ba sya o may problema sila sa bahay nila?
Agad akong lumapit at kinuha ang mga notebooks nya at inilagay sa may bedside table.
Tinitigan ko sya,napaka gwapo talaga ng bastos na ito,hindi mo iisiping manyakis sya pag tulog. Sunod kong tiningnan ang katawan nya,sakto lang ang katawan nya para sa edad nya,may mga buhok na din sa kilikili,parang ang bango ng kilikili ng gago.
Napalunok ako ng matitigan ko ang gitna nya. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Ilang beses ko na yun nahawakan at nakita,but still iba ang dating sa akin. Ganun siguro talaga kasi mahal ko sya.
Huminga ako ng malalim. Kahit gaano ako nadedemonyong gumawa ng hindi maganda ay hindi ko pa din gagawin. Respeto sa kanya at respeto sa sarili ko. Kung anong meron kami ni Chance ay dapat makontento na ako.
Nagbihis na ako ng pambahay at sa may sala ako gumawa ng mga homeworks. Nang makaramdam na ako ng antok ay pumasok na sa kwarto at tumabi kay Chance.
Chance,huwag mo akong sanayin sa ganito. Baka pag nasanay ako ay bigla namang mawala.
Tinalikuran ko sya. Ilang saglit pa ay naramdaman kong may yumakap sa akin. Nagkarambola ang puso ko,nag init ako na hindi ko maintindihan.
Hindi ako nakagalaw,mas siniksik nya ang sarili nya sa akin,humigpit ang yakap nya at naramdaman ko ang matigas na bagay na iyon na tumutusok sa aking likuran.
"Kahit ano ka pa. Akin kang buwisit ka." ang sabi ni Chance na nagpatindig sa mga balahibo ko.
Nagsasalita sya ng tulog. Pero iba ang epekto ng sinabi nya.
"C-chance."
"Kiji,bakit ka pa naging bakla?"
สถานะพลังงานรายสัปดาห์
-- การจัดอันดับด้วยพลัง 
-- หินพลัง