บท 2: PROLOGUE
takboooooooo.....bilissss....sigaw niya di kalayuan sakin,matiim ako nitong tinitigan..sa pagkakataong yon ay wala na akong nagawa,nag aalangan man ay mabilis akong tumakbo.
habang tumatakbo ako papalayo ay dinig na dinig ko ang mga maiingay na putok ng baril.mga sigawan,mga iyak at hinagpis ng mga biktima.
tulong...miss tulongan mo ako...Isang babae na may hawak na bata,nakakaawa ito,nasusumamo itong tulongan ko Siya.
nag aalangan man ako ay may kung ano sa paa Kong naglakad sa kinaroroonan ng babae.
ate Tara Po,yakag ko sakanya na pinipilit ko siyang itayo,ngunit hirap ito.
iligtas mo Siya,Ikaw na Ang bahala sakanya..turan niyo na inaabot sakin ang baby na hawak niya.
aah ate hali kayo,makakaligtas po kayo..pag aalinlangan ko sa pag abot niya sakin sa anak niya.
ngunit sa pagkakataong yon ay di na niya kinaya natumba na ito at buti nalang ay naagapan ko at nasalo ko ang baby.mabilis kong kinarga ang baby at itinakbo papalayo,binilisan ko pa ang takbo,ngunit may biglang humarang sakin isang nakakatakot at galit na galit na mukha.agad nito itinuon ang hawak nitong baril sakin.nanginginig akong napahawak sa sangol niyakap ko ito.pilit Kong pinipigilan ng luhang nagbabadyang pumatak saking mata,luha ng puno ng takot
ipinikit ko ng aking mata at inihanda ang sarili na mawala.kasabay ng malakas na putok ng baril ay ang pagtalsik ng maraming dugo,unti unti akong napaluhod...
สถานะพลังงานรายสัปดาห์
-- การจัดอันดับด้วยพลัง 
-- หินพลัง