ดาวน์โหลดแอป
90.49% 遇见,傅先生 / Chapter 2713: 第2914章 在外面长大了

บท 2713: 第2914章 在外面长大了

叶繁星望着自己儿子,感觉眼泪都快要落下来了。

  毕竟傅城是这么一次离开家里这么久,她还挺不习惯的。

  她站了起来,道:“小城。”

  傅城本来觉得挺尴尬的,现在看到母亲,心里一暖,“妈妈。”

  叶繁星的眼神太过温暖了,让他的心都快融化了似的。

  叶繁星走过来,望着自己儿子,问道:“吃饭了吗?”

  “我吃过了。”傅城回道。

  叶繁星把他领到厨房去了,“还有专门给你留的吃的,妈妈知道你要回来,给你留了很多吃的呢。”

  叶繁星献宝似的把吃的都拿了出来,傅城望着母亲,说:“不用了,我都吃过了。我又不是小朋友,吃饭这件事情,还是知道的。”

  叶繁星说:“也是。”

  她也不知道为什么,就觉得,孩子离开了自己,在外面,好像长不大似的。

  当年傅思阳出国的时候,年纪比傅城现在小,他刚走的有一段时间,叶繁星每天都睡不好,恨不得每顿饭的时间都给他打电话。

  但他在国外,又有时差,有时候就只能算了。

  虽然傅城说了不用,但叶繁星还是拿了些吃的出来,陪着儿子坐了下来,“在外面怎么样?有没有遇到什么有趣的事情?”

  没有问他为什么要离开,反而是关心他在外面遇到了什么。

  傅城望着叶繁星,收回自己在傅思阳面前说的不想当傅家人的话。

  他道:“我去了一个餐厅,那个餐厅都快倒闭了,不过,因为我,他们又好起来了。今天我走的时候,老板还舍不得我呢!他想把我留下来,让我继续在他那里工作。”

  “老板应该是个挺好的人吧。”叶繁星听着他说起趣事,很温柔地听着。

  傅城点头,“嗯,他人很好,他家里有两个孩子,孩子很可爱,他是个很好的爸爸。才不像我爸,凶得不行。”

  “……”傅景遇刚刚走到门口,就听见某人吐槽他的话。

  叶繁星抬起头,看到傅景遇,笑道:“你爸来了。”

  傅城听完,没有回头,只是装作不知道似的,继续吃着自己的东西。

  没办法,怂!

  他甚至感觉得到,父亲一来,他又要被骂了。

  傅景遇走了过来,望了一眼傅城,说:“回来了?”

  傅城说:“是哥哥求我回来的!”

  “……”傅景遇望着自己这个欠扁的儿子,“你哥专程去接你,还接错了?他求你回来的?”

  “大不了我等下就走。”虽然心里不是这么想的,但他离开家以前,跟父亲的争执,还是让他很在意。

  自然也说不出来什么好听的话。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C2713
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ