ดาวน์โหลดแอป
15.23% 遇见,傅先生 / Chapter 456: 第456章 星星又饿啦!

บท 456: 第456章 星星又饿啦!

她刚靠近傅景遇就知道是她,低眸看着她放在自己腰间的手,轻轻握住,“怎么突然出来了?”

  她刚刚说要去工作了。

  叶繁星抱紧他,脸贴在他后背上,“想你啊。”

  “……”

  天已经黑了,屋里亮着灯,灯光将两人的影子投在地上,紧紧的贴在一起。

  南川的夜里有些凉,叶繁星抱紧傅景遇,说:“大叔,你真好。”

  因为她,他专门做了这么多。

  傅景遇没有出声,两人静静地待了一会儿,傅景遇问道:“你工作做完了?”

  “还没呢。”叶繁星说:“我现在有点饿。”

  他们从叶家回来之后,是吃过东西的。

  这才……

  傅景遇看着时间,才两个多小时,他有些不敢相信地道:“怎么又饿了?”

  看着她的小身板,他实在难以想象,她怎么能够饿得这么快。

  叶繁星也不知道自己怎么能饿得这么快,期待地提议:“我们去吃点东西吧?”

  傅景遇问道:“想吃什么?”

  “要不去街上吃?”这边到了晚上,很是安静,夜有点深,不过街上应该会热闹一些。

  傅景遇看了她一眼,“好吧。”

  虽然他之前有在这边住过一段时间,但,并没有怎么去镇上转过。

  两人也没有坐车,直接走着过去的。

  夜晚有点凉,傅景遇牵着她的手,“冷不冷?”

  “还好。”叶繁星挽住他的手,温柔的看着傅景遇,自从他好起来之后,两人还是一起出来。

  这换在以前,是根本不可能的事情。

  他那时候坐着轮椅,很多地方都不能走着去,更别提像现在这样,陪着她去吃宵夜。

  傅景遇感觉她靠了过来,无比依赖地贴在自己身边,忍不住扬了扬嘴角,将被她挽住的手伸了出来,揽住了她的肩膀。

  路上行人很少,两人往前走着,路灯下,他们的影子看起来无比亲密。

  镇上这个点还是挺热闹的,南川经济不发达,主要收入就是各种餐饮。

  这个时候,夜市街上全是卖小吃的,各种烧烤的香味,笼罩在街道上。

  叶繁星已经很久没来过了,牵着傅景遇的手,找了家久违的店,坐了下来。

  虽然这里的店与江州根本没法比,谈不上高级,但这是叶繁星从小长大的地方,小时候的记忆中,这是她最喜欢来的地方。

  这么多好吃的东西,光是看着就很幸福。

  叶繁星坐在凳子上,跟傅景遇说:“我记得以前我和叶子辰过来这边,感觉东西都好贵,什么都买不起。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C456
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ