ดาวน์โหลดแอป
67.73% 我有一座山 / Chapter 1119: 第1095章 我非圣贤

บท 1119: 第1095章 我非圣贤

“没事,到时候让咱妈去医院就行了,不行我也过去看看,你这个原本就带着怀呢,到时候再把你给弄出啥心里阴影来。”于飞摇头道。

  “我又不是没生过孩子,还能把我给吓着了?”石芳的脸上有着不屑。

  “不是怕吓着你,医院里比较乱,不是怕你磕着碰着了嘛。”于飞找了个借口:“等吃过饭没事我去医院看一下,这心意不就到了嘛。”

  石芳想了想说道:“也行,那我就等青青把孩子生下来再去看她,也不知道她生的是女孩还是男孩。”

  “生男生女都一样,女儿也是继承人。”果果忽然说道。

  于飞一听就知道这是在某家墙后面的宣传语,伸手帮她抹掉嘴角的食物碎屑笑道:“好,知道了,女儿也是继承人。”

  小英子伸出自己的小手以示这还有一个呢,于飞笑着揉了揉她俩的小脑袋瓜。

  “赶紧把青菜吃完,这次要是再敢乱丢,你看我揍不揍人。”

  “……”

  ……

  奥伟跟个无头的苍蝇一般在于飞的跟前转来转去,看的于飞是一阵的眼晕。

  “哎哎哎~我说你能不能别转了,看的我头都晕了。”

  奥伟终于站住了,一脸心里没底的表情:“你说这都进去老半天了都没个动静,到底是咋了?”

  “咋了?”于飞笑了一声说道:“那还不是在给你生孩子嘛。”

  傍晚于飞来到医院的时候,青青已经进了产房,五婶子也跟了进去,然后就剩下奥伟跟于飞俩人在走廊里等着。

  “我知道,可是这进去的时间实在有点太长了吧。”奥伟担忧的说道。

  于飞摆摆手道:“行了,你就安心等着吧,你以为生孩子就跟上个厕所一样啊,进去就能出来,这不是还得等嘛,你就消停一会,跟我五叔打个电话,要是没啥事就让他回来一趟。”

  “让我爸回来干啥?”奥伟的表情立马就紧张了起来。

  于飞一阵的无语,不过看他那紧张的样子就没有再继续的刺激他,而是轻声的说道:“咱们家的规矩你又不是不知道,孩子出生十来天就得带且,我五叔不在家谁给你支场子啊?”

  “哦哦~”

  奥伟哦了两声,然后掏出手机到走廊的另一头打电话去了。

  于飞看了一眼产房的大门,心里却浮现了某些早就已经隐藏的记忆,犹记得果果出生的时候,产房外的他同样坐立不安。

  也记得第一次抱果果的喜悦心情,更记得他当时跟那个辛苦了十个月疼痛了半天的女人说声辛苦了。

  唉~

  世事无常!!!


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1119
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ