ดาวน์โหลดแอป
57.56% 我有一座山 / Chapter 951: 第九百二十九章 戏精于飞和咪咕

บท 951: 第九百二十九章 戏精于飞和咪咕

李木子嫣然一笑道:“陆总之前就有过交代,只要你用钱那民宿就算是倾尽家底也要支持,再说了,就算以民宿的名义出钱,那里面还有你的一份呢。”

  于飞点点头道:“好像还真是,不过我记得你好像也有一定的股份,你就不心疼吗?”

  “我那点跟你们比起来就是毛毛雨,没啥可心疼的。”李木子说道:“不过你确定只建三四间就完事了,是不是有点太简陋了?我记得我们那边的村支部都是三四层的办公楼。”

  于飞摊手道:“你们那好歹也算是城关镇了,我们这纯粹就是偏远农村,你看看镇政府的办公楼也不过是三层,我们要是建个三四层的,那不是招人恨嘛。”

  “要不我再捐建一个图书馆吧。”铜铃忽然说道:“也不建那种三四层的,就一个大厅,我看你们村里有很多的小孩子,我再捐一部分儿童读物,剩下的你们自己看着办。”

  “还可以再建一个老年活动室,没事让那些老年人在里面打打麻将什么的,比到处闲逛晒太阳好多了。”李木子接道。

  “那要照这样,还可以……”

  “得得得,再说下去就可以建个县城了。”于飞打断道:“我就想建个村支部,文化广场上已经包含了一些运动设施了,至于图书馆……可以考虑一下。”

  “铜铃你们那边不是有大熊猫吗?让你朋友多发一些大熊猫的照片过来,到时候贴在图书馆里,最起码可以引起那些小孩子的兴趣。”

  “图书馆也可以建大一些,多准备一些桌椅之类的,小孩子当学回家后还可以在里面一起写写作业什么的。”

  于飞有这个想法不是一天两天了,在他上小学的时候,经常就喜欢找人凑在一起写作业,那种几个同龄人凑在一起有着教室的氛围却没有老师管辖的感觉很舒服。

  而且现在的村子里的孩子基本上都算是留守儿童,父母都在外地,家里仅有的爷爷奶奶对他们的生活可以照顾的很好,但却少了那份辅导作业的能力。

  再加上现在的孩子都娇贵,反而让他们失去了很多凑到一块玩耍的乐趣,有了铜铃提议的那个图书馆,相信这一状况会改善不少。

  “那就这样说定了,我这就跟我朋友联系,让她到动物园里多拍一些大熊猫的照片过来。”

  铜铃说着就掏出手机,不过很快她的目光又落在于飞的身上:“咱们先说好了,建图书馆的钱都得由我来出,你不能插手,到时候我要以我的名字来命名。”

  于飞耸耸肩道:“你高兴就好,要是换个人我肯定不会同意,不过你是可以的,因为你这一身衣服都要比一家图书馆贵多了。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C951
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ