ดาวน์โหลดแอป
30.81% 我有一座山 / Chapter 509: 第四百八十六章 太特么吓人了

บท 509: 第四百八十六章 太特么吓人了

要说变化最大的应该是那两只兔子,因为这些天于飞没有时间给它们喂食的缘故,都有些焉不出溜的,不过在看到于飞之后,它们俩立马就来了精神。

  于飞笑了笑之后,顺手扯了两把野草,用绳子给它们拴了起来,他这边刚刚拴了一圈,最初的那一把野草已经被它们给吃光了。

  不得已,于飞再次忙活了一圈,直到两只兔子进食速度慢下来他才结束这一工作,信步来到‘五环’那边,水种依稀可见一道道的银光闪过。

  那是小刀鱼的身影,每条差不多都有手指头那么大,在水环内显得有些拥挤了,这让于飞有些头疼,外部的水文环境还不一定能适合它们生长。

  特别是在入秋以后,那几个鱼塘里的鱼就要出售了,到时候再引起它们的大面积死亡,那就太不值了。

  想到此,他来到湖边上,那里他分几次撒入了一定量的河虾,这个时候也不知道有没有能存活下来的。

  因为了有了山上的那两眼水潭的存在,所以于飞也对这片湖泊进行了开发,此时湖面边上星星点点的荷叶就是他前一段时间放进去的。

  而在最靠近岸边的地方,一些水草也生长了起来,比起外面的那些看起来要茂盛许多,其间还能看到一些青色的身影。

  于飞顿时就乐了,果然数量才是王道,前期那些个鲫鱼一直都没有见到,估计就是因为数量太少了,河虾以盆计的往里撒,终于看到一些了。

  他回身操控着几条刀鱼苗,轻轻的放入到湖内,很快,那几条刀鱼游动了几下之后就消失不见了,等候了一小会,不见有翻肚皮的上来,他立马就开始大规模的转移起来。

  很快,湖面上泛起了一阵阵的银光,而那些水环内,再次空荡了起来,于飞仅留下数十条种鱼,毕竟,鸡蛋不能放到一个篮子里面。

  办好这些事之后,于飞顿时觉得轻松起来,总算是解决了一个问题,至于以后该怎么光明正大的把这些刀鱼带出去,那是需要时机的。

  踏上竹筏,他向着对面的山上晃晃悠悠的荡了过去,挥舞着手里的那根作为船桨存在的竹竿,他忽然想到唐家霸王枪,心下悠荡之际,挥舞了两下,嘴里还说到:“谁说没枪头就捅不死人……唉~卧槽……”

  于飞拿着手里的竹竿一阵的发楞,虽说竹竿还在他的手上,但这一瞬间发生了太多的事情,他需要捋捋。

  他先是犯贱似的学着唐某的样子把竹竿往前一送,然后一个不小心就给脱手了,就在他惊慌失措之际,那根竹竿又回到了他的手上。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C509
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ