ดาวน์โหลดแอป
29.78% 我有一座山 / Chapter 492: 第四百七十章 趴做

บท 492: 第四百七十章 趴做

晚饭的席间,刀叔当真上了一坛老酒,看着那灰扑扑的坛子以及坛子口上的封泥,于飞觉得这就算没有他说的六十年,那至少也得有个三五十年。

  那坛酒倒出来的时候,整个屋内飘荡着一股浓郁的酒香,蒋半仙深吸了一口气,一脸的陶醉状,嘴里还赞道:“好酒,光是闻香就能把人给闻醉了。”

  正在倒酒的刀叔闻言瞥了他一眼说到:“那这样正好,一坛酒就那么点,少一个人喝,其他人就能多分一点。”

  “我也觉得这样分配比较合理。”老妖怪补刀道。

  “你们这就没意思了。”蒋半仙笑道:“喝酒这种事嘛,第一得看喝的是什么酒,第二要看跟什么人在一起喝。”

  “老刀满足了第一个条件,我就是来凑齐第二个条件的,这样喝起酒来才有意思。”

  老妖怪和刀叔同时给了他一个鄙夷的眼神,蒋半仙却对此毫不在意,这让于飞想起了自己的那几个兄弟,谁还不是在互损中建立友谊的。

  ……

  宴席结束以后,老妖怪跟张素琴表示要回家一趟,说的不是药都的那个家,而是老妖怪在京都的那个家,这话一出,蒋半仙立马就笑呵呵的说到:“看来过些日子我又要喝喜酒了。”

  老妖怪没有反驳,只是笑着点点头说到:“到时候一定会让你喝个过瘾的。”

  张素琴对刀叔发出邀请道:“刀哥到时候一定要来哦。”

  “放心吧。”刀叔笑呵呵的说到:“别人结婚办事我可能不一定会去,但要是你们俩事那我一定会到场的,不过到时候你可不要怪我哦,只要我去的话,新郎官当天晚上肯定会喝趴下的。”

  张素琴还没有说话,蒋半仙一脸暧昧的说道:“你要体谅一下,毕竟小侯爷都几十岁的人了,一些高难度的动作他做不来的,可不就得按照传统的趴做嘛!”

  在场的都是成年人,这话里的意思自然都能听得懂,男人们都露出一副我懂得表情,张素琴则狠狠的白了蒋半仙一眼。

  几人告别了刀叔之后,先是把于飞跟石芳送到了酒店,张素琴叮嘱了一番之后才离开。

  又在一个路口把蒋半仙也给放下之后,老妖怪抓起张素琴的手,两人对视笑了笑,这才吩咐司机朝着一个幽静的小区开去。

  ……

  蒋半仙回到店里之后,那个小六子立马就凑了上来,在他耳边低语了几句之后,他脸上的表情变幻了一下,而后自语般的说道:“难道那个姓于的小子真就单纯的看上了这副字画?”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C492
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ