ดาวน์โหลดแอป
29.72% 我有一座山 / Chapter 491: 第四百六十九章 那我呢

บท 491: 第四百六十九章 那我呢

曾经于飞以为,果果应该是这个世界上最苦的孩子了,毕竟在她最需要母爱的时候,她的妈妈不辞而别,最后就算是见面,也没有那种母女相见时的温馨。

  所以他在拼命的挣钱,努力的维护着周围的关系,就是为了给自己闺女铺设一条光明的大道,给她一个宽松的生长空间。

  直至他遇到了眼前的这个小姑娘,她明显不是第一次被母亲拉出来做挡箭牌了,所以就连下跪磕头的动作都没有一丝的生涩。

  唯有最后那个在尝到糖果的甜头,想要让自己母亲也尝尝的时候,这才流露最初的心思,好东西就应该给妈妈吃一些,哪怕是从自己嘴里抠出来的。

  眼见在场的众人都心有戚戚的,那个蒋半仙的小伙计冲着一个巷子无声的打了个手势。

  很快,一个拄着双拐的男人就出现在众人眼前,那个小姑娘立马就迎着那个明显过于沧桑的男人跑了过去,一边跑还一边喊着爸爸。

  而那个女摊主则很是迅速的收拾着自己的衣衫,以使自己看起来不是那么的狼狈,扭过头,她冲着男人露出一个坚强的笑容……

  ……

  于飞收获了一本类似于孔子东游一般的游记之后,众人踏上了返程的路线,有了那一家人打底之后,几人也没有了闲逛的心思。

  上了那辆老妖怪自带的车子,几人向着不知名的目的地进发。

  “小飞呀。”张素琴开口说:“你把那本书转让给我,我多给你两万块钱怎么样?”

  石芳下意识的看了于飞一眼,后者开口说道:“琴姐啊,刚才在摊位那你不做一把好人,怎么到这没人知道的地方偏偏做起了女菩萨?”

  张素琴白了一眼他一眼之后说到:“当时那种情况适合咱们自己争论起来吗?再说了,咱又不是什么绿十字之类的,接受了百十万的捐款之后,就象征意义的资助个十几块,还不够亏心的呢”

  于飞点了点头说到:“那倒也是,不过不管人家过的是什么日子?咱都无权干涉不是嘛。”

  “所以喽。”张素琴摊开手说到:“那你就把这次做好事的机会让给姐呗,回头姐会补偿你的。”

  于飞一点犹豫都没有,对石芳一努嘴说到:“赶紧把那本书给琴姐,人家可等着生个大胖小子呢。”

  石芳笑了笑把那本游记递给了张素琴,后者随意的翻看了几页,漫不经心的说到:“也不知道这招管不管用,不过就算是没有个结果,那也算是买个安心。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C491
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ