ดาวน์โหลดแอป
28.02% 我有一座山 / Chapter 463: 第四百四十二章 糟鱼

บท 463: 第四百四十二章 糟鱼

“噼里啪啦……”

  “唉吆~叔,我错了……”

  ……

  在一众人好奇加询问的目光中,村支书气定神闲的收起手里的拖鞋,于飞则在到处揉搓着身上镂空的拖鞋印子。

  “我就是开个玩笑,不至于吧?”于飞有些幽怨的说道。

  村支书咦了一声:“难道不是你说的这会有些困了,让我帮你提提精神吗?”

  “我……”

  瞅着村支书的手再次伸向拖鞋,于飞立马就认怂了,往后边躲了两步说到:“是我记错了。”

  村支书点点头说道:“恩,记错了不要紧,记得不要说错了,你要知道,有很多人都在注视着你的一言一行,哪怕是你天天睡大觉,那也不会有人多说什么的。”

  “但是,哪些话该说,哪些话不该说,这些你的心里要有个数,有句老话叫做明枪易躲暗箭难防,你一定要记清楚喽!”

  “我知道了,我也就是只在你面前说说,其他人想听我还不想说呢。”于飞撇了撇嘴说道。

  “恩,还算你心里有点数。”村支书说完,话锋一转说道:“那要是我就是那个发起提议的人呢?你此时应该怎么办?”

  “啊?!”

  于飞的嘴巴半天没有合上,心说咱别闹了成吗?你要是缺钱的话跟我说一声,十分钟不用就能给你转过去,啥时候有钱再说还的事情,咱没必要冒这些风险。

  看到他的表情,村支书哼了一声,往后来搬来的躺椅上一躺后,说教一般的说到:“教你一次乖,有些时候话不要说的太满,认人的时候要留上三分心眼。”

  “虽然说我是你叔,谁知道有一天我会不会因为一些利益关系,就会把你给卖了呢?”

  于飞拍拍屁股说道:“你要是真把我给卖了,那我就坐你家条几上骂街去,我让你上香都没得上,反正我是小的,大家伙在看笑话的同时肯定也都会向着我。”

  “你个小兔崽子……”

  村支书说着就要起身伸手脱鞋,于飞赶紧换了一个笑嘻嘻的表情把烟给递了上去,顺便说道:“你说你是我叔,我要是跟你都没有个实话,那我还能信谁?”

  村支书的脸色这才由阴转晴,接到于飞的烟之后,漫不经心的说道:“知道这个就好,记得以后少跟那些妇女头子嘻嘻哈哈的,小心说秃噜嘴了。”

  “我知道。”于飞笑道:“你没看我最近都很少去大棚那边溜达了,就是为了躲着那些婶子大娘,我说不过她们啊!”

  “你还想着能说过她们?”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C463
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ