ดาวน์โหลดแอป
91.3% 别闹,薄先生! / Chapter 1952: 第2068章 威胁

บท 1952: 第2068章 威胁

周围的佣人被这话惊地愣在原地,完全忘了该干什么了。

  然而厉庭深的反应却像是完全被叶清秋威胁到一样,竟然没有什么动作了。

  叶清秋挑了挑眉,收回手,修长白皙的手指将药膏的盖子一点点拧开。

  “说实话这个时候我倒是不希望你乖的。”

  她嘟囔着,“该听话的时候不听,不该听话的时候老实的跟根木头似的。”

  她将淡黄色的药膏挤在指腹上,抬手点在了厉庭深的左边的唇角伤口处。

  传来的疼痛让厉庭深微微偏了偏头。

  叶清秋垂眸冷冰冰地看着他,“当初干嘛了?现在知道躲了?”

  她现在心情并没有表面这么平淡,比起刚刚给他那一巴掌,怒气并没有消散多少。

  可就算那样,她在抬手打他的时候,还是刻意换了左手,巴掌落在了他的右脸上,避开了他左脸上的伤。

  “叶清秋,我说不用上药,你是听不懂人话,还是什么事情都想要跟我反着来。”

  厉庭深转过脸,并不想接受叶清秋的好意。

  叶清秋力道突然大了几分,痛感更加清晰。

  但是依然没有放弃给他上药的动作。

  厉庭深被她压着靠在沙发上,此刻只能微仰着头,掀着一双狭长的眸子冷森森地看着她。

  “我最后警告你一遍,马上住手,从我身上下去,否则这辈子都别再想着踏进厉家的大门。”

  叶清秋眸子顿了一下,垂眸看他的眼睛,若有所思。

  厉庭深眯着眸子,“你又想干什么?”

  她的脑回路跟别人差太多,每次她一转眼睛,总有超乎正常人的东西蹦出来。

  叶清秋抬起手,捻了捻指腹上的药膏,微侧着脑袋,勾着唇,缓缓道:

  “我在想,你是怎么威胁凉絮儿的?”

  厉庭深沉吟了两秒,似乎是想了想凉絮儿今天的举动,“谁都比你懂得什么叫做得不偿失。”

  “你这么说,我更好奇了。”叶清秋空出一只手,撩开了厉庭深的睡衣。

  厉庭深脸色突然一变,几乎是瞬间扣住了叶清秋的手。

  “叶清秋!”

  叶清秋的视线在他的身上扫过,顿了一下,“……我知道我的名字很好听,你别一见面就总是这么喊我的名字。就算是一定要喊,那能不能温柔一点?”

  身上倒是没什么明显的外伤,就是胸口的位置又几处浅淡的淤青。

  然而此刻她突然皱起了眉头,垂眸看着厉庭深,“你能不能先松手,你弄疼我了。”

  厉庭深看到她白皙挺巧的鼻尖上有一层细密的水珠,在灯光下泛着光泽,微蹙的眉头看得出来她似乎并没有在说谎。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1952
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ