ดาวน์โหลดแอป
48.08% 别闹,薄先生! / Chapter 1028: 第1032章 发泄(求月票)

บท 1028: 第1032章 发泄(求月票)

她看着许清知脸上的笑容僵了一下。

  随后就见她苦笑一声,“我有在伤心难过啊,不过比起没出息的歇斯底里地哭一场,倒不如……倒不如换个方式发泄……”

  她的声音渐渐有些哽咽,泪水毫无预兆地便涌出来,垂直砸到地面,溅起一滴水花。

  许清知连忙伸手捂住了眼睛,“这东西……有些不大听话。”

  沈繁星也跟着红了眼眶,眼泪怎么是你想止住就止得住的呢?

  她上前拥住许清知的身体,紧咬着唇,用力克制着自己的情绪。

  “繁星,你说他是不是误机了,所以要坐下一班飞机回来?……可是,他不应该通知我一声吗?哪怕一个短信也好……”

  “还是他是在跟我开玩笑?可是他从来都不是会开玩笑的人……”

  沈繁星没说话,全凭许清知自己一个人在那里自问自答。

  自己给自己一个最现实,残忍的答案。

  许清知窝在沈繁星的怀里哭着,肩膀抖动着,处处透露着伤心。

  这是她见过清知哭的最狠的一次。

  良久,沈繁星才拍了拍她的肩膀,“好了,差不多也哭够了。肚子里还有宝宝,收收情绪。不是要吃火锅吗?你坐着,我去洗菜烧水。”

  “嗯。”

  许清知窝在沙发的角落里,脸颊哭的通红,应了一声,鼻音有些重。

  沈繁星去厨房准备,十几分钟后,出来喊许清知准备吃东西。

  结果出来就去看到许清知手放在自己肚子上,看着窗外的天气,淡淡地问她。

  “繁星,你说我到底应不应该要这个孩子?”

  沈繁星表情微微变了变,俯身坐在她的身边,神色郑重地看着她。

  “单独出于我跟你的关系,这个孩子,我并不希望留下。”

  许清知眸子颤了颤,却听到沈繁星又说,“我们都大了,清知,不是我们上学时还可以有任性的时候,现在的我们都做不到绝对的洒脱,我们需要考虑的事情太多了。

  放弃这个孩子,有太多后果需要我们承担,黎家,许家的名声和影响这个暂时不考虑,到时候媒体一定会拿着你的清白宣告的天下皆知。”

  沈繁星看她神色似乎没有什么波澜,想这种种后果,她早就已经想到了,也做好了随时准备承担的心理准备。

  但是她怎么又不会懂她,她怎么可能舍得。

  握住了她的手,沈繁星深吸一口气,“留下吧,跟黎墨没关系。”

  许清知眸仁动了动,“跟他没关系?”

  沈繁星笑笑,将手放到了许清知的小肚子上。

  “嗯,跟他没关系。就当这是我们两个的孩子,生出来让他跟我姓沈。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1028
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ