ดาวน์โหลดแอป
7.81% 别闹,薄先生! / Chapter 167: 第一百六十七章 我枯灯燃尽,照亮你们所有人?

บท 167: 第一百六十七章 我枯灯燃尽,照亮你们所有人?

我当初求你们相信我,结果你们却选择把消息压了下来。欲盖弥彰,所有人都认为我钢琴比赛上勾引了评委!”

  “至于时尚大赛上我被冠上抄袭的帽子!我说那是我自己的,沈千柔哭着说是她熬夜赶出来的,结果你们相信了沈千柔,而没有相信我……”

  “结果我被学校开除学籍,你们嫌我丢人将!我扔出国外不闻不问三年……”

  沈繁星的喉间有些酸涩,可她却极力忍着,脊背挺的很直,一双眸子无法掩饰悲伤,但却无比的坦然。

  “是不是我没有像其他女孩子又哭又闹,就得不到你们的关注和怜惜?你们是不是以为,你们做的这些已经够多,够仁至义尽了?”

  “可你们有没有想过,也正是你们……亲手将我推进了深渊里。”

  “你们没有在我最需要的时候拉我一把,没有在你们最光荣的时候分我一分荣耀跟甘露!却要我在你们即将跌进谷底的时候,让我扶你们一把,榨干我在沈家最后的作用,最后我枯灯燃尽,照亮你们所有人?”

  “这个世界上,哪儿有那么好的事情?谁也别把谁当成傻子,我们都给彼此最后一份体面不好吗?”

  沈繁星最后一个话音落下,眼睛却只是淡淡地扫了一眼坐在上位的沈尚华一眼。

  她给沈家留下的最后一份体面,只有他了。

  这一份体面如果他们想要,就接住!

  不管接的住还是接不住,她跟沈家,再不想有任何联系。

  “周年会我会到。接下来的家宴……你们继续吧。”

  沈繁星说完,伸手将椅子拉开,转身离开了包厢。

  “繁星!”

  沈尚华朝着沈繁星的背影喊了一声,自己操纵着轮椅,追了出去!

  “爷爷,我帮您……”

  沈千柔无时无刻地不表现出一个乖巧的孙女应该有的样子。

  连忙从座位上站了起来!

  “不用跟过来!”

  沈尚华低吼了一声,将沈千柔吓得一动也没敢动。

  沈繁星快步朝着会所外面走去,她厌恶透了里面的每一寸的空气,急切地想要离开这里。

  “繁星丫头!”

  沈尚华到底还是追上了沈繁星。

  “还有什么事吗?”

  沈繁星神情淡漠地看着你坐在轮椅上的老人,声音亦是冷漠如斯。

  “你在怪爷爷吗?”

  苍老无力的声音带着被时光夺取的无奈病态。

  沈繁星深深地闭了闭眼睛,

  “……今晚的聚餐,如果不是她把您搬出来,我不会来……我只想知道,今晚是您希望我过来的,是吗?”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C167
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ