ดาวน์โหลดแอป
35.27% 重生家中宝 / Chapter 1149: 第一千一百五十章 谁比谁跟不痛快

บท 1149: 第一千一百五十章 谁比谁跟不痛快

叹口气:“回家你也说说老大媳妇,一个女人,把孩子给养的那么埋汰,她也不嫌磕碜。”

  朱大娘:“她要是个长脸长血的还用人说吗,别提她,提她我更生气。”

  等长宝长顺放学的时候,朱铁柱就追在长顺屁股后面笑呵呵的跟着,一脸的褶子,笑出来的模样特别的吓人,亏得长顺从小就稳重镇定,换成别的孩子怕是早就吓哭了。

  田嘉志回来的稍微晚点,自从当营长以后,这都要成了常态了。

  看到院子里面的朱铁柱那副样子,抱起儿子,询问田野:“怎么回事。”

  田野表示不明白呀。她也替儿子闹心的慌。

  田嘉志眯眼看着朱铁柱在看看长顺,冷哼一声,想要认孙子,没门。

  他们家长宝长顺满月回村的时候,满村的人都过去家里看看孩子,有带东西的,有不带东西的,那都是人家一份心意。

  可朱铁柱两口子隔墙住着,那可是一眼都没有过去看过长宝长顺呢。

  对自己不好,田嘉志还能释怀呢。可对自家闺女儿子什么样,田嘉志能记好几辈子。

  田野做饭,朱大娘就跟背后灵一样的跟着。

  田野放油,割肉,朱大娘脸颊眼角都是抽抽的,败家娘们呀,可真是败家娘们,谁家八辈儿半不休德,才娶这么个败家娘们进门呢。活遭呢。

  要不是念经是的跟自己说,败家也不是败的他们家,怕是早吧田野手上的勺子给抢过去了。

  做饭好吃管个屁用,都是祸祸出来的。

  等吃饭的时候,朱大娘盯着菜盘子都能盯出来个洞,一盘子菜的油够她吃一个集了。

  田野:“婶子怎么不吃呀,是不是还想着吃面条呀。”

  别提面条,提面条朱大娘就上火,端起碗就开始吃饭,恶狠狠的夹着菜,一脸的我要吃死你的表情。

  田野心说这就是恨着你吃着你的教科书式吃法。

  朱大娘那边吃这么大的油水也没有那么痛快。心里默念,吃吧,吃吧,败家也不是他们朱家。

  朱铁柱竟然鬼使神差的给长顺夹了一筷子鸡蛋。

  长顺抬头看看朱铁柱:“谢谢爷。”

  朱铁柱一双黄牙板,饭都不顾的吃了:“哎呦,这孩子可真是听话,懂事,怎么还谢呀。快吃,快吃。”

  长宝抬头看向朱铁柱,脸色不是很高兴,田嘉志看了闺女一眼,默默的给闺女夹菜,然后给儿子夹菜。

  对朱铁柱的偏心眼那可是从小就认识到的:“孩子小呢,不懂事,我们家两孩子吃的,穿的,用的都是一样的,我虽然没什么大本事,可在孩子身上,尽量让孩子明白,我对他们都一样。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1149
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ