ดาวน์โหลดแอป
13.43% 伊塔之柱 / Chapter 161: 第一百四十四章 男人们的故事

บท 161: 第一百四十四章 男人们的故事

“我才离开罗塔奥前往巨树之丘时,下了船,身已无分文,也无处可去,是艾缇拉小姐收留了在下。她是艾梅雅的牧师,树海神殿的守林人,于是我就在树海神殿当守殿骑士,你知道,虽然我信仰玛尔兰女士,但艾梅雅女神并不需要为她看守大门的人要懂得古树之道,善良的精灵们也不介意这一点。”

  “艾缇拉小姐是圣树守林人?”方鸻不大不小吃了一惊:“可我听说树海神殿的守林人是艾梅雅的选民,纯洁少女,她们轻易不能离开圣树林?”

  “她向白橡树立了古老誓言,所以不算违规。”瑞德答道,他伸爪拍了拍方鸻的肩膀,向他眨眨眼睛:“至于别的,她想让你知道的时候,艾德,她会告诉你的。”

  方鸻点点头。

  “那帕克你呢?”

  “我嘛,”帕克打开平台边缘的木桶,踮起脚尖想要从里面拿什么东西。洛羽从他手上接过盖子,从里面拿出一只苹果递过去。帕克接过苹果,在身上用力擦了擦,咬了一大口,瓮声瓮气地答道:“我的故事说来话长,三天三夜恐怕也讲不完,我就从最精彩的那一段讲起吧,有一次我在沃冈遇上了一头巨龙,真正的巨龙……”

  “好了好了,”方鸻打断他,放任他说下去恐怕真要说上三天三夜:“你就说说你那把短剑的事情,你怎么从盗贼大赛之中优胜的?”

  他之前已经和帕克解释了那把短剑的去向,不过帕帕拉尔人拿到一对A++的短剑兴高采烈,这点‘小事’他也就‘大度’地忘记了。

  “啊,那只是一件小事而已。那些参赛的家伙笨得要死,连杰洛德都骗不过,我只好勉为其难地拿个冠军了。”帕克有点沮丧地挥了挥小短手,在他看来巨龙才是值得一提的事情。

  “杰洛德?”

  “那是桑夏克领主养的一只肥猫,不过它原本没那么肥,直到我和它结成了厨房同盟之后。”帕克又咬了一口苹果答道。

  “那是一只位移兽。”狮人帮他指出这一点。

  “位移兽?”方鸻愣了愣:“那种东西不是能感知空间之中的变化,你怎么能躲开它的探测的?”

  “我不说了吗?我和它有攻守同盟约定的,它怎么能出卖盟友?”

  “等等,你的意思是说你作弊?”

  “不然你以为他为什么会在这个地方?”狮人摇摇头:“这家伙也是自作自受,不过你现在回去给领主先生道歉的话,还来得及。”

  “我才不要给那个矮胖子道歉,我临走之前一把火烧了他最喜欢的帽子。”

  “那你可真了不得。”瑞德摆开爪子,摊摊手。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C161
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ