ดาวน์โหลดแอป
16.93% 震痛随笔 / Chapter 130: 第0152章【待业中】 事关我的未来

บท 130: 第0152章【待业中】 事关我的未来

下班时间到,沃琳和伍天明一起去食堂吃饭,说起在篮球场遇到的老太太,还有老太太的言行,问伍天明知不知道老太太是什么意思。

  伍天明道:“老太太只不过是闲得无聊打发时间才没话找话,没话可说了不就冷脸呗。”

  “可是她冷脸的时间也太巧了,是不是有什么隐情呀?”沃琳才不想这么被糊弄过去,又说起了她从春晖旅社老板那里得到的消息。

  “咱们是小老百姓,只要有班上,有工资领就行,领导们才要操心的事,咱们就别费那个心了。”伍天明的意思,和旅舍老板的话如出一辙。

  “可是,这个事关我的未来,怎么可能不操心呢?”沃琳还想问个明白,“伍哥,你在人事科上班,很多事都要经由你的手,你不可能不知道,你就告诉我吧,让我心里也有个底,给家里也好交待。”

  沃琳拿出了在家和哥哥说话的口气,理直气壮又稍带撒娇,虽然用在不熟悉的人身上她自己心里都觉得恶寒,可她管不了这么多了,有用就行。

  还真管用!

  伍天明估计也受不了她的纠缠,压低声音道:“你将来要用的那个机器,手续上出了点问题,不过这不是什么大事,咱们已有了解决方案,哪个能当上领导的人能没有些能量?”

  说到此,伍天明打住话头,沃琳也不再纠缠。

  是呀,哪个能当上领导的人能没有些自己的能量,自己瞎操的什么心,这不是自己跟自己过不去吗,难道自己知道了前因后果,就能改变事态走向?

  伍天明打了饭走人,回宿舍去吃,沃琳也把饭菜打包,回宾馆去吃。

  实在是太热了,在宾馆吹着空调吃饭多享受呀。

  路过宾馆柜台时,服务员告诉沃琳,前几天那个来找过她的男孩子今早上来过,一直坐在大厅等她,刚刚才走,她要是早回来几分钟,都能碰上那男孩。

  “他有说找我什么事吗?”沃琳问服务员。

  来找过她的男孩,除了简燧还能有谁,沃琳以为简燧送她东西被拒,以简燧的小孩性情,肯定会生气一阵子,没想到这才过了四天,简燧就又找来了,看来真是小孩子不记仇啊。

  服务员道:“他没说找你有什么事,只说他明天或者后天还会来找你,如果你没有什么急事的话,在宾馆里等着他,他没说具体什么时候来。”

  谢过服务员,沃琳提着盒饭回了房间,进门先打开空调,然后去卫生间洗去一身燥热,顺带把衣服洗了,这才开始吃饭。

  “哦,要是冬天有这个效果就好了。”沃琳吃了一口比她打饭时还热的饭菜,喟叹。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C130
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ