ดาวน์โหลดแอป
7.15% 彪悍农女有空间 / Chapter 297: 第297章:写字(一更)

บท 297: 第297章:写字(一更)

“这个还用问啊?”冯氏白了一眼顾言,“肯定是不能管啊。”

  “娘,你确定?”

  “确定。”冯氏点头,“这些日子的相处,我也看出来了,欣儿是个好姑娘,虽然负担重了点,但是那几个小的也都十分的懂事听话,她自己也是个能干的,所以,既然大少爷认定了她,那咱们也就一定要认定她,她就是大少奶奶了。”顿了一下,忽然一笑,“如果他们真的能早点那啥了,说不定还能早点抱上小少爷呢,到时候夫人在地下也会开心呢……”

  “娘,这可是你说的,那要是……”顾言脸红了,“我可就不管了啊。”

  “不仅不能管,还要帮忙制造机会然后望好风,不能让人给搅和了。”冯氏偷笑了一下,“好了,我去做几个甜饼让欣儿带回去给弟弟妹妹们当零食吃。”

  顾言点头,心说她娘怎么看着比那准大嫂还急啊?

  而隔壁的两个人此时已经完全正常了,一个认真学,一个认真的教。

  杨如欣原本就会,加上又聪明,所以,很快就会读会认了,那么接下来就要会写了。

  毛笔字方面,杨如欣根本就不用藏拙,前世虽然接触过,但是也不会写啊,加上对繁体字一知半解,所以,一点都不用担心露馅。

  不过,让她叹为观止的是,顾青恒虽然看不见,但是竟然还能写字,写出来的字还相当的漂亮。

  “你……怎么写出来的?”杨如欣不知道要怎么表达自己心里的那种惊诧了,她睁着眼睛都写不好,可是人家……人和人之间的差距怎么就这么大呢?

  “习惯了。”顾青恒却很淡定,“只要脑子里对毛笔的长度,离着桌子的距离以及字的大小轮廓有数,那么就算看不见也可以写好字的。”

  杨如欣讪讪的摸摸鼻子,好吧,看着毛笔字其实她脑子里目前全浆糊。

  “一会你照着写一下,让顾言给你看看。”顾言看不见,所以自然也看不见杨如欣此时那一脸郁闷的表情,而是点了一下桌子,“握笔的姿势我刚教给你了,慢慢写,不着急。”

  “你已经严重的打击了我的自信心。”杨如欣叹口气,然后拿起了毛笔。

  “我可是从三岁就开始写字的,有十多年的功夫呢,你才开始,所以,真的不需要着急,所谓熟能生巧,写多了,自然就好看了。”顾青恒笑笑,“练字是需要平心静气的。”

  杨如欣点头,然后开始提笔练字。

  虽然没基础,但是杨如欣聪明啊,所以很快就掌握了要领,写了几遍之后,那字看上去就挺像那么回事了,连顾言都说她进步很快。


ความคิดของผู้สร้าง

今天出门一趟,刚回来,现在更新开始喽!

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C297
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ