ดาวน์โหลดแอป
2.78% 你是我的难得情深 / Chapter 227: 第229章你老实点,两个孩子呢!

บท 227: 第229章你老实点,两个孩子呢!

看到顾五爷一脸的心塞加无语,叶星北笑的直不起腰。

  小家伙儿眼巴巴看着顾君逐,“爸爸,你不喜欢吗?”

  “喜欢,当然喜欢!”顾君逐连忙摸摸小家伙儿的小脑袋,“只要是小树送给爸爸的礼物,爸爸都喜欢!”

  小家伙儿顿时喜笑颜开,在顾君逐脸上用力亲了一口:“爸爸你真好!爸爸你最最最好了!”

  他把扑满塞进顾君逐怀里,小脑袋左看右看,一脸惊叹:“哇,爸爸,你的办公室好大好漂亮!爸爸好棒好厉害。”

  顾君逐失笑,捏捏他的小脸蛋儿。

  这小家伙儿的小嘴儿太甜了。

  或者说,在他心里就是这么想的。

  他的爸爸,是全世界最棒最厉害的人。

  虽然他并不是这小家伙儿的亲生父亲,可在这小家伙儿的心目中,他就是他亲爸。

  被他这样全心全意的孺慕着、依赖的,他现在总恍然有种他就是他亲生儿子的感觉。

  他决定了,以后这就是他亲生儿子了!

  哪怕以后有个男人忽然蹦出来和他抢,他也会一脚将那人踹的远远的。

  生恩不及养恩重。

  他养的,就是他的!

  以后他就将这小家伙儿当他的亲生儿子了!

  小家伙儿让顾君逐抱了一会儿,就挣到地上,好奇的这儿跑跑、那儿看看。

  叶星北忍不住嘱咐:“宝贝,只能看,不能摸,别碰坏了爸爸的东西。”

  “好哒,妈妈,小树知道啦!”小树苗脆生生答应着。

  “没事,”顾君逐含笑看着在他办公室中撒欢儿的小不点儿,“碰坏了再买,没什么值钱的东西。”

  叶星北看看墙边那价值连城的珐琅玉瓶,再看看顾君逐追逐小树苗身影的目光中的淡淡宠溺,心里暖暖的。

  她柔柔笑笑,没再说话。

  顾君逐瞥眼间刚好看到她唇角温柔的笑意,心弦悸动,血液发烫。

  这小丫头,简直就是可他心意长的,哪儿哪儿都这么漂亮。

  娇俏的脸蛋儿吹弹可破,瓷白的肌肤上晕染着浅浅的桃红,像是甜美的果冻,诱人的让人想要咬一口。

  孩子在呢,怕太破坏形象,他没咬,伸手捏了捏。

  入手柔滑,弹性十足,他享受的眯了眯眼睛,“叶小北,你皮肤真不错!”

  叶星北打掉他的手,飞他一眼,娇嗔:“你老实点,两个孩子呢!”

  顾君逐勾唇,“你的意思是,孩子不在就可以了?”

  还没等叶星北说话,他伸手按下内线:“小驰,进来,带小树苗到外面去转转。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C227
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ