ดาวน์โหลดแอป
54.32% 盛世为凰 / Chapter 1966: 第2005章 见烟而隐

บท 1966: 第2005章 见烟而隐

他的眼中透出了悲伤,甚至有些恐惧的神情。

  “结果就是,他们,都难得善终。”

  “难得善终?”

  “是的,”温老面露哀伤的说道:“虽然过去的事,我们都没有亲眼见到过,但的确听说,在先祖之后,不断的有人想要离开这个荒无人烟的土城,去外面的世界看看,可到最后,他们无一不回到这个玉门关。”

  “……”

  “而且回来之后,都不久人世。”

  “……”

  “就像——我的母亲。”

  “……”

  他说这些话的时候,神情也是非常的哀伤,似乎整个人的精神都陷入到了悲伤的往事中,喃喃说道:“那个时候她实在受不了,在这荒无人烟的地方过一生,一定要离开玉门关。”

  “……”

  “她的父亲,老朽的外公,也实在不忍她这一生就此荒芜,便任她离开。”

  “……”

  “那个时候他想,已经有这么多人在这里付出了一生,他的女儿若真能离开,也许温家的苦难就到这里终结了。”

  听到这话,薛运的眼中浮起了一丝同情和怜悯。

  她轻声问道:“结果呢?”

  “结果……”

  温老苦笑着道:“她的确是离开了,可没过几年,却还是又回到了玉门关。”

  “……”

  “她回来的时候怀着身孕。”

  薛运道:“就是——”

  温老点头道:“就是我。”

  “……”

  “她怀着身孕回来,却对自己那几年去了什么地方,经历了什么事,遇到了什么——人,绝口不提。”

  “……”

  “尤其是,我的父亲……”

  “……”

  “她一个字都没有提过。”

  “……”

  “她就好像心死了一样,生下老朽不久,便郁郁而终。”

  “……”

  “所以——”

  “所以,”

  祝烽皱着眉头,低沉的声音,有些沙哑的道:“你仍旧留在玉门关,和过去每一代人一样,守护着这个‘玉’字。”

  温老沉沉道:“是。”

  众人面面相觑,都沉默了下来,不再说话。

  温老接着说道:“温家的人,最终也就只有这么一个归宿,就是——”

  他说着,又看向门外。

  那黑漆漆的夜色中,安静的墓地,似乎就在诉说着这一段段悲伤的往事。

  祝烽道:“那你,也就安心的在这里守着了?”

  “是……”

  “……”


ความคิดของผู้สร้าง

晚点还有更新。

  大家如果还有月票,请投给我。

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1966
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ