ดาวน์โหลดแอป
66.11% 春风二十年 / Chapter 910: 第891章 张桂芹要开店

บท 910: 第891章 张桂芹要开店

张桂芹这会儿变化很大。

  胖了些,脸上也有了光泽,虽然看上去还是那么纤弱拘束,不过现在笑容多了许多。

  小伟一家搬走以后,她徬徨了几天,不过一直在厂里干活,尚姐她们对她都不错,慢慢也就适应了,这次问询学员开店的事情,她也没有主意,还是尚姐劝的她,开一个,将来自己有个依靠。

  但是她没钱,兜里只有这段时间的工资,也不知道在哪里开,更不知道怎么开。和几个留在龙城厂里的老学员一起,她们坐客车来了奉天。

  然后这两男三女几个傻的,从客运站一路打听着走到万柳,舍不得钱打车,也不会坐公交。

  奉天这边厂子开工,龙城拆掉重建,因为这边生手太多,把龙城的老人弄了过来带新人,所以龙城这段时间一直是这些学员工在顶着的,这会儿老人回去了,她们就能过来了。

  小伟到是希望这些老工人都留在奉天,可惜全是有家有老有小的,离不开,把所有人都搬过来根本不现实,牵扯太多了,一弄一家人呢,老的小的都得管。

  这会儿长途客运站在南站边上,张桂芹她们五个人就是走的那天张福第一次来走的那条路。

  到动物园八公里。

  现在城市里的人一说里程,好像感觉八公里也没有多远,其实真的很远的。

  秋天的太阳本来就烤人,马路的地表也是热的,几个女孩还好,两个男的已经敞胸露肚满头是汗一点儿形像也没有了,反正这个年代的人也不讲究这个。

  “还有多远?应该快到了吧?”张桂芹扭头往后瞅了一眼,拢了拢被汗水打湿的头发。

  “要不打个车得了?脚都走疼了。”

  “打车呀?那这么远不是白走了?万一前面就到了呢?应该快到了吧?这怎么这么大呀,这楼也太多了。”

  奉天和龙城怎么能比?马路上人流如织车水马龙,几个人这会儿根本都分不出东南西北了。

  候伟跑到路边冷饮摊买了几瓶水给大伙,和卖水的大娘打听:“大娘,动物园还有多远?”

  老太太一副老副食打扮,白上衣白帽子,笑着说:“动物园?小河沿吧?那可不近乎,你从这往东,过青年大街走南顺城,一直走,一直走就到了运河了,看见河就到了。”

  候伟挠挠脑袋看了一眼路问:“就这么一直走?”

  老太太说:“过了青年大街到分道口走右手边,一直走就行了。南顺城,从帅府大门过去。”

  候伟问:“还有多远哪大娘?”

  老太太想了半天:“可不近,有,有,七八里地吧,也可能十来里地,记不大清了,老了。现在都盖楼了,看不出去了。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C910
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ