ดาวน์โหลดแอป
12.55% 春风二十年 / Chapter 172: 第172章 冠园

บท 172: 第172章 冠园

几个人付了钱往外走。

  陈晓说:“小辉,要不你陪我去三好街吧,我和我哥说一声,完了我就不去了,咱俩去找几家大饭店看看,再去看看那个猪场。”

  陈辉说:“行,不过我得先去报个道,这走了好几天,得去露个脸,快,十分钟。小伟你俩去哪?”

  小伟说:“我和老夏去十三纬路那边转转,完了回文化宫那边。”

  陈辉说:“帮我核计着点啊,到时候直接帮我买,我啥也不懂。”

  小伟说:“不懂学呗,别成天就想着玩就行。我懂啥?来奉天之前我就懂种地砌砖,你们谁不比我强。咱一天走这走到,遇到啥事就琢磨琢磨,多想想多看看,这不就什么都懂了吗?”

  陈辉想了想说:“跟咱没关系的事谁去注意啊?”

  小伟说:“啥事没关系?你们就是生活太舒服了,啥也不缺条件又好,懒得去琢磨。我是农村出来的,我觉得我啥也不会啥也不懂,我遇着啥都想弄明白,都得琢磨一下,就怕万一哪天用到了不懂丢脸,这可能是一种自卑吧,心里上总觉得你们是城里人,我是山里人,怕被你们小瞧了。”

  夏茂盛点头说:“有点道理。我和小辉缺你这种,叫啥?危机感。缺这个。”

  陈晓说:“也不能叫危机感,这种应该叫自我认知不足。总觉得自己不如别人,懂的少,随时都处在一种求知状态。小辉,你明儿能不能也这样啊?你都快成猪了知不知道?”

  陈辉点头说:“行,明天开始我要做一头爱学习的猪。”四个人笑起来,陈晓照陈辉小腿上踢了一脚,疼的陈辉捧着腿跳:“你俩下午回来啊,咱一起去猪场。”

  到外面大马路,四个人分开,陈辉和陈晓去电业局,小伟和夏茂盛打车去十三纬路。

  十三纬路这边是整个东北地区最大的炊具厨具以及酒店用品集散市场。

  两个人打了一辆出租车,花了十块钱,这地方离南湖也没多远,要不是大冬天其实走过来也用不了多长时间。冬天就没办法了,这边隔着运河不远,正好在青年公园和南湖公园这一道水系边上,一到深冬小风那个爽啊。

  东北的冬天有一个最大的好处,人少。

  街面上除了偶尔过去的一辆汽车,几乎看不到几个人影,只有西北风卷着雪屑尖啸着不断的掠过。

  下了车,随便抬头看一眼都能看到巨大的红字或者招牌,炊具厨具灶具西点工具酒店用品,无论你看向哪个方向,眼睛里都是这几个内容。

  这个时候还没盖楼,就是一个大平房交易市场。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C172
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ