ดาวน์โหลดแอป
96.04% 婚途有坑:爹地,快离婚 / Chapter 3425: 一眸成牢:要不要给他?

บท 3425: 一眸成牢:要不要给他?

因为带着小布兜,桃夭便没有回家,想着时间差不多了就送回去还给小顾忆。

  小布兜被顾忆养的肥肥的,桃夭带着它去了师母的拉面馆,得到了大家的喜爱,都忍不住上来和小布兜玩会儿。

  老板师母坐在她对面托着下巴看着她怀中的小布兜,小布兜这会儿很是依恋的靠在她的怀中,时不时的动动小身子。

  “怎么样,晨少到手了吗?”

  桃夭轻轻抚摸着小布兜,小布兜喵喵叫着,手心是它舒服的皮毛,就连心情都会跟着变好。

  “放弃了,可能一直都是在给他添麻烦。”桃夭想到那天被他藏起来的事情,每次想到还是觉得心口的位置被人用针扎了似的,是真的疼。

  “放弃?”老板眼红的想要撸猫,却也只是看着,“我还以为你不知道什么是放弃呢。”

  “人呢,总是要要些脸的吧。”桃夭低笑出声,看着服务员将拉面放在她的桌上,便将小布兜递给了一直眼红着的老板。

  老板笑眯眯的伸手接了过去,然后才开口说道:“感情这东西,谁也说不清楚,既然如此,那不如就放一下,说不定突然就想清楚了呢。”

  桃夭没有开口回应,只是低头吃饭。

  她现在就想的很清楚了,不再给他添麻烦,是她给自己最后的尊严。

  桃夭一直在面馆呆到了十点多,面馆要关门了。

  教授来接自己的妻子,老板便依依不舍的和小布兜告了别,转身央求自己的老公给自己买一只猫。

  桃夭抱着小布兜出去,伸手拍了拍它的小脑袋,“你可真的是一个幸福的小东西。”

  她回头,看着教授和师母相拥而去的背影,教授总是不苟言笑,而师母站在他的身边总是和个孩子似的一直笑他闹他。

  这大概是所有人都会羡慕的吧。

  “小布兜,我们走了,去见你的主人了。”桃夭甩去自己脑海中不该有的想法,抱着小布丁去往顾晨家的方向,这样小顾忆就不需要跑太远了。

  小布兜叫了几声,上了车便在桃夭怀中睡了过去。

  桃夭一直为它顺着毛,想着官司的事情让自己的注意力全部放在别的地方。

  手机铃声响起,桃夭急忙接了电话。

  “桃姐姐,不好意思,我爷爷让我留在这边陪着他,你可不可以把小布兜送到我哥哥那边去,笑笑姐姐在家奥,你敲门就好了。”那边传来小顾忆歉意满满的开口,好像要哭出来似的。

  楚旭旭在家?也就是顾晨不在家?


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C3425
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ